Een verslag van een korte trip naar Chicago en Los Angeles. Voor een ontmoeting met een andere “Travel Hacking” liefhebber, werd het tijd een reis naar Los Angeles in te plannen. Natuurlijk ligt Los Angeles niet om de hoek, dus ik bouwde er een leuk reisje omheen.

Dit verslag bestaat uit de volgende onderdelen:

• Trip Intro: een kort bezoek aan Chicago en Los Angeles;
• Lufthansa Business Lounge Düsseldorf (Review);
• SAS Plus CRJ-900 Düsseldorf – Oslo (Review);
• SAS Plus A320 Neo Oslo – Stockholm (Mini-Review, dit artikel);
• British Airways Club Europe Boeing 767 Stockholm – London (Review);
• Renaissance London Heathrow (Review);
• BA Galleries First Lounge London Heathrow Terminal 5 (Review);
• British Airways Club World Boeing 747 London – Chicaco (Review);
• Palmer House by Hilton Chicago (review);
• AA Flagship Lounge Chicago O’Hare (review);
• American Airlines A321 Economy Chicago – Los Angeles (review);
• Hilton Los Angeles Airport (review);
• Hotel Maya, a Doubletree Hotel Long Beach (review);
• AA Flagship Lounge Los Angeles Airport (review);
• American Airlines 787-9 Premium Economy LAX-Dallas-Madrid (review)

Mini-Review: SAS Plus A320 Neo Oso – Stockholm

Na mijn vorige vlucht van Dusseldorf naar Oslo dacht ik: ik blijf even zitten, dan kan ik nog een paar foto’s maken van de cabine. De steward vraagt me echter om haast te maken, omdat de bus aan het wachten is. “Ik dacht al, hij blijft zitten tot in Helsinki”. Haastig snel ik me naar de bus, waarbij ik – waarschijnlijk door slaaptekort en dat derde flesje bubbels – een beetje vergeetachtig ben. Ik vergeet namelijk helemaal mijn koffer van de kar te pakken.

Voordat ik het in de gaten heb, rijdt de bus al richting de terminal. Een beetje dom natuurlijk om je koffer te vergeten. De buschauffeur spreekt geen woord Engels en geeft met handen en voeten aan dat ik in de terminal maar moet vragen. Daar geven een paar vriendelijk lachende dames aan dat mijn koffer wel op de bagageband zal verschijnen. En inderdaad, na een minuut of 20 komt mijn koffer daar aangerold. Pfoeh!

Het nadeel van deze actie is dat ik opnieuw langs de beveiliging moet, maar de rij is daar zo kort dat dit bijna geen tijd kost. In de mooie en ruime vertrekhal van Oslo Gardermoen zoek ik mijn weg naar de SAS Lounge.

In de SAS Lounge drink ik een kop koffie. Ondertussen kan ik mooi mijn telefoon en camera van stroom voorzien, want het gaat best snel op zo’n dag!

Na zo’n 40 minuten in de lounge te hebben doorgebracht, loop ik richting de gate. Hier staat de A320 Neo van SAS al te wachten. Dit toestel valt op door de vleugeltippen, terwijl de meeste A320’s voorzien zijn van “Sharklets”. Daarnaast heeft het toestel een paar flinke motoren onder de vleugels hangen.

SAS Plus A320 Neo Oso – Stockholm, boarden

Het boarden begint wederom redelijk op tijd. De vlucht is compleet vol en het duurt dan ook even voordat het boarden klaar is.

De stoelen zijn behoorlijk dun, maar in tegenstelling tot veel maatschappijen zijn ze voorzien van stoffen bekleding. Dat past wel bij een Scandinavische maatschappij.

Ik zit op stoel 1A, maar dit keer komt het nadeel van SAS Plus ten opzichte van Europese Business Class naar voren: ook de middenstoel is bezet. Het is niet anders.

In de eerste rij is voldoende beenruimte, maar ook hier kun je de voeten weer niet geheel strekken. Er is een stroomvoorziening aanwezig, in de vorm van een USB poort.

SAS Plus A320 Neo Oso – Stockholm, pushback

Het zicht op de motor is vanaf stoel 1A prima te noemen. Misschien dat je vanaf rij 2 en 3 nog een iets beter zicht hebt, maar vanaf rij 1 is het ook geen klagen.

Ondanks dat het boarden mooi op tijd klaar is, laat de pushback op zich wachten. Al snel wordt duidelijk dat dit te maken heeft met een technisch mankement. De APU is defect en het toestel moet door een externe stroomwagen gestart worden. Dit brengt zo’n 25 minuten vertraging met zich mee. Nadat de stroomwagen is gearriveerd, starten de stille motoren op.

Als we naar de startbaan taxiën blijkt dat er sprake is van grote drukte. Er is slechts één baan in gebruik, omdat de andere baan opnieuw gekalibreerd wordt. Hierdoor lopen we opnieuw vertraging op. Het is wel leuk om het vliegverkeer een beetje te volgen op het vliegveld. Het aantal toestellen met turboprops is een stuk groter.

Ongeveer een uur na de oorspronkelijk geplande vertrektijd draaien we startbaan 1L op en zijn we klaar voor vertrek.

De motoren zijn erg stil. Het is een beetje alsof je je haar aan het föhnen bent. Natuurlijk is het voor de omgeving een vooruitgang, voor vliegtuigliefhebbers is het wat minder. Het opstijgen verloopt verder erg soepel.

SAS Plus A320 Neo Oso – Stockholm, service aan boord

Zodra het lampje “stoelriemen vast” gedoofd is, komt de service op gang. Het personeel is op deze korte routinevlucht een stuk minder attent dan op mijn vorige vlucht. Natuurlijk hebben ze het ook gewoon een stuk drukker. Ik krijg een soort wrap met rendiervlees aangeboden. Hoewel ik niet echt honger heb, besluit ik een paar happen te proberen. Het smaakt eigenlijk prima, maar is niets bijzonders. Als drankje neem ik een smoothie, die lekker smaakt.

Al redelijk snel wordt de daling naar Stockholm al weer ingezet en haalt de crew alle troep weer op. Het is kwart over vier en het is inmiddels al redelijk donker. Ik ben nog mooi op tijd in Stockholm voor mijn volgende vlucht naar London Heathrow.

Conclusie

Het was slechts een korte vlucht van Oslo naar Stockholm. Op een dergelijke korte vlucht heeft SAS Plus relatief weinig voordelen ten opzichte van SAS GO. Ook was de crew een stuk minder attent, doch niet onvriendelijk.

Het was leuk om eens in de A320 Neo te vliegen, al was het jammer dat zo’n nieuw toestel nu al een defect heeft. Toch was de vlucht alles overziend comfortabel te noemen.