Beste allemaal, Toen ik vannacht in aardig wat turbulentie zat boven Afrika, dacht ik bij mezelf: Wat zijn nou jullie meest bizarre of meest beangstigende momenten voor/tijdens/na het vliegen geweest? Denk daarbij aan hevige turbulentie, luchtzakken of andere omstandigheden waarbij je het toch even benauwd kreeg... Of zitten hier alleen koele kikkers? Mijn meest beangstigende ervaring is al weer een tijd geleden, toen ik in januari 2003 (met een Martinair 767) Schiphol naderde. Het was extreem mistig en ik zag op het beeldscherm, dat de afstand naar SPL steeds minder werd (net als de hoogte). Toen de afstand 0 werd en we nog steeds maar niet de grond hadden geraakt... hoorde ik ineens de motoren volgas gaan en voelde ik het toestel fors naar achteren hellen. De piloot kwam over de speakers, dat ze de landingsbaan niet goed konden zien en ze het opnieuw gingen proberen. Ik wist destijds nog niks van ILS-systemen, dus op dat moment begon ik hem toch wat te knijpen. Gelukkig ging de 2e landing wel goed! Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen! Friso
met een F100 naar schiphol, vliegveld even gesloten wegens zwaar onweer boven het veld dus cirkelen op relatief lage hoogte met aardig wat turbulentie omhoog en omlaag tot we konden landen. tot zover alles goed best te doen totdat het leek of we van opzij aangereden werden door een trein, het toestel werd dus gewoon opzij geduwd. dat had ik niet zien aankomen.. tot de landing was het doodstil.
Vier jaar geleden met Iberia MAD-AMS. Ongeveer op de helft van de vlucht vlogen we een luchtzak in: alles en iedereen vloog door de cabine, waaronder ook laptops, die na het incident uit twee stukken bestonden Wel een angstige ervaring, even denk je dat je laatste seconden hebben geslagen Buiten de luchtzag om nog een keer een landing afgebroken op ACE airport, waarbij we zo'n 3/4 meter voor het einde van de startbaan, en dus de zee, tot stilstand kwamen. Achja, hoort er eigenlijk wel een beetje bij, niets beleven is ook zo saai
Heel lang geleden, toen ik op wintersport ging. Ik zat met een enorm twijfel gevoel om het vliegtuig in te gaan. Maar uiteindelijk toch gekozen te doen. En meteen boven Amsterdam te horen krijgen dat we weer moesten landen,..na lang rond vliegen om kerosine te dumpen. daarna een ander toestel en de reis ging goed. En 1 ook lang gelden met Garuda van Dps naar Aussie.......op de helft moest weer terug keren naar DPS. Een heel spannend terug reis. Geen andere toestel beschikbaar, moest 1 nacht in DPS overnachten, dat was niet zo erg maar wel eng omdat alle paspoort bij douane moest worden afgegeven, volgende ochtend bij het vertrek pas weer terug krijg. Dat is wat ik nooit never doe. Veel passagiers waren angstig, wegens kort daarvoor iets met een vliegtuig iets gebeurd hoorde ik zoiets. Al met al, echt angstig was ik niet....in dat jaar had ik met scuba diving(ervaren duiker met ruim 480 duikervaring) door enorm harde strooming 3x de dood onder ogen gezien, wetende dat je niets kan doen, naar de open zee gesleurd. En de gedachten dat je niet eens kon schreeuwen, dat was erg .
Ik vergeet het nooit meer. Van CHC in Nieuw Zeeland naar SYD in Australie. Met NZ. De piloot zegt dat we turbulentie krijgen. Nou het vliegtuig werd alle kanten opgeblazen, je voelde de spanning van je andere medereizigers in het vliegtuig. Op een gegeven was ik airborne, gelukkig was er die stoelriem. De piloot bood nog eens zijn excuses zijn voor het ongemak. Ik vond het niet eng, maar leuk was anders...ik ben zeker een uur misselijk geweest...
http://en.wikipedia.org/wiki/RwandAir_Flight_205 Een van de redenen waarom vliegen in Afrika altijd spannend blijft. En dan nog meerdere malen dokter aan boord moeten spelen. Het is een verrekte moeilijke keuze of je moet zeggen dat een volle A380 moet landen op IKA of dat je denkt dat het voor de patient nog wel kan tot SIN.
Turbulentie boven Afrika, klinkt bekend ja ("Ladies and gentlemen, you míght have noticed... It's been quite a bumpy ride so far")! Verder: Zomer 2007, terug van Bulgarije met Transavia. Landing op Schiphol met slagregens en hele harde windstoten. Ik zat aan het raam en zag de vleugels, vlak voor de landing, klapperen. Voor m'n gevoel tikten ze de baan eerder aan dan het landingsgestel. De heenweg was de eerste keer dat ik in een vliegtuig zat, dus dit maakte best indruk. Twee keer een doorstart meegemaakt. Eén keer met KLM boven het Amsterdamse bos wegens harde wind. Eén keer met een Emirates A380, landing op DXB, omdat het vliegtuig voor ons nog niet van de landingsbaan af was. De piloot deed er vrij luchtig over (pun intended) maar iedereen had dankzij de onboard camera's natuurlijk wel e.e.a. meegekregen...
Niet spannend wel mooi; op een grasbaantje in Afrika eerst met een auto het wild er af 'duwen' en daarna snel opstijgen
Arkefly vlucht in 2007 van Cancun naar Amsterdam: Voorzorgs/nood landing op Newfoundland ivm rooklucht in de cockpit. Niet zo zeer de landing en het bericht heeft indruk op mij achterlaten, alswel de grote zenuwachtigheid van het cabinepersoneel en passagiers, waarbij de kers op de taart was dat een passagier zo overstuur was dat hij de vliegtuigdeur wilde gaan openen. Echt een hele rare vlucht
Ik vraag me nog altijd af wat nu echte turbulentie is.. Ik heb best een paar keer een minuutje of 10 een 'bumpy ride' gehad, maar ik heb geen idee op welke schaal ik dat moet zien. Ik ga er vanuit dat ik nooit meer dan 20% (dus het zou nog 5x zo erg kunnen denk ik?) van turbulentie heb gehad. En ik vind het prima om dat zo te houden eerlijk gezegd. Afgelopen week nog van Dusseldorf naar Amsterdam door een regenbui, twee keer zo'n 'drempel' gehad dat je uit het hele vliegtuig "Woeh!" hoort komen. Maar niet meer dan dat. En een paar maanden terug toen we uit Bergen, Noorwegen kwamen, toen vloog de iPad van het tafeltje bij een onverwachte duik.
Klinkt inderdaad bekend! Paar jaar terug op een vlucht van CDG naar MRU... ik voelde het vliegtuig de 'drempel' op gaan (dus zette me al schrap) en toen kwam de val. Het waren vooral de vrouwen die direct begonnen te gillen
