Voor sommige links naar producten en partners op deze website krijgen wij een affiliate commissie.
Business Class van Londen naar Los Angeles. Dit is een verslag uit een reeks van onze vakantie in Californië. Het totale verslag bestaat tot nu toe uit de volgende artikelen:
- Preview: Trip Intro Vakantie Californië;
- Via Oslo naar Londen, Economy met KLM en BA;
- Review: Crowne Plaza London Heathrow;
- Review: Business Class American Airlines – London – Los Angeles (dit artikel).
Review: Business Class American Airlines – Londen – Los Angeles, inleiding
Na een nacht op een heerlijk bed in het Crowne Plaza hotel probeer ik opnieuw UberEXEC te bestellen. Helaas zijn alle auto’s ver weg van het hotel, waardoor ik uiteindelijk gebruik maak van UberVAN. Na een kwartiertje wachten komt de chauffeur aangereden met zijn Ford Galaxy. Ondanks de drukte zijn we vrij snel bij Terminal 3. De chauffeur is super aardig, de dag begint dus goed!
American Airlines heeft een speciale Premium Check-In, waar je via een aparte ingang in alle rust kunt inchecken. Hier kun je gebruik van maken als Executive Platinum, First- of Business class passagier. Deze check in vervangt de “Flagship Check in”, die American Airlines eerst had. En dit is een heel prettige ervaring moet ik zeggen. Er zijn twee balies en geen klanten, dus dat schiet lekker op. De check in agent is vriendelijk en neemt de tijd om alles te regelen. Natuurlijk moet ze een aantal Visa gerelateerde vragen stellen, maar dit verpakt ze netjes in een geïnteresseerd gesprek wat we gaan doen. Ze legt vervolgens uit welke kant we op moeten richten de fasttrack security en waar we de American Airlines First Class Lounge kunnen vinden.
Nadat we onze boarding passes in ontvangst hebben genomen lopen we gemakkelijk door naar de security. Hier is het heerlijk rustig en zo begint deze dag heel anders dan mijn andere bezoeken aan London Heathrow. Normaal gesproken is overstappen een ergernis op Heathrow. Je gaat met de bus, vervolgens door de douane, dan weer door de fasttrack security, dat blijkt vervolgens helemaal geen fasttrack te zijn, etc. Hier zijn we vrijwel gelijk aan de beurt en zo zijn we klaar voor vertrek. Een geweldig begin van de vakantie! Gelet op de drukte in de terminal ben ik eigenlijk wel blij met de loungetoegang.
British Airlines Galleries First Class Lounge Terminal 3
We hebben door deze snelheid nog ruimschoots de tijd voor een bezoekje aan de lounge. De American Airlines First Class lounge is prima, maar hier is het vaak erg druk. Bovendien ontbreekt een een mooi uitzicht over het platform of landingsbaan. Daarom lopen we naar de British Airways First Class Lounge, want helaas is de Cathay Pacific lounge nog steeds gesloten.
Het grote voordeel ten opzichte van de lounge in Terminal 5 is dat het redelijk rustig is. Vanuit Terminal 3 vertrekken niet zo veel vluchten van British Airways zelf, dus dat zal er mee te maken hebben. Er is hier een gedeelte wat men de “Gold Bar” noemt, waar een flink aanbod aan (sterke) drank verkrijgbaar is. In een ander gedeelte is de Champagnebar. Voorheen hadden ze hier Taittinger, wat British Airways in Business Class schenkt, maar dit is tegenwoordig wegbezuinigd helaas. De Henriot champagne is echter ook lekker!
Nadat we onszelf hebben voorzien van een lekker glaasje champagne lopen we naar de “First Dining Room”. Hier heb je goede views op het platform en zie je om de haverklap een nieuw vliegtuig vertrekken. Een heerlijke plek voor mij dus! Ik moet zeggen dat de lounge in Terminal 5 in feite wat mooiere views geeft, maar de rust die hier heerst maakt veel goed.
Speciaal heb ik bijna niks van het ontbijt gehad in de lounge bij het Crowne Plaza, zodat ik hier nog iets kan nemen. Van de menukaart bestel ik een Eggs Benedict, welke na een minuut of tien geserveerd wordt. En deze smaakt verrukkelijk! Naast het “Dining” deel is een buffet, waar Wendy nog wat ontbijt vandaan haalt.
London – Los Angeles
Maatschappij: American Airlines
Toestel: Boeing 777-300
Stoel: 3A (Business Class)
Nadat we nog een tijdje in de lounge hebben gezeten lopen we richting de gate. Hier moeten we nog heel even wachten voordat het boarden begint. Het boarden gaat keurig op volgorde, waarbij eerst First Class mag boarden en vervolgens Business Class. Bij het instappen worden we begroet door het team. Vervolgens worden we linksaf gestuurd, richting First Class. Omdat we al in januari onze tickets geboekt hebben, kon ik stoelen selecteren in de “mini-cabin”. Na enig onderzoek kwam ik er achter dat dit de beste plek is om te gaan zitten in Business Class.
De mini cabin is inderdaad geweldig. Het is een heel kleine cabine met in totaal 8 stoelen, waar alleen een handjevol First Class passagiers voorbij komen. Die hebben hun eigen toilet, dus nadat het boarden klaar is heerst er absolute rust.
Voor Wendy heb ik stoel 4A geselecteerd, voor mezelf 3A. Het nadeel daarvan is dat we achter elkaar zitten, maar op een dagvlucht is het wel zo leuk om naar buiten te kunnen kijken. Het nadeel van 3A is dat deze maar één raam heeft. Stoel 4A heeft gewoon twee ramen. De stoel – een Cirrus stoel onder licentie van Cathay Pacific – is in mijn ogen een prachtig business class product. Veel privacy, moderne In Flight Entertainment, ruim voldoende opbergmogelijkheden en een mooi design.
Omdat we redelijk snel aan boord zijn, kan ik mooi nog wat plaatjes schieten van First Class. Deze stoel heeft veel minder privacy. Wel is deze een stukje groter en krijg je een beter matras tijdens het slapen. Het product ziet er prima uit, maar heeft bij de lange na niet de aantrekkingskracht die andere First Class producten – bijvoorbeeld uit het Midden Oosten – hebben.
In de business class stoel ligt verder een deken een een kussen klaar. Een Amenity kit van Kole Haan staat klaar, samen met een fles water & een Bose headset. De Amenity kit heeft een redelijk basic inhoud (niets speciaals om voor thuis te bewaren), maar is degelijker dan de vorige Amenity kit. Tot slot uiteraard de menu- & wijnkaart.
Boarding en take-off
Nadat we enige tijd aan boord zijn, krijgen we een welkomst drankje aangeboden. Opnieuw kiezen we voor een glaasje champagne. American Airlines doet dit in plastic bekertjes en daarnaast is de champagne redelijk lauw. Voor een champagne liefhebber zijn beide eigenlijk een doorn in het oog, maar positief bekeken zitten we lekker relaxed te wachten, terwijl veel passagiers nog staan te dringen voor een plekje.
Ondertussen laat ik Wendy de diverse functies van de stoel zien. Het spreekt eigenlijk voor zich, maar waarschijnlijk ook een soort trots om het wel even uit te leggen. Terwijl ik vooral geïnteresseerd ben in het filmaanbod, is Wendy de koning te rijk door de aanwezigheid van Bejeweled. Ondertussen stelt de cabin manager zich aan ons voor en vraagt wat we straks willen eten. Klaarblijkelijk zijn ze achterin het vliegtuig begonnen, want nadat ik mijn keuze voor kip kenbaar maak hoor ik “anything but chicken, you know, you should pre-order”. Geen probleem, dan bestel ik wat anders. Ik kies uiteindelijk voor rundvlees met wortels.
Nadat het boarden klaar is, stelt de captain zich via de intercom aan ons voor. En dat blijkt niet de vlotste spreker. “Good afternoon Folks, from the flight deck” – stilte van toch zeker een minuut – “we are ready for pushback in a few minutes, just eh…” nog een lange stilte en zo vertelt de man voort.
Zoals altijd is het druk op Heathrow en is de rij voor het opstijgen vrij lang. Maar nadat een andere Boeing 777-300 van American voor ons opstijgt zijn we er klaar voor. Het opstijgen verloopt soepeltjes en geeft weer wat leuke beelden.
Eten en drinken aan boord
Na een minuut of twintig komt de service op gang en krijgen we heerlijke warme nootjes geserveerd. Daarnaast krijg ik een “mok” champagne. Het blijft bizar dat American Airlines kiest voor deze wijnglazen. Ook de champagne (Cattier) is een duidelijke budget keuze, deze smaakt aanzienlijk minder lekker dan de Henriot Champagne in de First Class lounge. Ik zie dat ook in First Class, waar men enige tijd geleden Laurent Perrier Grand Sieclé introduceerde, inmiddels weer een beduidend mindere champagne wordt geschonken.
De service aan boord van deze vlucht is – voor American Airlines begrippen – erg goed. Vooraf heb ik gelezen dat ze de Mini Cabin wel eens “vergeten”. Ik heb dat gevoel helemaal niet. Mijn champagne schenken ze steeds bij. Van “een beetje” hebben ze nog nooit gehoord, het glas gaat steeds helemaal vol. Ook nootjes willen ze gerust bijvullen en dit wordt pro-actief aangeboden. Aangezien we zo al weer een “lunch” krijgen, lijkt me dit geen goed plan. Ook de vriendelijkheid is super, dat heb ik wel eens anders meegemaakt bij American Airlines Business Class.
Na enige tijd komt de maaltijd. Deze smaakt vrij aardig maar is niets speciaals. De aardappelpuree laat ik maar staan. Gelukkig ben ik voor de vakantie wat kilo’s kwijtgeraakt, want het dessert ziet er dusdanig goed uit dat ik deze niet kan afslaan. Na al die champagne is het de hoogste tijd voor een kopje koffie er bij.
Voorzieningen aan boord
De WiFi is na het bereiken van ongeveer 10.000 voet beschikbaar en kost $ 20,00 voor de gehele vlucht. Ik besluit hiervan gebruik te maken. Het is een lange dagvlucht en ik vind het geweldig om tijdens het vliegen gewoon te kunnen mailen en Whatsappen. Sommige mensen vinden het heerlijk om offline te zijn. Ik niet 😉 De snelheid is acceptabel en gedurende de hele vlucht werkt het stabiel.
Na de maaltijd ben ik overgestapt op fris en ik kijk een paar films. Dit is mijn langste vlucht tot nu toe en het middenstuk is redelijk saai. De service blijft hierbij overigens uitstekend. Ik zit vlak bij de galley. Ik kan steeds nieuw water pakken of nog een glas fris/koffie bestellen. De crew is heel behulpzaam en ik sta op een bepaald moment zomaar een uur te praten met één van de FA’s. Bij de bar staat een enorme snack opstelling, welke ik helaas niet op de foto heb gezet.
Het enige nadeel is dat de captain bij het minst of geringste schokje op de “fasten your seatbelt” knop drukt. Deze blijft vervolgens tergend lang aan. Effectief denk ik dat het lampje 75% van de vluchttijd gebrand heeft. En geloof me, het was echt een rustige vlucht.
En iedere keer als ik naar het toilet loop, zie ik iemand fanatiek bezig op het touchscreen scherm.
Nadering Los Angeles
Ongeveer een uur voor de vlucht krijgen we nog een “pre-arrival” snack aangeboden. Aan de ene kant is het een beetje gek om alweer te eten, maar aan de andere kant zijn er al weer aardig wat uren voorbij. Je kunt kiezen uit een Croc Monsieur of een salade. Ik kies het laatste. De salade is lekker maar veel te veel.
En dan komt het moment dat je er bijna bent. Vanuit het raam zie je de prachtige omgeving. Genieten geblazen! Vervolgens volgt een rustige nadering op Los Angeles International Airport. Als we aankomen bij de gate zien we nog een bekende Nederlander…..
Na de vlucht kom ik achter nog een voordeel van de mini-cabin. Omdat First Class als eerste het toestel mag verlaten, moet de mini cabin wel eerst. De overige business class passagiers moeten wachten, waardoor wij effectief als eerste uitstappen. Dit kan een groot verschil maken voor de TSA wachtrij! Ik bedank dat crew hartelijk voor de goede service en zo stappen we de VS binnen.
American Airlines Business Class Londen – LA: Conclusie
Deze vlucht met American Airlines was heel comfortabel. Natuurlijk is het geweldig dat we deze vlucht hebben kunnen boeken met een Systemwide Upgrade. Omdat deze bevestigd was bij het boeken kon ik stoelen in de Mini Cabin kiezen. En dat zou ik iedere keer opnieuw doen, want in mijn optiek zijn dit inderdaad de beste stoelen in het vliegtuig. Veel rustiger, als eerste uitstappen en een behoorlijk “privé gevoel”. Sommige mensen zeggen dat het als “First Class aanvoelt”. Dat gaat me een brug te ver omdat ik bij First Class een ander beeld heb qua service, eten en drinken.
Ook de service op deze vlucht was goed. Nee, het eten en drinken is niet geweldig. Maar een stuk beter dan in Economy en van American Airlines weet ik nu eenmaal dat het qua eten en drinken niet bijzonder is. Maar de crew was vriendelijk, in voor een praatje en super behulpzaam.
Wat is jouw ervaring met American Airlines?
Sieto zegt
Ik heb deze vlucht ook gedaan tijdens de status run naar HNL vorig jaar (check de link). Ik had zowel heen als terug Debby als Sr. FA – heerlijk mens. Maar ik heb bij AA ook wel eens een FA gehad die tegen me blafte omdat ik een camera in m’n handen had… De ex-US Airways crews zijn wel weer prettig, lekker ‘southern’ 🙂 Al met al is het een mixed bag. Ik deel je ervaring dat ze wel erg snel op de seat-belt knop drukken trouwens!
Sander de Jonge zegt
Debby had ik bij de terugreis, inderdaad wel een geschikt mens. Ik ben de naam van de dame op de heenreis helaas “kwijt”. Het schijnt officieel ook niet te mogen, foto’s en filmpjes maken van AA. Maar daar zijn ze meestal niet zo streng in. Op 1 November zal ik eens een longhaul met ex-US airways doen op de A333. Ben benieuwd, op domestic vluchten vond ik ze erg vriendelijk.