Royal Brunei Airlines is een airline waar je niet snel aan zult denken. Tijdens mijn lange reis door Azië maakte ik toch 2 vluchten met deze maatschappij. Royal Brunei Airlines beschikt over 5 Boeing 787-8 Dreamliners, waarmee long-haul wordt gevlogen naar o.a. Londen-Heatrow, Dubai en Melbourne. Daarnaast heeft de airline ook 9 A320 toestellen waarmee wordt gevlogen binnen Azië. In dit verslag lees je over mijn ervaringen met 2 intra-Aziatische vluchten in business class inclusief lounge en layover in Bandar Seri Begawan.

Dit artikel is onderdeel van een reeks met artikelen over een lange reis door Azië en Oceanië. Lees hier en hier meer over deze reis.

Boekingsproces

Als je 40 vluchten hebt geboekt en van hot naar her vliegt binnen Azië is het een heel gepuzzel. Het zoeken naar goede vluchten met de juiste tijden en prijzen was namelijk niet eenvoudig op dit deel van mijn reis. Aanvankelijk was ik van plan om 2 weken op de Filipijnen door te brengen, maar aangezien juni niet de perfecte maand is wat betreft het weer en doordat Boracay tot oktober gesloten was, had ik mijn plannen gewijzigd.

Mijn oog viel op Borneo met als uitvalsbasis Kuching. Daar zou ik 5 nachten gratis op Hilton punten kunnen overnachten. Ik ging op zoek naar mogelijkheden om betaalbaar in business class te vliegen van Manila naar Kuching, maar al direct zag ik dat er geen rechtstreekse vluchten waren. Ik zou mijn Avios kunnen gebruiken om met Malaysia Airlines te vliegen via Kuala Lumpur, aangezien de Executive Club een goed programma is voor korte vluchten in business class, maar helaas waren de toeslagen hoog en een betaald ticket zou niet heelveel duurder worden (business class vluchten met Malaysia Airlines binnen Azië zijn niet heel duur).

Toen ik op zoek ging naar alternatieve vluchten, stuitte ik op een betaalbare vlucht met Royal Air Brunei naar Kota Kinabalu met een layover van ongeveer 22 uur op Bandar Seri Begawan, de hoofdstad van Brunei. Een vlucht naar Kuching was duurder en kwam wat betreft de tijden minder goed uit. Gelukkig zag ik nog een goedkope vlucht met Malaysia Airlines in business class voor slechts € 50 van Kota Kinabalu naar Kuching. Ik was tevreden met de prijs en tijden en heb vervolgens deze vluchten geboekt.

Royal Brunei Airlines zit niet in een alliantie en heeft relatief weinig partners. Daardoor heb ik voor deze vluchten helaas geen miles kunnen sparen.

Check-in en lounge in Manila

Mijn vlucht naar Bandar Seri Begawan zou om 15:00 vertrekken. Toen ik na een verblijf van 3 dagen in het chaotische Manila en een taxirit van bijna een uur aankwam op de luchthaven, was het erg druk. Royal Brunei Airlines vertrekt vanaf terminal 1 en om in het gebouw te komen, dien je een geldig e-ticket te tonen. Ik liep vervolgens naar de Royal Brunei Airlines check-in balie en doordat ik business class vloog, was ik al snel aan de beurt.

Gewapend met mijn paspoort en twee boarding passen, ging ik door de veiligheidscontrole. Er is hier duidelijk te zien hoeveel capaciteitstekort er hier is, ontzettend druk! Dit geldt trouwens niet alleen voor de luchthaven van Manila, want ook de stad zelf is overbevolkt. Na nog wat rondgekeken te hebben in souvenirwinkeltjes, liep ik richting de lounge. Royal Brunei Airlines maakt op Manila gebruik van de Miascor lounge en deze bevindt zich in de westelijke satellietterminal, op de derde verdieping. Bij de balie was het redelijk druk, maar gelukkig kon ik direct de lounge in.

De Meascor lounge is eigenlijk verdeeld in twee gedeeltes, het ene gedeelte wordt gebruikt voor het buffet en het andere gedeelte wordt meer gebruikt als zit- en werkruimte. De lounge is op zich niet veel bijzonders en ik vond de hele ruimte wat donker aandoen. Dat komt natuurlijk door de zwarte vloerbedekking en weinig lichtinval van buiten. Door de gekleurde stoelen, deed de ruimte wel wat vrolijker aan. Ook het buffet viel me tegen, ik had verwacht om hier lekker te gaan lunchen, maar het aanbod bleek erg beperkt te zijn.

Ik blijf het toch zeggen: ik ben een grote fan van echte airline lounges, zeker omdat ook de identiteit van die airline daar weer in terugkomt en de airline er natuurlijk alles aandoet om de service in de lounge te vergroten. Hopelijk had ik in Bandar Seri Begawan meer geluk, omdat dit natuurlijk de hub is van Royal Brunei Airlines. Na wat geluncht te hebben, besloot ik dan maar om richting de gate te gaan.

Vlucht BI684 van Manila naar Bandar Seri Begawan

Het was gelukkig niet ver lopen naar de gate en toen ik aankwam was het boarden al begonnen. Er stond geen lange rij, dus dit werd een rustige vlucht. De A320 toestellen van Royal Brunei Airlines beschikken over 12 recliner stoelen in business class in een 2-2 configuratie. De stoelen zien er wat verouderd uit en komen uit 2004.

De stoel bleek echter comfortabel te zitten en zeker de beenruimte viel me erg mee. De stoelbediening bevindt zich aan de linkerkant. Ook is er een koptelefoonaansluiting en een stopcontact. Ik heb geen USB-poorten gezien. Op mijn stoel lag een comfortabel kussen en deken, niet slecht voor een vlucht van slechts 2 uur. Doordat het een erg rustige vlucht was, bleek de stoel naast mij niet bezet te zijn.

Royal Brunei Airlines is een droge airline, wat inhoudt dat er geen alcohol wordt geserveerd. Champagne zat er dus deze keer niet in en daardoor ging ik deze keer maar voor een appelsapje. De crew was zeer vriendelijk en even later werden ook de menukaarten overhandigd. Ook kwam de crew langs met kranten.

Even later werd ons medegedeeld dat iedereen aan boord was en dat we konden beginnen aan onze 2 uur durende vlucht naar Bandar Seri Begawan. Na het opstijgen kwam de crew weer langs en dit keer werden de immigratieformulieren uitgedeeld. Doordat Royal Brunei Airlines geen ingebouwde in-flightentertainment aanbiedt op hun A320 toestellen, werden business class passagiers voorzien van iPads. Ik zette mijn stoel in een wat comfortabelere positie, de stoel kan helaas niet helemaal plat.

Ik spitte het menu maar eens door en zag dat er keuze was uit twee maaltijden. De eerste keuze was een Penne pasta met kip in bolognaise saus, geraspte parmezaan en gehakte peterselie. Ik ben zelf niet echt fan van pasta tijdens de vlucht dus ik ging voor de tweede optie. Dit bestond uit gegrilde bangus met adaboboter, knoflookgebakken rijst, gebakken aubergine en tomaat. Het duurde niet lang voor dit geserveerd werd en hierbij nam ik een koffie met een watertje.

Vergeleken andere maatschappijen uit de regio vond ik het eten wat tegenvallen, maar het smaakte niet verkeerd. Ook werd hierbij direct een Pandan panna cotta toetje geserveerd. Na de maaltijd bestelde ik nog een koffie en doordat de crew zag dat ik allemaal foto’s maakte, werd me ook nog een presentje overhandigd. Dit bestond uit een envelop met een aantal ansichtkaarten, een pen en een kinderboek; erg aardig van ze. Na een comfortabele vlucht landden we vervolgens op Bandar Seri Begawan waar ik het toestel verliet.

Layover in Bandar Seri Begawan

Nadat ik de zoveelste stempel in mijn paspoort had gekregen, was ik officieel in Brunei. Vervolgens had ik 22 uur de tijd om van van de stad te bekijken. Doordat het ondertussen al bijna 18:30 was, was het al donker buiten. Door het regenachtige weer nam ik daarom maar een taxi naar mijn hotel om de stad de volgende ochtend te bezichtigen.

Bandar Seri Begawan is niet groot. De stad telt slechts 100.000 inwoners en is daardoor vrij overzichtelijk. Vanuit mijn hotel was het daarom slechts een half uurtje lopen naar het centrum. Het bleek erg rustig te zijn op straat. Of dit nu door het warme weer komt of door de Ramadan destijds weet ik niet, maar ik had zowat de hele stad voor mezelf.

In het centrum vind je een mooi aangelegd park en alles ziet er zeer netjes en goed onderhouden uit hier. De bekendste bezienswaardigheid van de stad is ongetwijfeld de Omar Ali Saifuddien Moskee.

Royal Brunei’s Sky Lounge

Na hier wat te hebben rondgelopen, nam ik weer een taxi naar de luchthaven. Ik zou nu namelijk verder vliegen naar Kota Kinabalu, in Maleisië. Doordat ik al was ingecheckt in Manila voor deze vlucht, kon ik direct doorlopen naar de veiligheidscontrole. Het viel me op hoe mooi de business class check-in er bij lag; een mooie ruimte met stoelen om niet in de rij te hoeven staan.

Nadat ik weer door de veiligheids- en paspoortcontrole was, ging ik direct richting de lounge. Royal Brunei Airlines heeft op haar eigen hun natuurlijk een eigen lounge. De Royal Brunei’s Sky Lounge bevindt zich op de tweede verdieping en is met een roltrap te bereiken. Je hebt toegang tot deze lounge met een business class ticket van Royal Brunei Airlines en daarnaast kun je ook toegang kopen, maar alleen als er plaats is. Ik bleek gek genoeg de enige persoon te zijn hier en kon daardoor in alle rust wat foto’s maken.

Het buffet viel erg mee, een grote selectie aan o.a. sandwiches, chips, koekjes en andere lekkernijen, maar natuurlijk helaas geen alcohol. De hele lounge is vrij groot en het was best gek om hier als enige passagier rond te lopen. Rechts van de balie is het hoofdgedeelte van de lounge en links van de balie vind je vooral werkruimtes en ook daar is een buffet te vinden.

Doordat de lounge zich op de tweede verdieping bevindt heb je een mooi uitzicht op de vertrekhal. Na nog een cappuccino te hebben genomen, ging ik maar weer richting de gate.

Vlucht BI825 van Bandar Seri Begawan naar Kota Kinabalu

Ik had nog een vlucht te gaan voordat ik aan zou komen in in Kota Kinabalu. Deze plaats licht op nog geen 250 kilometer verwijderd van Bandar Seri Begawan en daardoor was het maar een half uurtje vliegen.

Mijn vlucht werd weer uitgevoerd door een A320 en deze keer had ik stoel 4K. Deze vlucht was veel drukker en dan de vorige en daardoor was ook de stoel naast mij bezet. Voor het opstijgen nam ik deze keer een jus d’orange.

Door de korte vliegtijd werd er op deze vlucht geen maaltijdservice aangeboden, zelfs geen kleine snack. Daardoor stonden we alweer aan de grond in Maleisië voordat ik er erg in had.

Daar ging ik vervolgens weer door de paspoortcontrole om een bus te nemen naar het Hilton Kota Kinabalu waar ik een aparte review van zal plaatsen hier.