Hilton Olympia London is een reünie naar de jaren 80

Voor een bezoek aan London besloot ik te overnachten in het Hilton Olympia London. De belangrijkste reden was de prijs, dit in combinatie met de lage Engelse Pond. Vanuit London City airport (overigens met een vreselijke vlucht met Flybe vanuit Amsterdam) nam ik de metro naar het Hilton Olympia London. Mijn metrorit duurde zo’n 60 minuten met twee keer overstappen.

Check-in:

De check-in was uiterst vriendelijk met een lach. In een wereldstad als London kan dit weleens vergeten worden. Mijn status als Hilton Diamond Member werd herkend en de medewerker bevestigde mijn e-check in. Ik heb trouwens mijn grote twijfels over dit e-check systeem van Hilton. (te vinden via de Hilton app) De reden van deze twijfel is dat ik zelden een upgrade krijg bij het gebruik van de app. Nu dus ook niet en ik kreeg een kamer op de vijfde etage. De kamer was door mij gekozen op basis van 2 losse bedden, daar ik samen met een vriend op reis was.

De kamer:

De kamer (nummer 533) , of beter gezegd, de 1ste van een serie van drie….was schrikken. Bij binnenkomst schrok ik van de omvang en het meubilair. In mijn hoofd begon automatisch de tv-tune van de serie Miami Vice te spelen. Ik was terug in de jaren 80 en de omvang van de kamer was veel te klein. Na 10 minuten nam ik contact op met de frontdesk met het verzoek voor een andere kamer. Na uitleg kreeg ik een andere kamer. Deze automatisch gekozen kamer op basis van de E-check-in was onvoldoende voor twee personen.

Kamer 2:

De volgende kamer had het nummer 336 en was een twin executive. De kamer was inderdaad groter maar de jaren 80 inrichting was hier ook aanwezig. Omdat het laat in de avond was accepteerde ik de kamer. De volgende ochtend probeerde ik via WIFI contact te maken met mijn laptop en mijn mobiel, maar dit was niet mogelijk. Er was geen bereik in deze sectie van het hotel. Opnieuw nam ik contact op met het hotel en gaf aan dat ik ontevreden was. De frontoffice manager gaf aan dat hij een 3de kamer ging zoeken met 100% WIFI dekking en als compensatie kregen ik een diner aangeboden in het restaurant. Een mooi gebaar van het management.

Kamer 3:

Kamer 721 was de derde kamer, een kamer met standaard twee losse bedden. Ook hier hetzelfde meubilair uit de jaren 80. WIFI was hier ook dramatisch dus hier geen verbetering. Tijdens het gehele verblijf heb ik deze kamer gehad en was 100% WIFI alleen mogelijk beneden in het restaurant.

Ontbijt:

Het ontbijt was goed geregeld. Er was een ruime keuze aan verse producten en eieren werden op maat gemaakt. Het typische Engelse ontbijt was aanwezig en omdat het hotel samenwerkt met Costa koffie was het ook mogelijk om speciale koffie gratis te bestellen.

Restaurant:

Als compensatie van een paar dagen ellende met kleine kamers en niet tot nauwelijks WIFI kregen we van het management een gratis etentje aangeboden. Het restaurant is niet bijzonder, het is eigenlijk een combinatie van de bar met het restaurant. De steak kost normaal 23 pound en is het niet waard.

Tenslotte:

Hilton London Olympia is Hilton onwaardig en zou niet tot de Hilton keten moeten behoren. Het hotel is sterk verouderd en maximaal 2 sterren waard. Het personeel is echter wel vriendelijk en bestaat uit een groot gedeelte stagiaires. Als extra compensatie kreeg ik 50% korting op de 3de betaalde nacht. Als gast en ook Hilton Diamond member kom ik hier waarschijnlijk niet meer terug, ondanks het verzoek van de frontofficemanager om terug te komen. Er zijn betere Hilton opties, maar deze kosten ook meer. Lees ook mijn komende reviews over Hilton Canary Wharf Londen en Hilton Wembley Londen.