Tijdens mijn trip door Latijns Amerika (een trip-intro lees je hier – klik) heb ik een flink aantal vluchten in Business Class met Avianca gemaakt. Avianca is een Star Alliance-maatschappij en is in feite een samenvoeging van een handjevol regionale luchtvaartmaatschappijen uit Midden- en Zuid-Amerika, waaronder TACA (El Salvador), LACSA (Costa Rica), Aerogal (Ecuador) en SAM (Colombia). Sommige van de vluchten vliegen nog onder de naam van de ‘oorspronkelijke maatschappij’, compleet met originele vliegtuigen, maar alle vluchten hebben een Avianca (AV)-vluchtnummer en een gemeenschappelijke cabinebemanning.

Avianca heeft een eigen frequent flyerprogramma, Lifemiles (klik voor meer info), maar ik heb mijn vluchten geboekt via Mileageplus – het frequent flyerprogramma van United. Zoals ik in dit artikel (klik) uitleg, is het mogelijk om erg ingewikkelde tickets met veel verschillende luchthavens in elkaar te knutselen met Mileageplus. Zodoende heb ik ook op deze trip een mooie route in elkaar gezet met maar liefst 11 vluchten in Business Class voor 20.000 miles en ongeveer 45 euro aan belastingen en toeslagen.

De vluchten had ik zo uitgekozen dat ik een aantal langere tussenstops op interessante bestemmingen had (waaronder een dag in Bogotá, Lima, Mexico Stad, Panama Stad en Guatemala Stad) en ook een mooie longhaulvlucht ertussen had. In deze review beschrijf ik de regionale Business Class van een aantal van mijn vluchten en in een aparte review zal ik de longhaulvlucht behandelen.

Check-In

De meeste luchthavens in Latijns Amerika zijn -in tegenstelling tot wat je misschien zou verwachten- redelijk modern en efficiënt. Een aantal luchthavens (waaronder bijvoorbeeld die van Quito, Guayaquil en Bogotá) lijken zelfs gloednieuw en zijn echt prima om als passagier te gebruiken. Echter, veel passagiers in deze landen lijken graag veel bagage mee te nemen, wat leidt tot vrij chaotische taferelen bij het inchecken.

Enorme koffers (soms wel 4 per persoon), televisies, huisdieren en zelfs koelkasten heb ik ingecheckt zien worden. Dit zorgt voor enorme rijen bij het inchecken, waardoor een business class incheckbalie geen overbodige luxe is. Gelukkig heeft Avianca over het algemeen een strikte scheiding tussen economy class en business class-incheckbalies en hoef je niet semi ‘voor te kruipen’ om in te checken. En dat werkt: niet één keer heb ik bij een prioritybalie langer dan 3 minuten hoeven te wachten. Ideaal dus!

Het personeel bij de incheckbalies is over het algemeen vrij stug: iedere ‘extra handeling’ (bijvoorbeeld de boarding pass voor een aansluitende vlucht uitprinten of het doorlabelen van bagage) lijkt erg veel moeite en wordt met veel gezucht uitgevoerd. ‘Vindt u het goed om uw bagage op te halen en weer opnieuw in te checken op de volgende luchthaven?’ is een vraag die ik een aantal keer gekregen heb.

Als ik dan antwoordde met ‘liever niet…’ werd er onder stil protest toch wat in de computer getikt en werd mijn koffer doorgelabeld. Ik dacht de eerste keer dat ik een chagrijnige incheckagent te pakken had, maar bij iedere vlucht was het weer raak. Ook een aantal keer werd er (redelijk geïrriteerd) gevraagd ‘Wat is nu eigenlijk uw eindbestemming?!’ – een ingewikkeld ticket met 11 vluchten zagen ze kennelijk niet dagelijks…

Lounges

Los van de priority check-in bleek een priorityrij voor de security op veel luchthavens iets wat men niet kende. Daar was het dus gewoon aansluiten, maar de rijen vielen over het algemeen gelukkig redelijk mee en ik heb op alle luchthavens dan ook lang genoeg kunnen winkelen of in de lounge kunnen wachten. Avianca heeft op een aantal luchthavens een eigen lounge, met als flagship lounge de Avianca lounge op de luchthaven van Bogotá, Colombia. De lounges zijn over het algemeen prima in orde met een aantal keuzes qua drank en wat kleine snacks. Maar het zijn alles behalve lounges waar het de moeite waard is om eerder voor op het vliegveld te komen.

Op een aantal andere luchthavens, zoals die van Lima (Peru) gebruikt Avianca een ‘algemene airport lounge’ Die lounges waren naar mijn beleving een stukje luxer en beter verzorgd dan de ‘eigen’ Avianca lounges. Zo waren in deze ‘third party lounges’ over het algemeen ook douches en een volledige barservice (inclusief cocktails en champagne) beschikbaar. Met als kanttekening dat de lounge in Guayaquil (Ecuador) er weliswaar mooi uitzag, maar waar alle premium drankjes betaald moesten worden (zoals ik tijdens een eerdere vlucht met LAN ook al had meegemaakt – klik hier voor de review).

Aan boord

De regionale business class van Avianca was op al mijn vluchten prima in orde: het zijn ‘echte business class’ stoelen (in tegenstelling tot Europese business class waar het over het algemeen een economystoel met een lege middenstoel is) in een 1-2 of 2-2 opstelling (afhankelijk van het vliegtuigtype). De stoelen gaan een flink stuk naar achteren en hebben meer dan voldoende beenruimte – in dat opzicht zijn ze naar mijn mening dan ook comfortabeler dan een Amerikaanse Domestic First stoel.

Het draaiboek van de vluchten bij Avianca lijkt niet helemaal gestandaardiseerd te zijn en is een beetje afhankelijk van de crew. Soms word je bij naam aangesproken en komt de purser zich even voorstellen, soms krijg je een welkomstdrankje, soms krijg je een menu en soms krijg je niks van dat alles. Zo blijft vliegen tenminste een beetje afwisselend ;-)!

Wel krijg je standaard ongeveer een halfuur na het opstijgen een warm handdoekje, waarna de maaltijdservice begint. Avianca weet op bijna alle vluchten een maaltijd te serveren. De enige uitzondering die ik meemaakte was mijn vlucht tussen San Salvador en Guatemala Stad, die maar 22 minuten duurde – daar kregen alle passagiers een aardbeiensnoepje – ook leuk voor een keer!

De maaltijden bij Avianca zijn over het algemeen prima in orde, met meestal een keuze tussen vis en vlees. Daarbij zit ook altijd een salade en een toetje die -afhankelijk van de vluchtduur- tegelijkertijd of los van het hoofdgerecht worden geserveerd.

Afhankelijk van het toesteltype zitten er ook eigen televisieschermpjes in de vliegtuigen. Deze schermpjes hebben een prima selectie aan films en series, maar zijn niets bijzonders vergeleken met luxe longhaul-entertainmentsystemen zoals je bijvoorbeeld bij maatschappijen uit het Midden-Oosten wel eens ziet.

Service

De service aan boord was over het algemeen -net als bij het inchecken- redelijk stijfjes en weinig hartelijk. De crew deed alles een beetje geautomatiseerd (terwijl alles telkens in een andere volgorde verliep, dus écht gestandaardiseerd was het proces nou ook weer niet…) en verdween vervolgens in de galley.

Ik vind het altijd een beetje bezwaarlijk om mijn ‘belletje’ te gebruiken, dus soms liep ik even naar de galley om nog een drankje te bestellen. Dat werd altijd zonder problemen ingeschonken, maar altijd in de galley – de crew liep het liefste niet door de cabine om het drankje te brengen en zo andere passagiers op een idee te brengen. Ook hier dacht ik in eerste instantie dat ik een relatief chagrijnige crew te pakken had, maar na 11 vluchten met Avianca had ik door dat het redelijk standaard bleek te zijn.

Een ander opvallend punt was dat de crew over het algemeen heel slecht Engels sprak. Ik spreek zelf een redelijk woordje Spaans dus daar had ik gelukkig geen problemen mee, maar af en toe had ik door dat er Engelstalige passagiers aan boord waren die de crew echt niet begrepen en die ook niet duidelijk konden maken wat ze zelf bedoelden. Opvallend was ook dat de omroepberichten ofwel alleen in het Spaans werden gedaan of in zeer ingekorte versie in het Engels.

Conclusie

11 vluchten in business class voor 20.000 miles en een paar tientjes aan belastingen is natuurlijk een fantastisch goede deal, maar nu ik de business class van Avianca heb mogen uitproberen denk ik dat ik in cash nooit een veelvoud van het economytarief zou betalen voor een business class-vlucht met deze Latijns Amerikaanse maatschappij.

De grootste voordelen (geen rij bij het inchecken, priorityboarding en loungetoegang) krijg je ook bij StarAlliance Gold-status zonder business class-ticket, dus daar zou ik al tevreden mee zijn. Natuurlijk zijn de stoelen comfortabel, maar op een vluchtje van gemiddeld 2,5 uur houd ik het ook prima vol op een economystoel (die er prima uitzagen bij Avianca – met veel beenruimte en een eigen tv’tje!).

Een uitgebreide maaltijd is lekker, maar op zo’n korte vlucht kan ik ook prima met een sandwich en een biertje die je in economy zou krijgen. Zoals uit eerdere reviews van mij op Ikvliegveel wel blijkt, vlieg ik voornamelijk in een premium klasse voor de ‘ervaring’ en niet perse voor het grotere comfort (wat op dit soort korte vluchten redelijk klein is). Zeker door de tegenvallende service (zowel op de vliegvelden als aan boord) vond ik de business class van Avianca niet heel veel bijzonders en miste voor mij een beetje de ‘bijzondere ervaring’-factor.

De volgende keer vlieg ik waarschijnlijk weer vrolijk in economy class door Latijns Amerika ;-)!