Ik had zoveel wilde reisplannen gemaakt voor 2016 maar mijn hele wereld werd ondersteboven gezet en ik kreeg een ontzettende emotionele klap toen mijn vader plotseling en totaal onverwachts overleed in januari… De dag na zijn overlijden zou ik normaal gezien vertrekken voor een mileage run naar Sao Paolo om nog een flinke lading American Airlines miles te verdienen, maar deze heb ik geannuleerd omdat mijn familie (ma en broer) nu waarschijnlijk meer dan ooit op de eerste plaats komen. Als oudste zoon van het gezin voel ik een bepaalde verantwoordelijkheid om alles te regelen en te doen in navolging van dit zware verlies…

Alles waar ik over had gefantaseerd qua reizen moest dus herzien worden, ik moest helemaal vanaf nul beginnen met plannen en proberen een aantal trips in elkaar te puzzelen waar m’n pa trots op zou zijn geweest. Hij zou willen dat ik de wereld ga verkennen want iedereen met wie ik sprak na zijn overlijden haalde telkens aan hoe blij ie was dat ik reisde en elke keer vol lof en ongeloof over m’n mileage runs sprak.

Zo gezegd, zo gedaan en ik heb m’n werkgever gevraagd of ik al mijn vakantiedagen mocht opnemen in 2 trips van elk 3 weken, één trip ergens rond m’n verjaardag eind april en de andere trip in het najaar. Ok misschien dat het niet slim is om zover op voorhand vakantie vast te leggen omdat je hierdoor allerlei goeie deals mist, ja oké maar er komen veel meer deals uit dan dat ik überhaupt vakantiedagen heb voor een heel jaar. Ik kom zelfs al dagen tekort en zal hiervoor weekends en feestdagen werken om dit tekort in te halen aangezien ik voor elk van die dagen 2 vakantiedagen als compensatie krijg.

Als je dan hoort dat sommigen in andere sectoren 54 vakantiedagen hebben, dan ben je ineens héél blij dat je toch 6 weken vakantie kan nemen… Ik ben momenteel gebonden aan m’n werk, het is mijn bron van inkomsten die me toelaat om te gaan reizen. Of dit in de toekomst zo zal blijven? Geen idee, ik zit te broeden op allerlei ideeën om daar iets aan te gaan veranderen zodat ik meer kan reizen, dat is van kleins af aan m’n grote passie, het ontdekken van plaatsen, op zoek gaan naar het onbekende…

Maar goed terug naar het planning gedeelte… Ik zat te broeden op een plan om de trip van m’n leven te boeken voor mijn aankomende verjaardag en daarbij dacht ik eerst aan Tahiti of Bora Bora. Droombestemmingen bij uitstek en superpopulair, maar beide eilanden hebben 1 nadeel en dat is dat gekende IHG hotels lang op voorhand uitverkocht zijn, zeker als het gaat om de zogenaamde “reward nights”.

De gedachte om tijd door te brengen ergens op een eiland in de Stille Oceaan sprak me meer en meer aan dus ben ik gaan zoeken naar alternatieven. Makkelijker gezegd dan gedaan dacht ik eerst maar met behulp van Google Maps vond ik redelijk snel een ander eiland wat me kon bekoren. Hoe? Gewoon door eerst naar Tahiti te zoeken op Google Maps en nadien beginnen met uitzoomen en dan te kijken wat er allemaal ligt in die regio met een zelfde soort klimaat.

Er liggen zoveel verschillende eilanden waar je uit kan kiezen… Vanuata, Tonga, Fiji, Samoa, Solomon Eilanden, Papua New Guinea, Marshall Eilanden, Palau,… Na een tijdje op de wereldkaart te zitten turen viel m’n oog ineens op een paar kleine stippen in het midden van de Stille Ocean met de naam Cook Islands. Het hoofdeiland is Rarotonga en hier ligt een vliegveld waar je vanuit Auckland naar toe kan vliegen. De radertjes in m’n hoofd begonnen te werken en snel startte ik een zoektocht naar award tickets met verschillende scenario’s. Het was namelijk mogelijk om een award naar Rarotonga te boeken met Lufthansa miles vanuit Europa maar hier kwamen een gigantische lading taksen en kosten bij, ofwel kon ik een award boeken vanuit Nieuw Zeeland met amper enige taksen.

Mijn gedachten bleven bij de Cook Islands en ik moest en zou een manier vinden om zo goedkoop mogelijk bij deze eilandengroep te raken toen ik me opeens bedacht dat er sinds februari of maart 2015 een gekke deal beschikbaar was die stond vermeld op het forum van FlyerTalk. Waarom had ik daar niet eerder aan gedacht?!

Op FT stond een mileage run van ongeveer 3 dagen die vloog van Europa naar Amerika en vervolgens richting Japan en Jakarta… Euh en hoe kom je dan bij de Cook Eilanden? Zie het als een manier van extreme positioning vluchten te nemen… Ja ik weet dat mijn manier van denken niet spoort en blijkbaar heb ik de laatste tijd de naam hiervoor gekregen, maakt niet uit want gek zijn doet geen zeer! Ik hou gewoon van vliegen en ben het laatste jaar bijna obsessief bezig met het sparen air miles.
De reden waarom ik met zo’n omweg zou vliegen was puur omdat ik nog meer AA miles zou kunnen verzamelen en om vanuit Jakarta m’n Lufthansa en United miles te gebruiken richting Cook Islands.

Misschien dat jullie het nummer “Take the long way home” van Faithless kennen? Het symboliseert een beetje dat ik er niet mee in zit om de halve wereld rond te vliegen om op m’n bestemming terecht te komen. Daar getuigde mijn mileage run trip van vorig jaar december van toen ik praktisch 7 dagen op het vliegveld was of in een vliegtuig zat, meer daar over is hier te lezen. Lang vliegen is één, maar toen American Airlines de veranderingen aan het AAdvantage loyaltyprogramma aankondigde, had het eigenlijk geen zin meer om nog met zo’n omweg te vliegen. Ik zou veel minder miles verdienen en aangezien ik voor 3 weken op vakantie ga om m’n verjaardag te vieren, was het eigenlijk gewoon dom om een halve week onderweg te zijn naar m’n eerste bestemming, niet waar?

Ik vlieg héél graag, maar als ik de keuze moet maken tussen vliegen en het zitten op een zonovergoten strand met een cocktail in de hand, nou dan is die keuze héél snel gemaakt! Dus geen omweg om eerst miles te verzamelen, dan maar eens kijken wat er mogelijk is qua award tickets want de afgelopen 2 jaren had ik flink wat miles bij elkaar gesprokkeld en die zouden nu wel eens goed van pas kunnen komen.

Dus wat is het nu geworden? Het bezoeken van de Cook Islands was prioriteit nummer één geworden, eigenlijk meer een obsessie en toen ik op een gegeven moment een video vond op YouTube was ik er meteen uit welk eiland ik wilde bezoeken! Neem zelf maar een kijkje naar deze video van Australische travel blogger Scott Pass.

Het eiland Aitutaki ziet er schitterend uit! De kleuren van het water, de aanwezige natuur, de omgeving, gewoon alles trok me aan om een trip te boeken naar dit kleine tropische paradijs in het midden van de Stille Oceaan, het atol is amper 16 vierkante kilometer groot.

Vanuit Europa zijn er natuurlijk geen rechtstreekse vluchten naar Aitutaki en het is een flinke reis om er te komen, dus het moest in verschillende segmenten gaan gebeuren. Ik kon eventueel een ander land in Zuidoost Azië bezoeken en vervolgens doorreizen. Er zijn talloze mogelijkheden maar ik zat al een paar jaar met Bali in m’n hoofd, ik had er al zoveel over gehoord en gelezen en een andere reden was dat ik m’n InterContinental Ambassador voucher er kan gebruiken in het IC hotel.

Dus ik heb een periode van ongeveer 3 weken (23 april t/m 16 mei) waarmee ik kon beginnen te puzzelen om een bezoek aan Bali en Aitutaki in te passen om zo een onvergetelijke verjaardag te vieren. Maar… en dit is een grote maar want de manier waarop ik deze complete trip heb geboekt is waarschijnlijk een beetje krankzinnig, probeer maar eens een logica te vinden!

De eerste vlucht die ik heb geboekt gaat namelijk niet van Europa naar Bali, dat zou veel te gemakkelijk zijn geweest haha, nee de eerste boeking die ik maakte was voor een vlucht van het eiland Rarotonga (RAR) via Auckland (AKL) naar Shanghai (PVG). Euh WTF?! Ja dat bedoel ik dus met totaal geen logica… Maar dit komt omdat ik zo gebrand was om m’n Lufthansa miles te gebruiken voor het boeken van een award ticket en dit was het eerste wat in me op kwam.

Ik wist een award vlucht te verzilveren op Air New Zealand (NZ) in economy class van RAR naar AKL op 10 mei en vervolgens vlieg ik op 11 mei weer met NZ door naar Shanghai, dit maal in business class op de 787-9 Dreamliner! Op het eerste segment van deze 2 vluchten heb ik gezocht naar premium award seats maar die zijn gewoon onbestaand!

Na het boeken van deze eerste twee vluchten heb ik meteen een kamer geboekt in het InterContinental hotel op bali. Toen ik naar beschikbaarheid aan het kijken was, was ik verbaasd over het aantal boekbare kamers wat te boeken was met de Ambassador voucher in de periode van 29 april tot en met 1 mei (late check out). Aangezien ik zou inchecken op de eigenlijke dag van m’n verjaardag besloot ik om mezelf eens flink te trakteren en heb een club duplex suite geboekt met de hoop dat ze me door m’n Ambassador elite status zouden upgraden naar een nog grotere suite. In plaats van te wachten op de upgrade heb ik toen m’n stoute schoenen aangetrokken en een email verstuurd naar het hotel waarin ik heb uitgelegd dat ik m’n verjaardag er kom vieren en vroeg of het mogelijk was een upgrade te krijgen… Nee heb je en ja kan je krijgen, jawel een ja heb ik gekregen en een paar uur later werd de upgrade naar een Balinese suite (110 vierkante meter groot) bevestigd, inclusief club lounge toegang en een privé butler die 24/7 ter beschikking is!

Terug naar het vlieggedeelte want ik moest nog steeds op een of andere manier naar en vanop Bali naar de Cook Islands zien te komen en toen ben ik gaan kijken in al mijn frequent flyer accounts wat ik nog aan miles ter beschikking had. Zo kwam ik er op uit dat ik nog bijna 18.000 United miles had staan en met dat saldo in het achterhoofd zocht ik naar award tickets via de website van United Airlines (UA). Ook hier was beschikbaarheid geen probleem en al snel vond ik vluchten van Bali Densapar (DPS) naar Perth (PER) met een tussenstop in Bangkok (BKK) en deze vluchten zouden worden uitgevoerd door Thai Airways. Helaas had ik niet genoeg miles om een ticket in business class te boeken, maar voor 17.500 miles had ik 2 vluchten in economy class, niet slecht! Boeken was super simpel via de United site, alleen kon ik geen stoelen vastleggen, dat zou pas kunnen tijdens de check in, dus fingers crossed dat ik een exit row seat kan krijgen op beide vluchten.

Nu zou je denken dat ik verder ben gegaan met het boeken van vluchten, niet dus… Geen logica weet je nog? Een totale ongeorganiseerde chaos was het en ik besloot om eerst het hotel op Aitutaki te boeken aangezien het aantal beschikbare kamers zienderogen omlaag ging. Beetje raar natuurlijk om eerst het hotel te boeken terwijl ik nog helemaal geen vluchten naar het eiland had geboekt! Mensen die me goed kennen, weten dat ik een zwak heb voor check lijstjes maar in dit geval dus compleet niet, het was een wirwar van boekingen en om niet teveel in details van gekheid te treden, volgt hier een opsomming van al de boekingen die ik heb gemaakt voor deze trip van 3 weken:

• Qantas award voor PER-MEL-AKL in business class op 2 mei 2016
• Asiana award voor PVG-ICN-CGK in business class op 12 mei 2016
• White Rose Resort & Spa hotel in Kuta van 24 april tot en met 29 april
• The Reef Motel in Rarotonga op 9 mei 2016
• Etihad award voor AUH-LHR in first class op 14 mei 2016
• British Airways award voor LHR-BRU in business class op 14 mei 2016
• Qatar Airways award voor CDG-DOH in first class en DOH-DPS in business class op 23 april 2016
• Emirates revenue ticket voor mijn mama en broer voor BRU-DXB-DPS in business class op 23 april en terug op 30 april 2016
• Emirates chauffeur service naar en van BRU airport voor m’n mama en broer
• Air New Zealand revenue ticket voor AKL-RAR-AIT in economy class op 3 mei 2016
• Intercontinental Bali op 29 – 30 april 2016 voor m’n mama en broer
• White Rose Resort & Spa Kuta voor m’n mama en broer van 24 april tot en met 29 april
• Air Rarotonga revenue ticket voor AIT-RAR in economy class op 9 mei 2016
• Etihad award voor CGK-AUH in business class op 13 mei 2016
• Intercontinental Abu Dhabi op 13 mei 2016
• Etihad chauffeur service in Abu Dhabi op 13 en 14 mei 2016

Zoals je kan zien is het een waanzinnig aantal boekingen voor een trip van 3 weken, maar het loont echt wel de moeite! Het zal me goed doen om een lange break te hebben, een kans om mijn interne batterij weer op te laden voor zowel mezelf als m’n ma en broer na al hetgeen we hebben meegemaakt deze laatste maanden. Hopelijk zullen zij er evenveel van gaan genieten als ikzelf.

In een toekomstig artikel zal ik uit de doeken doen hoe ik al deze vluchten heb geboekt, welke miles ik ervoor heb gebruikt en wat het totale kostenplaatje bedraagt. Dus blijf ons zeker volgen op InsideFlyer NL!