Ongeveer een jaar geleden boekte ik een award vlucht in business class van Singapore naar Auckland met Singapore Airlines. Op het moment van boeken was er sprake van het invoeren van de nieuwste business class op deze route in de loop van 2013 of uiterlijk het begin van 2014. Echter, tijdens deze vlucht kwam ik erachter dat dat kennelijk nog niet gebeurd was: ik vloog met één van de weinige toestellen met daarin een héle oude business class…

Changi Airport

Na een korte stop in Singapore was het voor mij tijd om verder te vliegen richting Nieuw-Zeeland. Ik had mijn boarding pass al in mijn bezit en mijn bagage was bij mijn eerste vlucht al ingecheckt, dus ik kon rechtstreeks via de paspoortcontrole naar de lounge. Op Changi Airport is de veiligheidscontrole aan de gate, dus daar hoefde ik eerst nog niet in de rij te gaan staan.

Ik begaf mij naar de Silver Kris Lounge om daar even wat te ontbijten en om de tweede helft van een voetbalwestrijd van het WK te bekijken. Kennelijk was er weinig animo voor voetbal op de vroege ochtend in Singapore, want er keek slechts een handjevol mensen:

Na een uitgebreid ontbijt in de lounge (een uitgebreide review van de lounge volgt nog), was het voor mij tijd om naar de gate te gaan. Het was nog een flink stukje lopen en toen ik aankwam bij de gate, was het boarden al begonnen.

Vlucht SQ281 van Singapore naar Auckland

Het toestel: een Boeing 777-200 van Singapore Airlines

Zodra ik het vliegtuig binnenkwam, werd ik welkom aan boord geheten en naar mijn stoel begeleid. Meteen bij binnenkomst viel mij op dat dit toestel uitgerust was met een héle oude business class. Een aantal Boeing 777-200 toestellen is tegenwoordig uitgerust met de nieuwe business class voor langeafstandvluchten (er was sprake van dat Auckland deze toestellen ook zou krijgen) en een aantal van deze toestellen heeft de nieuwe business class voor middellange afstand (zoals bij deze vlucht van Seoul naar Singapore, klik voor de review). Het toestel waar ik mee vloog had geen van beiden: de hele oude ‘spacebeds’ zaten nog in dit toestel – ik wist niet eens dat die nog bestonden!

Toen ik ging zitten en een beetje vertwijfeld om mij heen keek naar de verouderde cabine, kwam de purser naar mij toe om me hartelijk welkom te heten op de vlucht. Ze gaf een hand, vertelde dat de vlucht vandaag ongeveer 9 uur en 50 minuten zou duren en ze stelde me voor aan de stewardessen die vandaag in de business class zouden werken. Erg hartelijk en attent! Ik kreeg een glaasje sinaasappelsap voor vertrek, slofjes, een oogmasker en een krant. Singapore Airlines geeft helaas geen amenity kits, wat ik altijd wel jammer vind. Maar alles wat je nodig hebt (tandenborstels, kammen, noem maar op) is te vinden op het toilet.

Vrij snel nadat ik aan boord was, kwam de melding ‘boarding completed’ en zag ik dat ik in een vrijwel lege cabine zat:

De veiligheidsinstructievideo begon en de video had Nederlandse ondertiteling – geen idee waarom dat was op deze vlucht van Singapore naar Nieuw-Zeeland, maar opvallend was het zeker. Na de veiligheidsinstructie werd de taxi ingezet en vrij snel was het toestel op weg naar het zuidelijk halfrond.

Na het opstijgen nam ik de tijd om het menu rustig door te lezen. Het menu bestond uit een ontbijt, een ‘light bites menu’ dat gedurende de hele vlucht te bestellen was en een diner voor de landing in Auckland. Daarnaast was er een zeer uitgebreide drankkaart met ontzettend veel opties:

Van tevoren had ik via de website van Singapore Airlines al een gerecht voor het ontbijt en een gerecht voor het diner gekozen. Via de Book the Cook-optie is er namelijk een heel groot aantal gerechten voor vertrek waar je als business- of first class-passagier uit kunt kiezen.

Zodra het stoelriemen-lampje uitgeschakeld was, kwam een stewardess bij mij een praatje maken en vertelde ze dat ze gezien had dat ik ‘heerlijke gerechten’ van tevoren had besteld. Ze legde uit dat dat alleen om de hoofdgerechten ging, dus dat ik de andere gangen gewoon van het vluchtmenu zou krijgen. Vrij snel werd het ontbijt geserveerd, met als eerste gang vers fruit en croissants, als tweede gang cornflakes (waarvoor ik vriendelijk bedankte) en als derde gang mijn vooraf bestelde hamburger. Wellicht een vreemde keuze voor het ontbijt, maar ik zag hem staan op de website van Singapore Airlines en wilde hem graag proberen. Telkens werd ik bij naam aangesproken door de stewardessen, ontzettend aardig en iets wat je niet bij alle maatschappijen ziet.

Na het ontbijt besloot ik mijn stoel in de relaxpositie te zetten en een paar films te kijken. Gelukkig was de stoel erg comfortabel en door de zachte stof voor ‘loungen’ misschien nog wel comfortabeler dan de nieuwe, leren stoelen. Om te testen heb ik de stoel even helemaal ‘plat’ gedaan, maar dat was alles behalve comfortabel: er zat een flinke ‘knik’ in (dus niet helemaal plat) en een forse helling, waardoor je het idee had van de stoel af te glijden.

Tijdens de films liepen de stewardessen af en aan om te vragen of ik nog wat wilde eten of drinken. De service was telkens heel hartelijk en attent en een aantal keer stopten ze even bij mijn stoel om een praatje te maken. Na twee films besloot ik even een dutje te doen en toen ik wakker werd, was het toestel al halverwege Australië:

Toen de vlucht nog ongeveer anderhalf uur zou duren, was het tijd voor het diner. Voor het diner had ik van tevoren een biefstukje met pepersaus besteld en de stewardess vertelde mij dat deze ‘inderdaad aan boord was’. Om te beginnen werd de beroemde Singapore Airlines-saté geserveerd:

Na de saté was het tijd voor het voorgerecht. Waarschijnlijk is dit één van de lekkerste voorgerechten geweest die ik ooit in een vliegtuig heb gegeten:

Na het voorgerecht werd mijn biefstuk (die ik van tevoren had besteld) geserveerd. Ondertussen had ik een prachtig uitzicht op de ondergaande zon.

Tijdens het diner was mijn glas geen seconde leeg en constant werden refills of andere drankjes aangeboden (‘Meneer Kuperus, heeft u onze cocktails al eens geprobeerd?’). Wijn en champagne werden bij de stoel ingeschonken, wat ik altijd een leuk detail vind.

Na het hoofdgerecht nam ik nog een kaasplankje en een kop koffie met een glaasje whisky. In eerste instantie werd er gewone, zwarte filterkoffie gebracht (wat ik geen enkel probleem vond), maar toen de purser langsliep en zag dat ik dat had gekregen, bood ze aan één van de ‘speciale koffies’ te brengen. Ze nam met mij even het koffiemenu door en ik mocht een bonensoort uitkiezen die mij het meeste aansprak – ontzettend attent en gastvrij!

Terwijl ik genoot van mijn kopje koffie, kwam de purser nog even terug om een praatje met me te maken. Ze vertelde dat ze het altijd erg leuk vond om ‘enthousiaste mensen’ zoals ik op haar vlucht te hebben. Als aandenken aan de vlucht kreeg ik een pakje Singapore Airlines-speelkaarten – een leuk souvenir! In de tussentijd was het in de rest van de cabine eventjes vrij druk: de laatste gangen moesten vrij ‘gehaast’ gebracht en afgehaald worden omdat het toestel al gereed moest worden gemaakt voor de landing. De timing van het diner was dus niet helemaal ideaal – beter had het wat eerder geserveerd kunnen worden.

Nadat ik mijn koffie en whisky op had, landde het toestel vrij snel in Auckland en was het tijd om na ongeveer 10 uur vliegen weer van boord te gaan. Ondanks de oude stoelen, was dit een geweldige vlucht met goede service en heerlijk eten. Ik denk dat dit de meest attente crew was die ik ooit op een vlucht heb gehad: constant werd ik bij naam aangesproken, telkens was er tijd om een praatje met me te maken en alle stewardessen leken oprecht plezier in hun werk te hebben.