Dit is een reisverslag van mijn laatste keer vliegen met American Airlines. Althans, voorlopig zal ik waarschijnlijk niet zo snel meer vliegen met American Airlines. Na deze reis zijn al mijn systemwide upgrades namelijk op. Bovendien vervalt mijn executive platinum status bij American Airlines. Dit is een verslag van mijn reis, die van Nederland naar Brazilië en terug gaat via de VS.

De laatste keer met American Airlines: introductie

Vorig jaar kreeg ik bij het behalen van mijn Executive Platinum status 8 systemwide upgrades bij American Airlines. Deze upgrades zijn in te zetten op maximaal 3 segmenten van een enkele reis. Voor onze vakantie gebruikte ik er maar liefst vier, in januari had ik er ook al twee gebruikt voor een milesrun naar Los Angeles. Er resteerden dus nog twee upgrades en als vliegfanaat wilde ik deze natuurlijk graag gebruiken. En het liefst op een route waarbij ik minimaal 4 lange vluchten een upgrade zou kunnen scoren.

Na een tijdje zoeken op beschikbaarheid boekte ik uiteindelijk een ticket. American Airlines heeft deze vervolgens ontelbare keren gewijzigd vanwege wijzigingen in het winterschema. Hier heb ik enigszins van geprofiteerd, omdat ik een gratis wijziging kon doorvoeren. Hierdoor vloog ik niet op American Airlines haar oude Boeing 757 naar de VS, maar met een Airbus A330 met ligstoel.

Het leek me daarna nog leuk mee te doen aan de upgrade loterij van American Airlines. Als Executive Platinum kon ik namelijk een goedkoop ticket van 4 segmenten boeken voor honderd euro. Omdat ik maanden van te voren geboekt had, was het vrij zeker dat ik op al deze segmenten geupgrade zou worden.

Uiteindelijk is de geplande route: Amsterdam – London Heathrow – Philadelphia – Orlando – Miami – Dallas – Charlotte – Orlando – Miami – Sao Paulo – Miami – New York – London Heahtrow – Amsterdam. Ik betaalde voor deze trip nog geen € 600,00.

De eerste dag: van Amsterdam naar Orlando

Mijn eerste vlucht vertrekt al vroeg vanaf Schiphol. Daarnaast wordt het een lange dag vandaag, dus ik breng de nacht door in het Courtyard Amsterdam Schiphol. Een prima hotel, maar in mijn ogen heeft het hotel geen geweldige prijs/kwaliteitsverhouding. Met het shuttle busje ben ik in korte tijd op Schiphol.

Nadat ik een aantal instapkaarten heb ontvangen bij de check in balie, begeef ik me – via de fasttrack security- naar de British Airways Lounge. Hier drink ik een kopje koffie, waarna ik me na de gate vertrek. Mijn opkomende trek negeer ik even, zodat ik kan ontbijten in Londen.

Het vliegtuig is nog helemaal leeg als ik instap en plaatsneem op stoel 12A, een stoel bij de nooduitgang. Helaas vertrekken we met enige vertraging vanwege de mist op London Heathrow. Gelukkig heb ik een ruime overstap, dus ik maak me niet druk. Ik luister ontspannen naar de uitleg van een meneer achter me. De vertraging is volgens hem absoluut niet nodig, vliegtuigen landen automatisch, piloten zijn overbodig, ze doen dit met opzet, hier verdienen ze het aan, etc.

Enige tijd later vertrekken we en kunnen we genieten van de opkomende zon. Het is heerlijk om op deze manier te beginnen! De vlucht zelf is verder niet bijzonder, voor ik het weet zit ik in de bus van Terminal 5 naar Terminal 3. Gelukkig is het super rustig bij de security, waardoor het uiteindelijk – voor London Heathrow begrippen – een relaxte overstap is.

Een ontbijtje op Heathrow

Tijdens mijn overstap van een aantal uren, ga ik allereerst naar de Galleries First Lounge van British Airways. Een prettige lounge waar het over het algemeen minder druk is dan de lounge in Terminal 5. Helaas is de Cathay Pacific lounge nog steeds niet open wegens een verbouwing. Stiekem had ik gehoopt op ander nieuws.

Onder het genot van een heerlijk glas Henriot champagne bestel ik vervolgens iets van de kaart. Een heerlijke manier om te ontbijten, kijkend naar de vliegtuigen.

Na zo’n anderhalf uur besluit ik nog even een kijkje te nemen in de Flagship Lounge van American Airlines. Tot mijn verbazing is het hier veel drukker dan de British Airways lounge, terwijl laatstgenoemde toch echt beter is. Al moet ik er wel direct bij vermelden dat de Flagship lounge beter is geworden: glaasje Möet & Chandon, eten bestellen van de kaart, prima hapjes, etc.

London Heathrow – Philadelphia

Het is al behoorlijk druk bij de gate als ik aan kom lopen, maar het boarden is nog niet begonnen. Na enige tijd wachten kunnen we dan eindelijk aan boord van de Airbus A330-300 van American Airlines. Ik vlieg vandaag in stoel 1A in Business Class en mag bij binnenkomst linksaf slaan.

De business class is vrij snel gevuld, vandaag zit deze helemaal vol (2 mensen krijgen last minute een upgrade). De Airbus A330 heeft 28 business class stoelen in een 1-2-1 opstelling. Het betreft een “Envoy-suite” van US-Airways, een “reverse-herringbone” stoel.  Inmiddels is de leeftijd van de stoel zichtbaar, maar zit verder uiterst comfortabel.

Het In Flight Entertainment scherm is duidelijk wat ouder, met name het formaat is niet meer helemaal up to date. Ook is er een beduidend minder uitgebreid aanbod dan in de nieuwe Boeing 777.

Een wat oudere dame is degene die het linker gangpad bedient tijdens deze reis. Helaas is deze dame super onvriendelijk. Waarschijnlijk de meest onvriendelijke stewardess die ik ooit heb meegemaakt. Nadat het lampje stoelriemen vast is uitgegaan, doe ik deze even af om iets te pakken. Na een paar minuten wordt ik streng (lees: onbeschoft) toegesproken dat ik mijn riem onmiddellijk weer vast moet maken. Ook tijdens de rest van de vlucht is de dame koud en niet gastvrij.

Ondanks de slechte service verloopt de reis verder voorspoedig. Het diner is voor American Airlines begrippen oké. Verder kijk ik wat film en werk een beetje op de laptop. Ik denk dat het lampje “stoelriemen vast” ongeveer 95% van de vlucht aan staat, terwijl dit echt niet nodig is. Na ongeveer zeven uren vliegen landen we probleemloos op de luchthaven van Philadelphia.

Philadelphia – Orlando

Op het vliegveld van Philadelphia krijg ik te maken met een kleine tegenvaller. Er is hier kennelijk geen automatische paspoortcontrole. Op zich niet erg, maar ik heb het douane formulier niet ingevuld. Terwijl ik deze invul stromen er flinke rijen mensen langs me. Gelukkig valt het allemaal mee, na ca. 20 minuten ben ik in de VS. Het valt me op dat de TSA behoorlijk vriendelijk is op dit vliegveld!

Nadat ik opnieuw door de security ben gelopen ga ik naar de British Airways Lounge. Dit is een vrij kleine lounge, waarbij links een speciaal gedeelte voor Oneworld Emerald leden is is. Hier drink ik een glaasje en ik kan even bellen dankzij de redelijke Wifi verbinding. Hoewel de lounge verder niet heel bijzonder is, nog altijd beter dan de Admirals Club van American Airlines.

Het is vervolgens tijd om in de Airbus A321 van American Airlines te stappen. Dit is een voormalig US Airways toestel. Niet de meest strakke cabine, maar wel heel comfortabele stoelen. Morgen vlieg ik deze cabine weer, dan zal ik een paar foto’s plaatsen. De vlucht duurt iets meer dan twee uurtjes en ik ben inmiddels aardig vermoeid. Omdat de vlucht na acht uur vertrokken is, wordt er alleen een hartige snack geserveerd en geen maaltijd. Voor mij perfect, omdat ik immers al eerder op de dag gegeten heb. Na de chagrijnige oma op de vlucht naar Philadelphia is de attendant in First Class nu een vriendelijke meneer.

En dan nog drie kwartier wachten…..

Omdat ik wist dat het vandaag een lange dag zou worden, heb ik een hotel vlakbij het vliegveld geboekt. Lekker handig om met een shuttle busje te worden vervoerd. Na een tijdje zoeken kom ik aan bij de standplaats voor shuttle busjes. Ik bel het hotel, die vervolgens aangeeft dat de shuttle over een klein kwartiertje bij me is. Na twintig minuten bel ik nog maar eens en na drie kwartier staat het busje voor mijn neus.

Na een lange, lange dag (met ook een paar glaasjes alcohol) kan ik eigenlijk geen boe of bah meer zeggen. In het Holiday Inn Express krijg ik een prachtige -pas gerenoveerde- kamer, waarvan ik helaas geen foto meer heb gemaakt. Ik val vrijwel direct in slaap zodra ik in mijn bed lig. Morgen weer een dag, waarvan je binnenkort een verslag aantreft.