Tijdens een blitsbezoek aan de Japanse hoofdstad verbleef ik voor één nacht in het schitterende Conrad Tokyo hotel. Een ervaring qua service als nooit tevoren. Vanaf het moment dat ik kwam inchecken tot op het moment dat ik het hotel verliet. In deze review zal ik proberen weer te geven waarom het in mijn ogen waard is om je portemonnee voor dit hotel open te trekken. Of nog beter, een verblijf in dit hotel is een prima investering van Hilton punten.

Check in

De nacht voordien verbleef ik in het InterContinental Tokyo Bay hotel en nadat ik me in de vroege middag had opgefrist nam ik de taxi naar het Conrad hotel. Op zich is de afstand niet zo groot, maar het was véél te warm om te lopen. Daarom besloot ik een taxi te nemen. Voor nog geen 700 Yen (ongeveer 5,5 Euro) werd ik netjes voor de deur afgezet.

Er kwam onmiddellijk een portier op me af die mijn rugzak van me overnam. Hij sprak goed Engels en begeleidde me naar de lift. De receptie bevond zich namelijk op de 28ste verdieping van het gebouw. Op weg naar boven vroeg de man al naar mijn naam: “Welcome Mr Johnson!”, “Nee, het is Jansen”, waarna hij een correctie maakte op een papiertje. Eenmaal bij de receptie werd ik nogmaals hartelijk onthaald.

“Oh ik zie dat u Diamond member bent, dan mag u eigenlijk boven in de executive lounge inchecken”. Voor mij maakte het niet en deed de man een plezier en liet hem de formaliteiten verder afronden. Ik had met 60.000 punten en cash een standaard kamer geboekt. Een glimlach verscheen op m’n gezicht toen ik hoorde dat ik een upgrade had gekregen naar een executive room.

“Wat brengt u naar Tokyo Mr. Jansen? Bent u hier voor zaken?”, “Nee ik ben hier voor een city trip”, “Tokyo is een hele mooie stad om te bezoeken, moest u van ver komen?”, “Ik ben eergisteren uit België overgevlogen…”. De meesten kijken je dan aan met een blik vol ongeloof, maar hij moest eens lachen en wenste me een fijn verblijf.

Op naar de kamer

Na de check in werd er iemand opgebeld die me zou helpen met mijn bagage. “Waar zijn uw koffers Mr Jansen?”, “Ik heb alleen maar een rugzak bij me”, “Dan zal ik die voor u naar boven dragen”. De dame in kwestie was 2 koppen kleiner dan mezelf en ik vertelde haar vriendelijk dat het wel zo zou lukken.

Het viel me op hoe ontzettend vriendelijk het personeel was en hoe goed hun kennis van het Engels was. Met iedereen die ik tot op dat ogenblik was tegengekomen, kon ik vlot een conversatie aan gaan over vanalles en nog wat. Op weg naar de lift liepen we langs een grote bar aan de rechterkant van het gebouw. Daar tegenover zat ook nog één van de vijf verschillende restaurants die er in het hotel aanwezig waren.

Mijn kamer bevond zich op de 36ste verdieping, een ontzettend mooie eerste indruk. Ik werd rondgeleid in de kamer en alles werd me tot in de fijnste details uitgelegd met een grote glimlach. Net als in het andere hotel, was ook deze dame ontzettend trots op haar werk en dat straalde ze gewoon uit.

Op het tafeltje bij het raam stonden een brief en welkomstkadootje.

Kamerindeling

De manier waarop de kamer was ingedeeld en afgewerkt sprak me aan. De combinatie van de gebruikte materialen, een beetje sober en minimalistisch, helemaal mijn ding. Het enige wat ik jammer vond is dat er enkel in het halletje een houten vloer lag. Ik had liever gezien dat die door heel de kamer lag, maar dat is persoonlijk. Anderen vinden het fijn om uit bed te stappen en met de blote voeten op een zacht tapijt te lopen.

Aan de linkerkant van de hal bevond zich de nodige kastruimte en direct daarna liep je de badkamer in. Voorzien van een aparte WC, regendouche en groot bad.

Vooral de glazen wand tussen de badkamer en slaapkamer vond ik super. Het geeft je het gevoel alsof je in één grote ruimte bent. En de badkamer is hierdoor veel lichter ondanks het gebruik van donkere materialen.

De eerste nacht in Tokyo heb ik niet geslapen door de jet lag. Na een dag rond te keuvelen in de stad was ik flink versleten en was blij dat ik laat op de avond naar bed kon. Heerlijk zacht beddengoed, een matras met precies de goede hardheid en kussens waarop je meteen in slaap viel richting dromenland.

Naast het bed bevond zich een klein paneeltje waarmee je alle verlichting en gordijnen kon bedienen. Wel zo makkelijk!

Naast het raam bevond zich een grote bank, ideaal om op neer te ploffen en te relaxen na een lange dag.

Lounge

De eerste keer dat je de lounge binnenloopt wordt er vriendelijk naar je naam en kamernummer gevraagd. Het is een kleine controle om er zeker van te zijn dat je als gast toegang hebt tot de lounge. De keren nadien wordt je telkens bij naam begroet. Er werken een aantal ontzettend vriendelijke dames in de lounge.

Ze zullen je op je wenken bedienen. Ik zat er in de loop van de middag toen de zogenaamde high tea geserveerd werd. Alle snacks, desserts en zoetigheden waren vers gemaakt. Geen kleffe broodjes, maar lekkere warme broodjes waarvan de kruimels in het rond sprongen vanaf de eerste beet. Er werd echte matcha thee (groene thee) geserveerd, vergezeld van gebakjes die je deden watertanden.

Toen ik ’s avonds weer terug kwam in de lounge raakte ik aan de praat met de manager van de lounge. Hij had me bezig gezien tijdens het editen van mijn foto’s en bleek zelf ook een fervent fotograaf te zijn. Samen hebben we een tijd zitten praten over fotografie en reizen, ontzettend leuke ervaring.

Tussen 18u en 20u werden er warme en koude hapjes geserveerd. Tevens was de bar geopend met een rijk aanbod aan wijnen, bier en sterke dranken. Na een paar glaasjes Chardonnay bij het eten, viel mijn oog op een fles Japanse single malt whisky. Ik en whisky, ik hoef er geen verhaal bij te schrijven… Eén van de dames was zelfs zo vriendelijk om tijdens het sluiten van de bar te polsen of ik er nog eentje lustte. Mijn glimlach zei genoeg en ik was een beetje verbouwereerd toen er ineens een bijna vierdubbele whisky in een glas verscheen. “Zo kunt u nog even verder genieten” zei ze al lachend.

Conclusie

In de loop van de avond was ik de enigste gast die nog in de lounge vertoefde en besloot daarom beneden een kijkje te gaan nemen in de bar. Bar TwentyEight bevindt zich tegenover de receptie op de 28ste verdieping. Overdag is het al een mooie omgeving om te zitten, maar ’s avonds is het er ontzettend gezellig. De sfeer die er heerst door de indeling en het gebruik van de verlichting. Om nog maar te zwijgen over het uitzicht wat je hebt.

Helaas mag je niet zomaar aan de tafels aan het raam gaan zitten. Hier bestond blijkbaar een wachtlijst voor. Ik mocht plaatsnemen aan een andere tafel, vlakbij bij een zangeres die er die avond optrad. Meestal vallen artiesten die in een hotel optreden tegen, maar dit was absoluut niet het geval. Ze had zo’n fijne stem en coverde op een gegeven moment Natural Woman van Carole King, kippenvelmoment! Heerlijk genieten onder het genot van een laatste drankje. De prijzen in de bar zijn trouwens uiterst betaalbaar, ik had het duurder verwacht.

Tijdens mijn hele verblijf heb ik geen enkel negatief punt ondervonden. Iedereen is er zo vriendelijk en behulpzaam. Zo liep ik al mankend voorbij de receptie door mijn voetblessure. Er kwam meteen iemand aan om verhaal te halen wat er was gebeurd. Dus ik vertelde wat ik had en er werd me prompt aangeboden om nadien een emmer met ijs naar m’n kamer te brengen zodat ik m’n voet kon behandelen.

Indien je flink wat Hilton punten hebt staan, doe jezelf een plezier en boek 1 of 2 nachten in dit hotel als je in de stad verblijft. Je zal zeker niet teleurgesteld zijn!