Bijna een jaar geleden boekte ik een award ticket met United Airlines van Tokyo naar Seoul. Een paar weken voor vertrek zag ik dat Asiana Airlines haar nieuwe Airbus A380 op deze route zou gaan ‘invliegen’ – iets wat ik natuurlijk niet wilde missen. Een Asiana A380 of een United 737? De keuze was snel gemaakt! Ik belde United Airlines en ik had geluk: op mijn vliegdatum was er nog precies één business class stoel op de A380-vlucht vrij. Aan de andere kant van de lijn werd kort wat ingetoetst op een computer en een minuut later was het geregeld: ik zou de gloednieuwe Asiana A380 uitproberen!

Narita International Airport

Ongeveer drie uur voor vertrek van de vlucht kwam ik aan op Narita Airport, ongeveer een uur reizen vanaf het centrum van Tokyo. De check-in was al open en de vriendelijke dame die mijn bagage incheckte tot aan Auckland maakte een opmerking over mijn ‘crazy trip’, zoals zij de reis met 4 tussenlandingen noemde. Ze vertelde dat de A380 iets te laat aan zou komen vanuit Seoul, dus dat we ongeveer een halfuurtje later dan gepland zouden vertrekken. Geen probleem voor mij: ik wilde de lounges op Narita graag uitproberen.

Nadat ik ingecheckt was, besloot ik even naar het observation deck te gaan. Narita Airport heeft een mooi uitkijkplatform met een goed uitzicht over een start- en landingsbaan. Toevallig was het een drukke tijd voor Skyteam-vluchten toen ik een kijkje nam:

Voor de immigratie en veiligheidscontrole waren geen aparte business class-rijen (al zag ik wel een speciale rij voor ANA First Class-passagiers), maar dat maakte niet uit: de rijen waren erg kort en binnen een paar minuten was alles geregeld. Ik besloot de United Club en de ANA Business class lounge te bezoeken voordat ik richting mijn gate ging, aparte reviews daarvan volgen nog.

Nadat ik ongeveer tweeënhalf uur in de verschillende lounges had doorgebracht, was het tijd om naar de gate te gaan. Zodra ik aankwam bij mijn gate, stond de gloednieuwe A380 er al:

Meteen toen ik aankwam bij de gate, begon het boarden – een goede timing dus! First class-stoelen worden niet verkocht op deze korte route (ondanks dat ze wel in het toestel zitten), dus het boarden begon met business class-passagiers.

De vlucht: OZ101 van Tokyo (NRT) naar Seoul (ICN)

Zodra ik aankwam op het upper deck, werd ik vriendelijk begroet door drie stewardessen en ik werd naar mijn stoel gebracht: 8K, een stoel op de op één na voorste rij van het upper deck, aan het raam.

Zoals altijd in een A380, leek ook hier de cabine erg ruim en licht. Asiana heeft haar nieuwe business class product, de Quadra Smartium Class, geïnstalleerd op de A380. Ik vind deze stoelen altijd ideaal als ik in mijn eentje reis: zeker de stoelen aan het raam geven erg veel privacy. Zoals te zien is op bovenstaande foto, heeft de stoel ook opbergvakken aan het raam, waardoor je veel spullen binnen handbereik kunt bewaren en niet alles in de overhead bins hoeft te plaatsen – iets wat ik erg prettig vind.

Vrij snel werden welkomstdrankjes geserveerd. Helaas werd er op de grond geen champagne geschonken en kon ik kiezen tussen water en sinaasappelsap. Meteen na de welkomstdrankjes werden immigratie- en douaneformulieren voor Zuid-Korea uitgedeeld, waarbij je ook een Asiana-pen kreeg om ze in te vullen – erg leuk detail!

Terwijl het boarden verder ging, had ik tijd om het vliegtuig wat verder te bekijken. In de neus van het toestel was een ‘lounge’ en een bar waar -op lange vluchten- drankjes geserveerd worden. Tijdens deze korte vlucht werd deze lounge helaas niet gebruikt. Naast de standaard toiletten was voorin het toestel een ‘dressing room’: een heel ruim toilet met daarin een bank en een grote spiegel.

Toen iedereen aan boord was, werd het toestel snel gereed gemaakt voor vertrek en na een kort stukje taxiën steeg de ‘whalejet’ op vanaf Narita Airport, in de richting van Incheon, Zuid-Korea. Terwijl de A380 hoogte won, had ik tijd om mijn stoel te bekijken: er was erg veel beenruimte en het entertainmentsysteem was erg modern: met zelfs een touchscreen-optie op de afstandsbediening.

Vrij snel na het opstijgen werden er warme handdoekjes en menu’s uitgedeeld. Naast een drankkaart (met maar een beperkt aantal wijnen) was er voor de lunch op deze 2,5-uur durende vlucht keuze tussen een westerse en een Koreaanse optie. Ik had veel goede verhalen gehoord over de Koreaanse bibimbap, dus ik ging voor de Koreaanse optie. De stewardess die mijn bestelling opnam waarschuwde me dat de bibimbap erg pittig was, maar dat ze het een goede keuze van mij vond. Het menu zag er als volgt uit:

Het eten werd vrij snel geserveerd (dat kon natuurlijk ook niet anders op zo’n korte vlucht) en bij de bibimbap nam ik een glaasje champagne. De stewardess vroeg of ik al eerder bibimbap had gegeten (dat was niet het geval) en ze legde me vervolgens vriendelijk uit wat de bedoeling was. Ook zat er een kaartje bij met instructies. Een aantal keer kwam ze bij me terug om te vragen of het eten niet te pittig was en deed ze nog wat aanbevelingen voor Koreaans eten dat ik moest proberen wanneer ik in Seoul was – erg vriendelijk van haar!

Na het eten werd de tafel vrij snel leeggehaald. Ik vond het opvallend dat er niet één keer een refill voor mijn champagne werd aangeboden. Het personeel liep verder ook niet meer door het gangpad om te kijken of iemand nog iets nodig had, dus op een gegeven moment ben ik even naar achteren gelopen om te vragen of ik nog wat mocht drinken. Meteen werd er met een vriendelijke glimlach nog een glaasje champagne en een zakje nootjes gebracht:

Na ongeveer twee uur vliegen werd de landing alweer ingezet. Met een mooi uitzicht op de eilanden voor de kust van Zuid-Korea landde de A380 bijna geruisloos op Incheon Airport. Toen het toestel bij de gate aankwam, kwam een stewardess naar mij toe en stelde ze voor dat ze nog een foto van mij zou maken (‘Omdat ik zag dat je de hele tijd foto’s maakte van de vlucht!’). Dus ik werd nog even in mijn stoel op de foto gezet – erg attent van haar!

Incheon Airport had geen speciale fasttrack-immigratie of douane, maar de rijen waren erg kort, dus binnen 30 minuten na het landen zat ik al in de trein richting het centrum van Seoul.