Op mijn reis naar Kenia vloog ik voor het eerst in de World Business Class van KLM. Toch wel stiekem een langverwachte droom en iets waar ik lang op gehoopt heb om gebruik van te maken. Op veel forums, blogs etc. heb ik gelezen over de bijzondere ervaring in het luxeproduct van KLM, waardoor het nu toch eens tijd werd om daar zelf gebruik van te maken.

Overstap

Na wat oponthoud deze dag, door een defect toestel van Air France, was ik toch nog op tijd aangekomen op Schiphol. Gelukkig zat ik tijdens de vorige vlucht toch wat verder vooraan in het vliegtuig dan in eerste instantie de bedoeling was. Dit scheelde weer uitstaptijd die ik kon inzetten om mijn langverwachte vlucht te kunnen halen. Doordat de overstap maar een klein uurtje was, besloot ik door te lopen vanuit de B Pier naar de F Pier, zo ongeveer aan de andere kant van de luchthaven dus. Dit is nog best even doorstappen. Onderweg kom je nog langs de paspoortcontrole. Gelukkig was het hier niet druk, wat geen verdere vertraging op zou leveren.

Boarding

Gehaald, yes! Zo’n vijf minuten voordat de boarding begon, kwam ik aan bij Gate F09. Het is hier best ruim opgezet, waardoor het niet enorm druk oogt, ook al stonden er veel mensen. Er zijn verschillende rijen waar je kunt aansluiten. De reguliere instaprijen, maar ook de Priority rijen. Ik vond het hier beter gestructureerd dan in een eerdere vlucht tijdens deze reis, dat viel me niet tegen. Business Class reizigers, Flying Blue Elite Plus leden en gezinnen met kleine kinderen werden als eerst naar voren geroepen. Men ging netjes in de rijen staan en een agent kwam de boardingkaarten controleren. Hierna begon de boarding. Als een van de eerste kon ik aan boord.

Welkom

Bij binnenkomst in de Boeing 747-400, met heel toepasselijk de naam ‘City of Nairobi’ (PH-BFN), werd ik vriendelijk begroet door het cabinepersoneel. Op de vlucht naar Nairobi zat ik in de ‘Crown’, oftewel het Upperdeck van het vliegtuig. Ik werd dan ook verwezen richting de trap. Hier aangekomen ging ik omhoog naar boven en werd ik door het volgende lid van het KLM cabinepersoneel verwelkomd. Ik had geen trolley bij me, dus ze hoefde voor mij niets op te bergen. Grotere bagage items passen namelijk niet zo goed in de bagagebakken boven de stoelen, deze zetten ze apart.

Eenmaal mijn stoel, 77K, gevonden te hebben haal ik nog wat spullen uit mijn tas. Op mijn stoel liggen al een kussen en deken, die ik nog even opberg voor later tijdens de vlucht. Ook is er een koptelefoon aanwezig. Hierna neem ik plaats in mijn ruime en mooie stoel, waar ik de komende uren heerlijk van ga genieten.

Als ik en mijn reispartner zich hebben gevestigd komt de purser langs om te vragen wat ik zou willen drinken. Om de rest van de reis goed te vervolgen kies ik voor een lekker glaasje champagne, aangevuld met een glaasje water. Heerlijk kun je hier van genieten in de grote stoel met een leuk uitzicht over de luchthaven.

Nog voordat we vertrekken krijgen we de welbekende toilettasjes, ontworpen door Jan Taminiau, uitgereikt. Een blauw tasje met daarin wat standaard attributen. Persoonlijk vind ik het geen heel bijzonder tasje. Niet iets dat ik nog vaak zou gaan gebruiken zeg maar.

In de lucht

Wanneer we goed en wel in de lucht hangen komt de purser weer even langs. Ditmaal om ons te voorzien van een hartige snack. Ik kies voor een schaaltje met kaas. Daarnaast bestelde ik de Flying Dutch Cocktail, waar ik al veel goede verhalen over had gelezen. Het is een lekker fris drankje wat bij een snack prima te nuttigen is. Met een blokje ijs en een schijfje citroen nog wat frisser 😉 .

Ook was er een extra boekje voor de inflight sales. Zelf heb ik niet veel aan de menukaart omdat ik een vegetarische maaltijd besteld heb. Toch kijk ik even naar de overige keuze. Voor de lunch is er keuze uit:

Voorgerecht:

Carpaccio van gerookt rundvlees met créme van amandelolie, zoetzure stokzwammetjes en ui, groene olijven, selderij en een dressing met zwarte knoflook en kappertjes.

OF

Tomatensoep

Hoofdgerecht:

“Belugalinzen à la Beate & Ed” met harissa-coulis, spinaziekoekjes, overgeroosterde zoete aardappelen, venkel, rode en gele paprika. Dit is het winnende vegetarische gerecht uit de KLM-kookwedstrijd 2018.

OF

Kippendij in molesaus naar Mexicaans recept met een flan van spinazie en gerookte paprika en basmatirijst met olijven en maïs

OF

Gesmoord rundvlees in madrascurry met fondant-aardappelen, broccoli, ingelegde komkommer en cashew-seroendeng.

Nagerecht

Kaasplateau met Leerdammer Caractère, Moulin Bleu en vijgenbrood.

Groene appel dessert met romige karamelsaus en hazelnoot.

Salade van vers fruit.

Maaltijdkeuze

Ik had wel zin om als voorgerecht toch te kiezen voor de tomatensoep. Na dit te hebben nagevraagd was dit mogelijk als er nog voldoende over was, en dat was er.

Mijn menu bestond dan ook uit een heerlijke tomatensoep, een salade en een vegetarische curry. Helaas kon de purser mij niet vertellen wat het exact was. Best opmerkelijk dat je niet weet wat je de reiziger voorschotelt lijkt me?

Goed, de maaltijd was uitgebreid en heerlijk! Ik koos nogmaals voor de heerlijke frisse Flying Dutch Cocktail.

De smaken van de maaltijden waren goed op elkaar afgestemd. Alles werd netjes gepresenteerd in het speciaal door Marcel Wanders ontworpen servies. De met Delftsblauwe kleuren versierde schaaltjes vond ik erg mooi. Ook de rode klompjes, met daarin peper en zout, zijn een leuk detail! Dit doet toch net wat extra met de beleving. Na heerlijk gepeuzeld te hebben van de maaltijd was het toch wel tijd om even uit te buiken. De purser ruimde alles op en vroeg of ik nog wat wilde drinken. Ik koos voor een kopje thee waarbij ook een lekker chocolaatjes werd geserveerd in de vorm van het laatst uitgekomen huisje 98.

Tijdens de vlucht

Het was nog wat uurtjes vliegen naar de bestemming Nairobi. Onderweg heb ik de stoel in een wat relaxtere positie gezet. Ik gebruikte de koptelefoon van KLM om enkele films te bekijken. Deze koptelefoon sluit goed om je oren en zorgt ervoor dat je geen last hebt van bijvoorbeeld het motorgeluid.

Tijdens alle vliegreizen vind ik het prettig om de nieuwste films te bekijken. Het inflight entertainment van KLM is over het algemeen voorzien van de meest recente films, maar ook vele andere goede films, muziek en documentaires zijn aanwezig. Het brede scherm is ook prettig om naar te kijken.

Tussendoor werd er nog enkele malen gevraagd of ik wat wilde drinken. Ook kwam men langs met de inflight sales producten, ik sloeg over. Aan het eind van deze ronde werd de cabine in gereedheid gebracht voor de mensen die wilde slapen. De luikjes moesten dicht en de cabineverlichting werd gedimd.

Stoel

Dan de stoel, toch wel een belangrijk onderdeel van de World Business Class van KLM. De stoelen, ontworpen door Hella Jongerius, zijn in verschillende lichtere en donkere tinten met elkaar gecombineerd. De typisch blauwe kleuren van KLM komen terug in de cabine. Het geheel straalt een rustige sfeer uit. De Boeing 747-400 is voorzien van de nieuwe full-flat stoelen. Deze stoelen kunnen dus geheel plat, zodat wanneer je zou willen slapen, je net als thuis in een bed kunt liggen. Voorzien van een kussen en een dekentje heb ik een poosje heerlijk kunnen slapen. Niet het idee hebbende dat je te weinig ruimte hebt om te kunnen bewegen en dus een stuk meer uitgerust aankomen op je bestemming, dat is nou een van de geweldige voordelen om in Business Class te reizen!

Verder is de stoel voorzien van enkele andere snufjes. Je kunt je apparatuur opladen in het stopcontact dat bovenin de stoel zit. In het midden van de twee stoelen zit een bedieningspaneel waar je stoel mee kunt bedienen, maar ook het lampje boven je of assistentie te vragen van het cabinepersoneel. In het zelfde middengedeelte bevindt zich ook het tafeltje dat op een gemakkelijke manier in en uit te schuiven is. Het enige dat ik persoonlijk wat jammer vond aan deze stoelen is het middenscherm tussen de twee stoelen in. Ik begrijp best dat als je alleen reist dat scherm voor wat meer privacy zorgt. Echter zou het fijn zijn als je het bijvoorbeeld weg kan schuiven als je met twee personen reist. Het is dan toch iets gemakkelijker met elkaar communiceren. Desalniettemin zijn de stoelen perfect; ze zitten en liggen goed!

Tweede maaltijd

Het is nog zo’n uurtje vliegen voordat men de laatste maaltijd serveert. Sommige mensen sloegen deze maaltijd over. Ik niet, ik liet me graag verrassen wat ik deze keer zou krijgen. Op het menu stond het volgende:

Voorgerecht:

Nederlandse aardappelsalade van Eigenheimers met tomaat

Snack:

Black Angus-hamburger op een brioche, geserveerd met augurk en tomatenchutney

OF

Gemengde salade met bietjes, walnoten, geitenkaas, pijnboompitjes en piccalilly, geserveerd met vinaigrette

Nagerecht:

Flangebakje met bosvruchten

Omdat ik wederom de vegetarische maaltijd besteld had, krijg ik een iets ander menu. Ik krijg een salade en een saucijzenbroodje met een vegetarische vulling. Echter wist men weer niet te vertellen welke salade en welke vulling het broodje heeft, jammer. Het is wel erg lekker!

Nadat ik van het voorgerecht en de snack heb genoten, komt er nog een klein nagerecht. Een Flangebakje met bosvruchten. Heerlijk fris om het geheel mee af te sluiten. Ik bestel nog een heerlijk kopje thee en geniet van het laatste stukje van de reis.

Arriveren

Dan wordt uiteindelijk de daling ingezet. Alles moet worden opgeruimd. De captain spreekt ons nog even toe met de laatste informatie over Nairobi en hoe lang we nog moeten vliegen.

De purser komt alles opruimen, waarna ze langskomt met een plateau met welbekende KLM-huisjes. Helaas was het humeur van de purser omgeslagen, wellicht omdat ze last van haar rug had. Ik was namelijk even aan het kijken welk huisje ik nog niet had en ik dus zou kiezen. Dat duurde klaarblijkelijk wat te lang, waardoor ze een beetje een onhandige opmerking maakte. Goed, ik koos uiteindelijk voor huisje 37, de Stadsbank van Lening op de Oudezijds Voorburgwal 300 te Amsterdam.

Ik wachtte nog even op de sealzakjes, maar die bleven uit. Toen we uiteindelijk geland waren ging ik daar maar even op vragen. Wederom een onhandige opmerking, ik moest maar een kotszakje pakken. Dit omdat er in Kenia geen plastictasjes uitgedeeld mogen worden. Dit kon toch ook net was anders gemeld worden leek mij.

Nadat we zijn aangekomen rijden we nog een stukje door naar de gate waarna de Business Class reizigers als eerste van boord mogen. Bij het uitstappen worden we door de Senior-Purser bedankt en wenste hij ons een goed vervolg van de reis/verblijf.

Artikelenreeks

Dit is een artikel uit de reeks artikelen over mijn recente reis naar Kenia.

• 1^eArtikel: Trip introductie Safariland Kenia 
• 2^eArtikel: Review: Retourvlucht KLM AMS-HAJ
• 3^eArtikel: Review Ibis Hannover City
• 4^eArtikel: Review Luchthaven HAJ & Lounge
• 5^eArtikel: Review: AMS-NBO KLM WBC  (dit artikel)
• 6^eArtikel: Review Luchthaven NBO en Domestic lounge
• 7^eArtikel: Review KQ EC en BC vlucht
• 8^eArtikel: Review Mombasa Hotel
• 9^eArtikel: Bestemmingstips: Mombasa
• 10^eArtikel: Review MBA Lounge + Luchthaven
• 11^eArtikel: Review Ibis Styles Nairobi
• 12^eArtikel: Bestemmingstips Nairobi
• 13^eArtikel: Bezoek Hells Gate National Park
• 14^eArtikel: Review Amboseli Hotel
• 15^eArtikel: Bestemmingstips Amboseli NP
• 16^eArtikel: Bestemmingstips Diani Beach & omgeving
• 17^eArtikel: Review Diani Beach resort
• 18^eArtikel: Review Luchthaven NBO en Internationale Lounge
• ^19eArtikel: Review NBO-AMS KLM WBC
• 20^eArtikel: Review Carpatair AMS-HAM
• 21^eArtikel: Hamburg Airport + Lounge
• 22^eArtikel: Review CDG Lounge