Dit is een reisverslag van mijn laatste keer vliegen met American Airlines. Althans, voorlopig zal ik waarschijnlijk niet zo snel meer vliegen met American Airlines. Na deze reis zijn al mijn systemwide upgrades namelijk op. Bovendien vervalt mijn executive platinum status bij American Airlines. De reis gaat naar Sao Paulo via de Verenigde staten in slechts een paar dagen.

In dit verslag lees je over dag 3 en 4, waarbij ik van Orlando naar Sao Paulo vlieg. De volgende dag vlieg ik -na een kort bezoekje aan de stad- gelijk weer terug.

• Trip report: de laatste keer met American Airlines (dag 1);
• De laatste keer met American Airlines (dag 2);
• Trip Report: Naar Sao Paulo en terug (dag 3 en 4, dit verslag).

Wel erg rustig wakker worden…..

Zoals ik bij dag 2 al aangegeven heb, de omgeving rondom het Renaissance Orlando Airport hotel is niet zo dynamisch. Nadat ik vrij lang heb uitgeslapen, nuttig ik een ontbijtje in de executive lounge. Het aanbod is -voor Amerikaanse begrippen – vrij aardig. Een koffiemachine ontbreekt helaas. Ik krijg nog een geruststellende mail van American Airlines: de terugreis van Sao Paulo naar Miami vlieg ik in Business Class. Aangezien ik drie nachtvluchten achter elkaar ga doen, is business class vliegen erg prettig!

Ondertussen kijk ik nog eens naar het schilderij op mijn hotelkamer. Best toepasselijk op deze rit, waarschijnlijk zal menig globetrotter dit best een aardig doek vinden.

Ik probeer me nog een beetje te vermaken bij het hotel, maar er is echt weinig te doen. Nadat ik nog een paar werkzaamheden heb afgerond, het zwembad heb bekeken en nog maar een wandeling heb gemaakt, is het klaar. Tijd om uit te checken!

Een vlucht eerder

Als ik op de luchthaven van Orlando aankom, is het daar ontzettend druk. Natuurlijk ben ik veel te vroeg op het vliegveld. Het is net 12 uur geweest en mijn vlucht vertrekt pas rond zeven uur ’s avonds. Absurd natuurlijk, maar mijn idee is om een vlucht eerder te regelen. Nadat ik langs de security ben gelopen, loop ik naar een service balie van American Airlines. Het is uitgestorven hier en de dame begint te typen. Ze ziet geen kans om me te helpen, omdat mijn boekingsklasse niet meer beschikbaar is. En helaas, een lounge is er ook niet.

Ik bedank haar hartelijk voor de moeite en besluit neer te ploffen op een bankje met uitzicht op de landingsbaan. Een paar minuten later komt de dame van American Airlines aangelopen met een nieuwe boarding pass. Over een half uur kan ik boarden en ik vlieg ook nog gewoon in First Class. Top geregeld!

De vlucht van 45 minuten wordt wederom uitgevoerd met een widebody. Dit keer een vliegend museum, een Boeing 767-300 met een oude business class configuratie. Leuk om een keer mee gevlogen te hebben, maar verder stelt de vlucht weinig voor. Het valt me wel op dat de 767 vrijwel volledig vol zit.

Vermaken op Miami Airport

Natuurlijk blijft het punt dat ik me moet zien te vermaken totdat mijn vlucht naar Sao Paulo vertrekt. Maar op Miami Airport is dit eigenlijk geen probleem. Ik besluit allereerst een bezoekje te brengen aan de Admirals Club, maar hier heb ik het heel snel weer bekeken.

De Premium Lounge op Miami is voor Amerikaanse begrippen behoorlijk goed. Natuurlijk is de lounge – zoals de meeste lounges in de VS – wat oubollig. Maar er is voldoende zitgelegenheid, lekkere salades, ruim assortiment aan drank (alcoholisch en non-alcoholisch) en tot slot een prima zicht op het platform!

Ik kom mijn tijd dan ook gemakkelijk door in deze lounge, waarbij ik af en toe een rondje maak door de terminal.

Miami – Sao Paulo (Boeing 777-300 Business Class)

Mijn vlucht van Miami naar Sao Paulo is gelijk bij het boeken geupgrade van Economy naar Business Class. Hierdoor had ik nog ruime keuze bij het kiezen van mijn stoel. Daarom heb ik stoel 3J gekozen, in de mini cabin direct achter First Class. Hier had ik goede ervaringen mee, dus was de keuze gemakkelijk.

De voornamelijk Zuid Americaanse crew was vriendelijk. Niets meer, niets minder. Wel was alles erg slordig. De Bose headseat zat bijvoorbeeld niet netjes in een etui, maar opgefrommeld in het kastje. Vooraf een glaasje sparkling wine in plastic, zoals te doen gebruikelijk bij American Airlines.

Nadat we zijn vertrokken vanaf Miami besluit ik eerst nog wat te eten. Hierna kleed ik me om zodat ik kan slapen. Degene die voor me in het toilet is geweest heeft klaarblijkelijk een deel van zijn maaltijd in de spoelbak gelegd, wat helaas niet zo fris is als je tanden gaat poetsen. Tijdens de vlucht hebben we veel last van turbulentie. Ik slaap al niet zo gemakkelijk in een vliegtuig en ook deze keer doe ik bijna geen oog dicht.

Ongeveer een uur voor de landing is het tijd om te ontbijten. Ik heb me inmiddels al weer omgekleed, dus ik ben er klaar voor. Een klein deel van de maaltijd die gisteravond reeds in de spoelbak lag, ligt er helaas nog….. Beetje jammer dat ze het sanitair niet wat beter schoon houden.

Helaas is het zwaar bewolkt boven Brazilië, waardoor ik daar helaas niets van kan zien. Gelukkig is er nog wel iets van Sao Paulo te zien tijdens de landing.

Sao Paulo

Na de landing kost het ongeveer twintig minuten tijd om de Braziliaanse douane te passeren. Voor Brazilië heb je geen visum nodig, wat mooi meegenomen is. Vervolgens moet ik even zoeken naar een pin automaat en fris ik me nog een beetje op. Helaas is er geen “arrivals lounge” waarvan je gebruik kunt maken om bijvoorbeeld een douche te nemen. Mijn handbagage breng ik vervolgens naar een kluisje op het vliegveld. Helemaal vlekkeloos gaat dit niet, ik spreek namelijk geen woord Portugees. Eerlijk is eerlijk, ik ben ook niet zo super goed voorbereid.

Met de taxi rij ik vervolgens naar het centrum van Sao Paulo. Ik ken een aantal andere mensen die op een soortgelijke trip de hele dag in de lounge hebben gezeten, maar dat zag ik niet zitten 😉 Het verkeer is werkelijk hopeloos…. Het duurt uiteindelijk ruim twee uur voordat ik eindelijk bij de Cathadral de Se aan kom in het centrum.

Helaas is het weer niet bepaald lekker vandaag, het regent behoorlijk. Normaal gesproken maak ik veel gebruik van mijn mobiele telefoon om te navigeren, maar helaas lukt het me niet om een goede verbinding op te zetten met mijn afgesloten wereldbundel.

En eerlijk is eerlijk: ik ben niet helemaal op mijn gemak in deze stad. Misschien komt het ook door het gure weer. Maar wat ook meespeelt: overal waar mijn eindbestemming (Sao Paulo) ter sprake is gekomen ben ik gewaarschuwd. Nu trek ik me daar normaal gesproken niet zo veel van aan, maar op de één of andere manier…

In ieder geval, na een paar uren rondslenteren door de regen zit ik al weer in de taxi richting het vliegveld. Nog twee uur later sta ik vervolgens weer op het vliegveld van Sao Paulo. Omdat de meeste vluchten pas ’s avonds laat vertrekken, is het uitgestorven in de terminal. Alle check in desks zijn nog gesloten, maar gelukkig kan ik een boarding pass uit de kiosk toveren.

Bijkomen in de LATAM Lounge

Eenmaal in de (overigens mooie) LATAM lounge, drink en eet ik wat. Vervolgens merk ik dat een paar dagen slaaptekort en min of meer een nacht overslaan me behoorlijk begint op te breken. Ik loop naar de “nap room”. Ik kon me eigenlijk nooit voorstellen dat mensen daar zo lagen te ronken, maar wat heb ik heerlijk liggen slapen hier. Ondanks de geluiden van de omroepinstallatie af en toe. Heerlijk! Na ca. anderhalf uur dommelen kan ik er weer tegen.

Vervolgens is het tijd om gebruik te maken van de douche faciliteiten, waarna ik helemaal weer “ter aarde” ben. De badkamer in de LATAM lounge is heel compleet uitgerust, alles wat je nodig hebt is aanwezig.

Het lijkt er op dat ik bijna al weer aan boord kan voor mijn vlucht naar Miami. Ik besluit nog even in de Admirals Club (naast de LATAM Lounge) te kijken. Voor een Admirals Club is dit een mooie lounge, behoorlijk modern. De Admirals Club is echter niet zo mooi als de LATAM lounge.

Sao Paulo – New York (Business Class)

Omdat ik inmiddels een notificatie van Experflyer heb gekregen dat mijn voorkeursstoel (3A) beschikbaar is gekomen, loop ik naar de balie voor een nieuwe boarding pass. De vriendelijke agent vraagt of ik niet veel liever rechtstreeks naar New York vlieg. Normaal gesproken zou ik dat niet doen, maar het heeft een aantal voordelen. De vlucht is langer, waardoor ik meer slaap kan pakken. Bovendien ben ik heel vroeg in New York, waardoor ik meer tijd in de stad kan besteden. Daarom besluit ik het te doen. Ik krijg stoel 10A toegewezen. Helaas gaat mijn vlucht met de Boeing 767 van American nu niet meer door, maar hier had ik in januari al een rondje mee gevlogen.

Door de wijziging zit ik nog wel langer op het vliegveld, mijn vlucht vertrekt pas na elf uur. Eenmaal aan boord blijkt het een zeer rustige vlucht te zijn. De middelste rij is vrijwel volledig leeg. Het is voor mij te laat om gebruik te maken van de maaltijdservice, maar neem nog een lekker dessert. De crew is heel vriendelijk, ze geven aan dat het uitzonderlijk rustig is op deze vlucht.

Na het kijken van een film en wat drinken is het tijd om te slapen. Dit keer lukt me dit gelukkig vrij goed.

Morgen naar New York

Morgen heb ik dus de kans om New York te verkennen. Ik ben benieuwd hoe ik me voel na mijn tweede nachtvlucht. Zou ik er nog optimaal van kunnen genieten? Of zou ik lekker chagrijnig door de stad lopen. Je kunt het in het volgende verslag lezen, waar ik ’s avonds vervolgens mijn derde nachtvlucht achter elkaar maak, terug naar London Heathrow.