Enige tijd geleden kwamen er fantastische deals voorbij in de business class van AirBerlin. Sinds dit jaar heeft AirBerlin op de gehele longhaul-vloot hun nieuwe business class-product geïnstalleerd en ik was erg benieuwd hoe deze business class zich zou verhouden ten opzichte van de business class van Etihad – waar de indeling naar is gemodelleerd.  Na een beetje puzzelen kon ik vluchten aan elkaar plakken die mij in een weekendje voor weinig geld op en neer naar het Verre Oosten zouden brengen – waarbij ik tussen Berlijn en Abu Dhabi in de business class van AirBerlin zou vliegen.

De heenvlucht: een flinke tegenvaller

Mijn reis met AirBerlin begon op de luchthaven van Oslo Gardermoen, waar ik me 2 uur voor vertrek meldde. Helaas was er geen priority check-in, dus ik moest ongeveer een halfuur in de rij staan. AirBerlin heeft binnen Europa alleen economy class, vandaar dat er waarschijnlijk geen priority check-in was. De rij bij de incheckbalie werd gevolgd door een rij bij de veiligheidscontrole (ook geen priority daar voor AirBerlin) en ongeveer een uur voor de vlucht was ik airside en kon ik richting de lounge.

Daar aangekomen werd ik meteen weer teruggestuurd: een Etihad Gold-card werd niet erkend, mijn American Airlines platinum kaart had ik niet bij me en omdat ik in de eerste vlucht slechts economy reisde kon ik niet in de lounge – ondanks dat de OneWorld-website duidelijk anders aangeeft. Er zat niets anders op dan bij een restaurant een broodje en een drankje te bestellen (wat ruim 20 euro kostte – het blijft tenslotte Noorwegen…) en om daar te wachten op mijn vlucht. Tot overmaat van ramp was mijn vlucht ruim een halfuur vertraagd en pas anderhalf uur later ging ik aan boord van de weinig spannende vlucht naar Berlijn. Anderhalf uur, een zakje chips en een biertje van 3 euro later kwam ik aan op Berlijn-Tegel en tot nu toe was ik weinig onder de indruk van AirBerlin.

Vanaf de remote stand waar het vliegtuig parkeerde, trok ik een sprintje naar de A-terminal waar het boarden voor de vlucht naar Abu Dhabi al in volle gang was. Ik ging door de paspoort- en veiligheidscontrole (die bij de gate zijn) en kon meteen aan boord, waar ik linksaf werd gewezen naar stoel 5A in de Airbus A330 die ons naar Abu Dhabi zou brengen.

Vlucht AB7494 van Berlijn-Tegel naar Abu Dhabi

Bij binnenkomst in de business class-cabine van AirBerlin was ik  (gelukkig!) gelijk positief: de cabine ziet er strak uit en de stoelen aan het raam bieden enorm veel privacy, al is de ruimte tussen de twee stoelen wel ERG krap en moest ik flink mijn best doen om in mijn stoel te komen. In mijn stoel lagen een menukaart en een mooie amenity kit van Tumi (met daarin Rituals-producten) te wachten.

Ik begon een beetje te rotzooien met mijn spullen: ik had een flinke rugzak met spullen bij me waarvan ik best wat bij me wilde hebben om te werken tijdens de vlucht, maar de stoel had een enorm gebrek aan bergruimte. Ik stopte wat spulletjes onder de voetenbank en op dat moment werd mij met een grote glimlach een glas champagne aangeboden.

Ik kreeg het voor elkaar om mijn spullen in en rond mijn stoel op te bergen en ik stopte mijn tas en colbertje (dat niet opgehangen werd) in de bagagebak boven mijn stoel. Ik besloot nog snel wat berichtjes te sturen met mijn mobiele telefoon en op dat moment kwam een steward vragen wat ik na het opstijgen als aperitief wilde. Vrij snel daarna kwam de purser een krant brengen (er was alleen een Wall Street Journal in het Engels). Opvallend was dat alle communicatie in eerste instantie in het Duits ging. Telkens werd er een vraag in het Duits gesteld (wat ik zonder problemen begrijp) en ik gaf consequent antwoord in het Engels (mijn gesproken Duits is helaas verschrikkelijk). Het was grappig dat de crew constant gewoon doorging in het Duits – ondanks dat ik Engels antwoordde! Ik zag bij de passagiers in de rijen voor mij dat de bestellingen voor het diner al werden opgenomen, dus ik nam snel even de kaart door.

Het menu op de AirBerlin-vluchten wordt samengesteld door het Duitse restaurant SANSIBAR op het eiland Sylt. Er stond in de menukaart een omschrijving van het restaurant (een soort strandtent) en ik wilde er gelijk naartoe! Voor voor-, hoofd- en nagerecht waren er meerdere keuzes. Daarnaast was er ook een menu met snacks die je kon bestellen. De kaart zag er als volgt uit:

Ik deed mijn bestelling en voor ik het wist (Berlijn-Tegel is een verrassend klein vliegveld – met inbegrip van de taxi- en startbanen) was de Airbus A330 op weg naar Abu Dhabi – ongeveer 5 uur en 3 kwartier vliegen verderop. Zodra het lampje van de stoelriemen uit was, zette ik mijn stoel in een meer comfortabele positie. Rechtop is de stoel namelijk niet echt comfortabel: nèt iets te veel rechtop. Gelukkig was hij in relaxpositie een stuk lekkerder en kon ik mijn benen strekken.

Vrij snel na het opstijgen werd een Gin&Tonic gebracht en ik besloot het entertainmentsysteem een beetje te verkennen. Het beeld was extreem helder en duidelijk: waarschijnlijk het scherpste beeld dat ik tot nu toe aan boord van een vliegtuig heb gezien.

Binnen enkele minuten na het rondbrengen van de aperitiefjes werd begonnen met de maaltijdservice. Het is natuurlijk een korte nachtvlucht, dus het programma wordt snel afgewerkt zodat iedereen zo veel mogelijk slaap kan meepakken. Mijn tafeltje werd ingedekt en voor ik het wist stond mijn voorgerecht voor mij neus:

Het voorgerecht (gerookte eendenborst) was erg lekker en ook het bijbehorende pretzelbrood was heerlijk. Ik bestelde een glaasje wijn voor bij het voorgerecht, maar dat werd pas gebracht tegelijkertijd met mijn hoofdgerecht: pasta.

De crew was constant heen en weer aan het rennen door de cabine om de verschillende gerechten naar de passagiers te brengen en ze leken af en toe aan te botsen tegen de mensen aan het gangpad – ik was dus blij dat ik een raamstoel had bemachtigd. Na het hoofdgerecht vroeg ik om een kaasplankje, dat helaas wat tegenviel. Ik ben een echte kaasliefhebber, maar dit was een beetje ‘plastic supermarktkaas’.

Na de kaas nam ik nog een glaasje whisky en vervolgens zette ik mijn stoel in de slaapstand.

De stoelen van AirBerlin gaan volledig vlak, maar in tegenstelling tot andere maatschappijen waarbij ik in vergelijkbare stoelen heb gezeten (bijvoorbeeld in de A380 van Asiana of in de 777 van Etihad) was de stoel hier érg kort. Zo kort dat ik in de slaapstand mijn benen niet helemaal kon strekken en dus een beetje opgerold moest liggen. Gelukkig maakte het lekkere dekbed en het grote hoofdkussen dit enigszins goed.

Na een dutje van een paar uur was het al tijd om de stoel overeind te zetten voor de landing. Voordat we gingen landen, werden er chocolaatjes en Fast Track-kaarten voor de immigratie in Abu Dhabi uitgedeeld.

De A330 van AirBerlin naderde de luchthaven, maar werd vlak voor de landing nog in een wachtpatroon gezet door de luchtverkeersleiding. Na een paar rondjes gecirkeld te hebben boven Abu Dhabi konden we dan eindelijk landen en een paar minuten na de landing stond ik al in de terminal van de luchthaven van Abu Dhabi.

De Retour

Een paar dagen later was het voor mij alweer tijd om terug te gaan. AirBerlin vliegt vanaf Terminal 1 van de luchthaven van Abu Dhabi, dus ik ging daar naartoe om in te checken.

Bij het inchecken bleek dat mijn vooraf geselecteerde stoel aan het raam niet meer beschikbaar was en ik was verplaatst naar een stoel aan het gangpad. Erg jammer, want ik had eerder gezien hoeveel beter de raamstoelen waren. Mijn boardingpass werd uitgeprint en een minuut later was ik al door de paspoortcontrole, die meteen achter de business class-incheckbalies zit. Gelijk na de controle bevindt zich de Etihad Lounge, waar ik even een snelle douche nam.

Nadat ik was opgefrist, nam ik even snel een kijkje in de rest van de lounge. De lounge is goed verzorgd, maar is lang niet zo mooi en luxe als de nieuwe Etihad Premium Lounge in Terminal 3 (waarover een review nog volgt hier op Ikvliegveel). Ik nam even een ontbijtje bij het buffet en voor ik het wist, moest ik al richting de gate.

Bij de gate kon ik meteen instappen in een bus en ik werd naar het toestel gebracht dat ergens bij de vrachtterminal geparkeerd stond. Kennelijk was ik aan de late kant bij het toestel, want bijna iedereen zat al aan boord toen ik binnenkwam.

Vlucht AB7493 van Abu Dhabi naar Berlijn-Tegel

Aan boord nam ik gelijk plaats in mijn stoel – stoel 4D die, zoals ik al zei, aan het gangpad stond. De stoel was identiek aan die op de heenweg met als groot verschil het gebrek aan privacy. Je zit voor je gevoel ‘midden in het gangpad’, terwijl je aan het raam voor je gevoel haast je eigen kamertje hebt.

In de stoel lagen al een menukaart en een toilettasje klaar. Terwijl ik plaatsnam (en mijn spullen weer probeerde kwijt te raken in de weinige bergruimte van de stoel), werd er een glaasje champagne voor vertrek gebracht.

Ik dronk snel mijn glaasje champagne op en ruimde de spullen op het tafeltje op om klaar te zijn voor vertrek. Op het voetenbankje bleken nog een dekbed en koptelefoon te liggen:

Na de veiligheidsinstructie en ongeveer een kwartier taxiën, steeg de A330 van AirBerlin op richting Berlijn – ongeveer 6,5 uur vliegen verderop. Helaas was de inflight-kaart kapot en kon ik niet zien waar we langs vlogen. Omdat ik op dat moment dus niets beters te doen had, besloot ik de menukaart uitgebreid te inspecteren. Die zag er als volgt uit:

Naast deze gerechten was er ook nog een snack- en drankmenu dat gelijk was aan dat op de heenweg. Vrij snel na het opstijgen werd er een ‘ontbijtsnack’ uitgedeeld, bestaande uit een sandwich en een bakje yoghurt.

De snack was gelukkig erg lekker! Na deze snack werden de cabinelichten gedimd en iedereen leek te gaan slapen. Ik kon deze vlucht echter goed gebruiken om nog wat dingen voor mijn studie te doen, dus ik ging vrolijk aan het typen op mijn tablet. De crew was erg attent en kwam constant even langs om te vragen of ik nog wat wilde drinken. Tegelijkertijd met mijn drankjes werden steeds allerlei soorten nootjes en chipjes gebracht – consequent in een schaaltje en niet in een zakje, wat toch wat extra ‘sfeer’ geeft!

Toen er een paar uur van de vlucht voorbij was, werd de lunch geserveerd. Weer was het een drukte van belang in de cabine omdat de crew constant op en neer liep om iedereen zijn of haar eten en drinken te brengen en vervolgens alles weer op te ruimen. Nu ik aan het gangpad zat, was dat wel een beetje storend en ik nam mezelf stellig voor de volgende keer mezelf weer te verzekeren van een stoel aan het raam. Als laatste in de cabine was ik aan de beurt en werd mijn (lekkere!) Arabische mezze als voorgerecht gebracht:

Het voorgerecht was erg smakelijk, maar toch vond ik de Arabische mezze bij Etihad (klik voor de review) wat lekkerder – wat natuurlijk ook niet vreemd is voor een Arabische airline. Na het voorgerecht werd mijn hoofdgerecht gebracht – dat was helaas wat minder lekker dan het voorgerecht was.

Tot slot had ik een nagerecht, met weer dezelfde ‘plastic kaas’ als op de heenweg. Gelukkig kon ik ook het lekkere bananen-toffee-toetje erbij krijgen.

Na de lunch ging ik nog even aan de studie en voor ik het wist, was het al tijd om te landen in Berlijn. Er werden weer chocoladehartjes uitgedeeld vlak voor de landing – dat is kennelijk iets typisch voor AirBerlin:

Na de landing werd de A330 op een remote stand gezet en werden we met een bus naar de terminal gereden. Toevallig kwamen we nog langs een toestel van Airberlin in een speciale Flying home for Christmas-livery wat wel leuk was om te zien:

Conclusie

Deze twee vluchten waren mijn eerste ervaring met de AirBerlin-business class. En wat vond ik er nou van? Op zich is het een prima business class-product: de stoelen zijn vrij comfortabel en bieden -als je aan het raam zit- veel privacy. Het entertainmentsysteem is erg goed en het eten is ook vrij goed.

Maar toch had ik het idee dat het hele business class-gebeuren het ‘nèt niet’ was. De stoelen waren net iets te kort, het eten was een beetje hit or miss en de grondservice was ook niet fantastisch. Gelukkig werd dat allemaal enigszins goedgemaakt door een enthousiaste en vriendelijke crew op beide vluchten.Als je in gedachten houdt dat AirBerlin van oorsprong een soort lowcost vakantievluchtenmaatschappij is, dan kan je zeggen dat deze business class ronduit spectaculair is vergeleken met de concurrenten (vergelijk het bijvoorbeeld maar eens met de Star Class van Arkefly – dan is het product van AirBerlin aanzienlijk beter).

Maar wanneer ik het vergelijk met carriers als Etihad (waar AirBerlin zich toch tussen probeert te positioneren met deze business class) dan is AirBerlin toch duidelijk een stapje minder. Zou ik nog een keer met AirBerlin vliegen? Zeker, de business class is solide, de tarieven zijn erg laag en vergeleken met veel airlines is het gewoon een goede business class. Maar als de keuze zou gaan tussen een écht goede business class en die van AirBerlin, dan ga ik de volgende keer toch voor het betere alternatief.