Ethiopian Airlines… waarom niet, heb je dat ook een keertje gedaan! Dat was althans een beetje mijn insteek bij het boeken van deze vlucht. Aangezien ik bijna niet in Afrika kom zijn dit soort vluchten mooi om de wat meer speciale airlines te proberen.

Ik was ruim 3,5 uur voor vertrek op de luchthaven maar toch leek ik veel te laat te zijn: de rij voor de check-in was namelijk zeker 1,5 uur wachten. Maar: gelukkig kon ik vawege mijn Star Alliance Gold status die rij voorbij lopen en mocht ik bij de business class balie inchecken.

Na een bezoek aan de Premium Plaza lounge (waar de crew van mijn vlucht bleek te slapen!?) ging ik naar de gate, waar ik een van de eerste passagier was die door de security ging.

Ik had al een vaag vermoeden dat boarding misschien niet zo streng zou verlopen en toen business class werd omgeroepen (en niemand ging staan) ging ik zelf maar pro aktief opstaan en alweer dankzij mijn status bij Star mocht ik snel het toestel in. De crew aan boord had geen idee dat boarding al was begonnen: ze waren nog met de mobiel aan het spelen en het duurde ook best wel lang voordat er andere passagiers aan boord kwamen.

Het toestel zelf was een 767 uit het jaar 1900 (nouja, you get the point). Het was echt een super oud ding, maar dat mocht de pret niet drukken. Ik wilde immers een speciale airline en vloog Ethiopian Airlines van Kuala Lumpur naar Bangkok – leuker kan het niet, toch?

Het toestel had een loadfactor van (ik gok) zo’n 70% in economy en 0% in business class, waarbij bijna iedereen in Bangkok in transit was onderweg naar Afrika. Ik was dan ook 1 van de weinige niet Afrikaanse passagiers aan boord.

Tijdens de vlucht was de service goed, vriendelijk en er werd nog een hele maaltijd geserveerd. Helaas was deze zo pittig dat ik moeilijkheden kreeg met ademhalen, iets wat ik nog nooit eerder heb gehad. Daarom moest ik de rest van de maaltijd laten staan.

Vlak voor de landing kwam de purser langs om me te bedanken dat ik vandaag met Ethiopian vloog en of ik nog opmerkingen had. Ik was de enige passagier die ze dat vroeg – een aardige geste, maar als ik de enige passagier met Elite status aan boord was, hadden ze me toch wel een stoel in C kunnen geven?

Al met al een ‘speciale’ ervaring. Of ik in de toekomst vaker Ethiopian zal vliegen? Ik vermoed het niet, omdat ik geen zin heb om 30 jaar terug in de tijd te gaan qua vliegtuig technologie. Voor voor de korte hop tussen KUL en BKK was het in ieder geval leuk om eens mee te maken.