Een verslag van een korte trip naar Chicago en Los Angeles. Voor een ontmoeting met een andere “Travel Hacking” liefhebber, werd het tijd een reis naar Los Angeles in te plannen. Natuurlijk ligt Los Angeles niet om de hoek, dus ik bouwde er een leuk reisje omheen.

Dit verslag bestaat uit de volgende onderdelen:

• Trip Intro: een kort bezoek aan Chicago en Los Angeles;
• Lufthansa Business Lounge Düsseldorf (Review);
• SAS Plus CRJ-900 Düsseldorf – Oslo (Review);
• SAS Plus A320 Neo Oslo – Stockholm (Mini-Review);
• British Airways Club Europe Boeing 767 Stockholm – London (Review);
• Renaissance London Heathrow (Review);
• BA Galleries First Lounge London Heathrow Terminal 5 (Review);
• British Airways Club World Boeing 747 London – Chicaco (Review);
• Palmer House by Hilton Chicago (Review);
• AA Flagship Lounge Chicago O’Hare (review);
• American Airlines A321 Economy Chicago – Los Angeles (review);
• Hilton Los Angeles Airport (review, dit artikel);
• Hotel Maya, a Doubletree Hotel Long Beach (review);
• AA Flagship Lounge Los Angeles Airport (review);
• American Airlines 787-9 Premium Economy LAX-Dallas-Madrid (review).

Na de landing is het een korte wandeling naar de uitgang van LAX. Ik ben inmiddels redelijk vaak op dit vliegveld geweest en ik vind het altijd een prettig sfeertje hebben. Natuurlijk omdat de temperatuur eigenlijk altijd goed is. Maar ook de hectiek vind ik wel wat hebben. En omdat ik inmiddels de weg ken op dit vliegveld, ervaar ik zelf geen stress.

Hilton Los Angeles Airport: shuttle bus en check in

Ik begeef me naar het gedeelte waar de hotel shuttles komen. Jammer genoeg duurt het ongeveer 45 minuten voor de Hilton shuttle bus eindelijk aankomt. Het is behoorlijk druk en de bus zit vol. De rit duurt nog geen tien minuten als we bij het Hilton aankomen. Een beetje een vreemde entree: men is de voorkant aan het renoveren, waardoor je nu in een soort steeg aankomt.

Nadat ik de bus uitgestapt ben, begeef ik me richting de check in balie. Hier ben ik vrij snel aan de beurt. De mevrouw die me helpt maakt gelijk een niet al te sympathieke indruk op me. Haar hele uitstraling laat zien dat ze met tegenzin werkt. Mijn paspoort en creditcard worden gecontroleerd.

Via de mobiele app heb ik een kamer toegewezen gekregen met uitzicht over de landingsbaan, wat ik bij het boeken heb aangevraagd. De dame geeft echter aan dat deze nog niet gereed is. Als ik aangeef dat ik er graag op wil wachten en dat ik de kamer speciaal vanwege de locatie heb, zegt ze: “Maar de kamer die ik je nu geef heeft een betere locatie”. Ik heb er geen goed gevoel bij, maar ik heb wel door dat de dame al lang besloten heeft dat dit op haar manier gaat.

Hilton Los Angeles Airport: de kamer

Ik loop vervolgens naar de liften. Er zijn zes liften, wat op zich ruim voldoende moet zijn. Hier heeft men een systeem dat ik nog niet ken: je moet intoetsen naar welke verdieping je iedere keer denkt “gaat dit wel goed?”. Eenmaal in de lift hoef je vervolgens niet opnieuw je verdieping in te vullen. Een systeem dat handig kan zijn, maar ik heb de indruk dat het hier nog wat beter gekalibreerd moet worden. Je moet vaak vrij lang wachten.

Op weg naar mijn kamer valt me op dat het op de gangen nogal sterk ruikt naar eten. De kamer zelf ziet er op het eerste gezicht netjes uit. Ik heb een “Deluxe” kamer geboekt, dat slechts een handjevol extra punten kostte. Dit is een hoekkamer en is een stuk ruimer dan de overige kamers. Een upgrade is niet aangeboden en ik heb er ook niet om gevraagd.

Het valt wel gelijk op dat de kamer nogal gedateerd is. Sommige meubelstukken laten dan ook wat verval zien. Naast het grote kingsize bed is een relax stoel aanwezig. Qua ruimte was er nog wel plek geweest voor een tweede (handig als je met z’n tweeën reist), maar deze is niet aanwezig. Er is een bureau aanwezig, wat voldoende ruimte biedt om aan te werken. Zorg er dan wel voor dat je offline werk te doen hebt, want helaas werkt de Wifi op mijn kamer niet tot nauwelijks. Het valt continue uit en bovendien is de snelheid erg langzaam. Voor een airport hotel dat veel buitenlanders en zakenlieden ontvangt is dat natuurlijk ontzettend onhandig.

In de hoek is een koffiemachine geplaatst. Een minibar of koelkast is niet aanwezig. Ook glazen voor eventuele eigen drankjes zijn niet aanwezig. Er staan twee ongekoelde flessen water klaar.

Hilton Los Angeles Airport: badkamer

In de kamer is een ruime kast met strijkijzer en badjas aanwezig. Ook aan de kast kun je zien dat het een behoorlijk oude kamer is.

In de hoek van de kamer is de badkamer gesitueerd. Deze is behoorlijk gedateerd met een ziekenhuisvloer en klein bad om in te douchen. De foto’s spreken voor zich.

De toilet artikelen zijn, zoals altijd bij Hilton, van Peter Thomas Roht. Helaas ontbreekt douchegel in dit geval. Het zijn maar details natuurlijk, maar erg handig is het niet.

Hilton Los Angeles Airport: Executive Lounge

Ik ga even snel naar de executive lounge om een kleine snack te halen. Gelukkig heb ik ’s avonds een afspraak en ben ik niet van plan om al te lang in de lounge te zitten. Het is namelijk geen prettige plek om te zijn: het is ontzettend druk. Er is geen zitplaats te vinden en overal staan achtergebleven borden en etensresten. De hapjes in de lounge bestaan uit loempia’s en stukjes kaas, verder helemaal niets. Voor alcohol moet je – zoals de norm is binnen de VS- betalen in de lounge.

De volgende dag sta ik weer behoorlijk vroeg op. Ik zou wensen dat het me in Nederland lukt om zo vroeg op te staan: je hebt alle tijd van de wereld!

Om 6.00 uur staat er al een groepje mensen te wachten voordat de executive lounge opent voor het ontbijt. Ondanks dit groepje mensen is er deze ochtend wel voldoende plek om te zitten. Het aanbod is prima. Er is vers fruit, roerei, diverse soorten zoete broodjes, spek, aardappelen met groente, bagels, etc. Kortom, een prima ontbijt.

Langzaam maar zeker wordt het licht, waardoor het zicht op de landingsbaan goed is. De Antonov die ik gister al gespot had tijdens de landing, staat nog steeds op zijn plaats. Vanuit mijn kamer zie ik later een FedEx MD-11 opstijgen. Een vliegtuig waar ik een paar keer mee heb mogen vliegen, maar inmiddels van het toneel verdwenen is voor passagiersvluchten.

Hilton Los Angeles Airport: overige faciliteiten

Ik kijk ’s morgens in alle vroegte nog even wat het hotel nog meer te bieden heeft. Het zwembad is gelegen op de derde etage en is (uiteraard) nog gesloten om 5.00 uur. Door de tijdelijke ingang kom je bij het inchecken niet langs de lobby, die er fraai uit ziet.

Beneden is een Bistro, die 24 uur per dag geopend is. Daarnaast is een bar aanwezig.

Het restaurant is eveneens op de begane grond aanwezig, waar je vanaf 6.00 uur ontbijt kunt krijgen.

Wat mij betreft de hoogste tijd om uit te checken. Natuurlijk vraagt men bij het uitchecken niet naar hoe mijn verblijf was, maar dat had ik ook niet verwacht.

Hilton Los Angeles Airport: conclusie

Omdat ik een beetje een vreemde nasmaak heb overgehouden aan de wijziging van kamer – die de agent er doorheen gedrukt heeft – besluit ik dit via de feedback knop door te geven. Deze service werkt altijd prima, men gaat daar vanuit Hilton Honors gelijk mee aan de slag. Ik heb binnen twintig minuten een reactie. Hier geeft men aan dat ze met de manager hebben gesproken, die er persoonlijk op terug zal komen. Tijdens mijn verblijf heb ik hier echter niets meer van vernomen.

Bij terugkomst in Nederland heb ik een mail ontvangen van de manager van het hotel. Voor het ongemak heb ik 40.000 Hilton Honors punten gekregen. Een heel royale oplossing wat mij betreft. Dit is dan wel weer top geregeld bij Hilton.

Al met al ben ik niet heel enthousiast geworden van het Hilton Los Angeles Airport. De kamers zijn aan de oude kant en mijn eerste indruk was ook niet goed. Dit kan natuurlijk heel anders zijn als de renovatie afgerond is. Ik heb twee keer bij het naastgelegen Marriott hotel geslapen. Deze is recentelijk vernieuwd en is daardoor sowieso al een stuk frisser. Daarnaast is men daar een stuk vriendelijker waardoor ik de volgende keer liever bij Marriott zal boeken.