Als jonge vader wil ik ook mijn ervaring wel delen. Toen we met ons kleintje (destijds net geen 4 maanden oud) eerder dit jaar naar Zuid-Amerika vlogen vonden we dit best wel spannend. Wat
@Dan1 ook al aangeeft scheelt het een hoop als je goed voorbereid bent. Dus borst- of flesvoeding tijdens opstijgen en landen, eventueel wat afleiding als speeltjes mee (afhankelijk van de leeftijd) en denk ook aan het managen van de temperatuur door een fijne trappelzak/pyjama (vooral voor de lange vluchten waar het flink kan afkoelen in de cabine). Als de kleine op zijn/haar gemak is scheelt dat al een hele hoop.
Gelukkig voor ons (en onze medepassagiers) sliep ons kindje bijna de hele vlucht. Uiteraard huilde ons kleintje ook af en toe. Meestal is dat verklaarbaar, namelijk door honger, vieze luier, moe zijn, koud/warm hebben, etc. Soms is het wat lastiger te duiden en dat vergt dan van iedereen in de buurt wat geduld inderdaad. Het doel is in eerste instantie dat het kind comfortabel is en daarna de rest van de cabine. Of dat nou EC of BC is maakt eigenlijk niks uit al heeft iedereen daar wel een mening over merk ik hierboven wel.
Wanneer andere ouders er voor kiezen om een kind lekker te laten huilen of rondkruipen/rennen dan mogen ze dat in eerste instantie helemaal zelf bepalen maar in een vliegtuig heeft de bemanning daar wel wat over te zeggen en iedereen mag verwachten dat dat ook gebeurt (eventueel op verzoek).
Wat ik een ieder die het vervelend vindt om in de buurt van een huilend kind te zitten nog wel wil meegeven is dat wanneer jij er last van hebt en het belangrijk vindt dat de ouder van het kind dat ook door heeft, door even goed te zuchten/opmerking te maken oid, snap dan vooral dat dit vrijwel nooit een positief effect heeft.
Als je wat zou zeggen van hoe een ouder zijn/haar kind opvoedt, zou je dan ook iets zeggen tegen je buurman/buurvrouw die met zijn/haar buikvet een deel van jouw stoel heeft opgeëist of wellicht erg stinkt door niet gedoucht te hebben? Kinderen zijn geen robots dus zelfs met de allerbeste opvoeding komt er geen gegarandeerd modelkind uit. Volwassenen daarentegen zijn wel degelijk verwijtbaar met hun gedrag (niet douchen/teveel eten/drinken). Of is dat toch net wat vervelend/lastig om direct wat van te zeggen? Iets om over na te denken wellicht.
Hopelijk kan iedereen hier wat wijsheid uithalen en helpt het om wat begrip te creëren.
Klik om te vergroten...