Naast een flink aantal regionale vluchten met Avianca (waarvan je de review hier (klik) kunt lezen), had ik op mijn afgelopen trip ook het genoegen om de nieuwe long-haul business class van Avianca te mogen proberen. Avianca heeft Boeing 787 Dreamliners en Airbus A330-toestellen in de longhaul vloot en alle Dreamliners en ongeveer de helft van de A330’s zijn uitgerust met de nieuwe business class-stoelen in een reversed herringbone-patroon. De rest van de A330’s heeft nog de oude business class in de 2-2-2 opstelling, maar in beide soorten business class gaat de stoel helemaal vlak.

Op mijn vlucht zou oorspronkelijk een Dreamliner gebruikt worden, maar een aantal dagen voor vertrek zag ik dat de Dreamliner vervangen was door een Airbus A330. Dat was natuurlijk jammer, maar ik zag op de stoelplattegrond dat ik gelukkig nog wel de nieuwe business class zou hebben.

Check-In en Lounge

Ongeveer 2 uur voor vertrek kwam ik na een Uber-ritje van nog geen 5 euro vanuit het centrum van Mexico Stad aan op de internationale luchthaven Benito Juárez. Mijn chauffeur zette me af voor de deur ter hoogte van de Avianca-incheckbalies en ik kon gelijk doorlopen naar de business class-check in, waar een korte rij stond.

Na een paar minuten wachten was ik aan de beurt en begon de (lichtelijk chagrijnige) grondstewardess van Avianca met het incheckproces voor mijn 4 vluchten door Zuid-Amerika. Het was niet mogelijk om mijn bagage voor 4 vluchten in te checken, dus na een beetje overleggen met de supervisor besloten we mijn tas tot aan Panama in te checken, waar ik 1,5 uur zou hebben om hem op te halen en weer in te checken voor mijn laatste vlucht. Ik zei dat dat erg krap was, maar ‘ik moest maar even rennen’ werd mij verteld…

Toen ik afscheid had genomen van mijn tas, ging ik door de veiligheidscontrole richting de lounge. Avianca heeft op de luchthaven van Mexico Stad een eigen lounge, maar die was erg ver gelegen van de gate vanwaar mijn vlucht vertrok – waardoor ik maar een halfuurtje in de lounge kon blijven. Dat was gelukkig niet erg: de lounge stelde weinig voor.

De lounge ligt een verdieping lager dan de gates en is een klein, vol hokje met wat snacks en een buffetje met wat dranksoorten.

Op het moment dat ik in de lounge was, werd de finale van de Champions League uitgezonden, wat betekende dat de televisie even het spreekwoordelijke middelpunt van de lounge was, waar alle passagiers vol aandacht naar keken.

Na een biertje in de lounge ging ik richting de gate, zo’n 15 minuten lopen verderop. Daar duurde het heel lang voor het boarden eindelijk begon – pas een kwartier na de geplande vertrektijd mochten we aan boord.

De vlucht: AV73 van Mexico Stad naar Bogotá

Business class-passagiers mochten als eerste aan boord van de Airbus A330 die ons naar Colombia zou brengen. Meteen bij binnenkomst was ik positief verrast over de cabine: de stoelen zagen er ruim en comfortabel uit en de cabine had een strakke en moderne uitstraling.

De stoelen staan ietwat van het gangpad gekanteld en het zijn allemaal individuele stoelen: ze bieden dus relatief veel privacy. Een groot verschil met maatschappijen met vergelijkbare stoelen (zoals de nieuwe business class van Cathay Pacific – klik voor een review) is dat de stoelen aan de kant van het gangpad vrij ‘open’ zijn. Dat zorgt ervoor dat de cabine en de stoel ruimer aanvoelen, maar dat betekent ook dat je minder afgeschermd bent van het gangpad en andere passagiers en dat je dus iets minder privacy hebt dan bij vergelijkbare stoelen bij andere maatschappijen.

De stoel is verder uiteraard van alle gemakken voorzien: van een handig bedieningspaneel tot stopcontacten (zowel ‘gewoon’ als een USB-oplaadpunt), verschillende bergvakken en een leeslampje.

De stoel is volledig zelf in te stellen in alle mogelijke posities tussen rechtop en een plat bed. Op die manier kan je de stoel dus in een erg comfortabele positie zetten om tijdens je vlucht optimaal te kunnen genieten.

Bij binnenkomst kreeg ik gelijk een welkomstdrankje, waarbij ik kon kiezen tussen water en jus d’orange – helaas geen champagne!

Nadat het boarden voltooid was, werd de veiligheidsinstructie vertoond en vertrok de A330 met ongeveer 3 kwartier vertraging aan de 5,5 uur durende vlucht naar Bogotá, de hoofdstad van Colombia. Na het opstijgen gebeurde er ruim een uur lang helemaal niets. Ik hoorde de crew wat rommelen in de galley, maar er kwam niemand door de cabine lopen om een drankje aan te bieden of iets dergelijks. Na een uur en 15 minuten ging plots het gordijntje open en werden er warme handdoekjes uitgedeeld.

Vrij snel daarna ging er een karretje met eten rond. Er was geen menukaart, alleen de keuze tussen vis, vlees en pasta. Ik ging voor de vlees-optie: dat bleek een biefstuk in champignonsaus te zijn: lekker, maar niet om over naar huis te schrijven. Bij het eten was er de keuze tussen wijn, water en fris. Ik ging voor een lekker glas Carmenère voor bij het biefstukje.

Al met al vond ik het aanbod een beetje magertjes, zeker omdat dit een longhaulvlucht moest voorstellen, vond ik het ontbreken van een menukaart en de vrij simpele drankselectie een beetje tegenvallen. Ook was de crew niet echt spontaan en werd er bijna gezucht toen ik na een halfuurtje om een tweede glas wijn vroeg.

Een halfuur later kwam er opnieuw een karretje langs en kreeg ik de vraag of ik ‘koffie of een toetje’ wilde. Daar werd ook weer een beetje moeilijk bij gekeken: kennelijk moest ik een keuze maken tussen de twee. Hoe dan ook, ik kreeg toch lekker allebei en een vriendelijke stewardess (het enige vriendelijke crewlid dat ik op deze vlucht zag) bracht me daar nog een lekker likeurtje bij.

Na het toetje ging ik wat bladeren door het entertainmentsysteem: er was een selectie van ongeveer 20 films en series, wat spelletjes en natuurlijk de flight map – iets wat ik altijd het leukste vind om te bekijken. Het aanbod was niet heel groot, maar het systeem werkte snel en erg goed en vooral de touchscreen-afstandsbediening (waar je los van het hoofdscherm dingen op kon bekijken) was een mooie toevoeging.

Terwijl ik wat series keek, werd er door de piloot steeds omgeroepen wanneer we een nieuw land aandeden. Tussen Mexico en Colombia ligt een flink aantal landen (Guatemala, El Salvador, Honduras, Nicaragua, Costa Rica en Panama), dus vrij regelmatig kwam er een omroepbericht voorbij.

Tijdens de vlucht werd maar 1 keer een ‘drankrondje’  gedaan, wat ik zelf opvallend weinig vond voor een vlucht van bijna 6 uur! Gelukkig was het drankje erg lekker: Avianca schenkt erg goede rum in de Cuba Libre-mixdrankjes. Ondanks dat het maar 1 drankje was, beviel het dus goed!

Nadat de A330 landde in Bogotá, kon ik als eerste passagier van boord en was ik in no-time bij de paspoortcontrole, waar ik de beambte een snelcursus points & miles gaf toen ze mij vroeg hoe ik in vredesnaam als student het Crowne Plaza Tequendama Suites kon betalen (lang leve de IHG PointBreaks!).

Conclusie

Al met al was ik erg tevreden over de stoelen: zowel in de positie rechtop als in de relaxpositie waren ze erg comfortabel – zeker voor zo’n relatief korte vlucht! Over het soft product van Avianca was ik helaas wat minder tevreden: de service was niet heel hartelijk en het eten en drinken was over het algemeen vrij eenvoudig: geen menukaarten, weinig keuze qua drankjes en het personeel was het grootste deel van de vlucht nergens te bekennen. Hoe dan ook: een dergelijke regionale vlucht is natuurlijk fantastisch en een stuk beter dan de narrow body-toestellen die je over het algemeen op dit soort routes vindt.