Gedurende mijn mooiste reis van het jaar, had ik het beste voor het laatst bewaard. Ik zou vanaf Abu Dhabi naar London vliegen in Etihad First Class! Iets waar ik al lange tijd naar had uitgekeken. Deze trip had ik als een award ticket geboekt met miles van American Airlines. Op het moment van boeken kostte het maar 40.000 AA miles, dit was nog voor de devaluatie bij American Airlines. Een absoluut koopje voor een vlucht van 8 uur in één van de beste first class cabines ter wereld!

Check In

Na een stopover met verblijf in het InterContinental Abu Dhabi was ik redelijk uitgerust. Mijn vlucht vanuit Abu Dhabi (AUH) zou om 8u vertrekken. Dit betekende dat ik op tijd moest opstaan. Ik was vroeg uit de veren en toen ik beneden bij de receptie kwam stond de chauffeur van Etihad al op me te wachten.

In een Audi A6 werd ik naar het vliegveld gebracht en voor ik het wist stond ik voor de deur van de Etihad business en first class check in. Waarschijnlijk kwam het door mijn kleding dat ik naar de business class check in werd geleid. Ik had een versleten jeans aan, sneakers eronder, T-shirt uit m’n broek en was ongeschoren. Het personeel zal hebben gedacht van die vliegt niet in first class. Dat viel dus tegen… Want ik had een hartelijker onthaal verwacht en de kans om even te gaan zitten terwijl alles voor me gedaan werd.

Tja je stelt verwachtingen bij zo’n first class vlucht. Maar net als bij mijn check in voor Qatar Airways First was het niet overdonderend. Het personeel was vriendelijk en behulpzaam, daar niet van en even later kon ik met boarding pass in de hand richting security.

Lounge

Op het moment dat ik in Abu Dhabi was, was er sprake dat de nieuwe Etihad First Class lounge eventueel zou openen. Niets was minder waar, want de lounge was nog niet geopend. Ik had wel toegang tot de business class lounge. Toen ik daar binnen stapte en ze zagen dat ik first class zou vliegen, kreeg ik een persoon toegewezen.

De vriendelijke jongeman verwelkomde me en bood me aan mijn trolley aan te nemen. Hij stelde zichzelf aan me voor en vroeg of het de eerste keer was dat ik deze lounge bezocht. Na het geven van een positief antwoord, gaf hij me een kleine rondleiding. Hij legde me uit waar ik alles kon vinden. Uiteindelijk werd ik naar een afgesloten zitruimte gebracht voor first class passagiers. Dit gedeelte kwam je enkel in indien er “First” op je boarding pass stond.

Er was een ontzettend ruim ontbijt buffet en er waren verschillende bars open. Ik heb ’s morgens vroeg meestal niet zo’n trek en beperkte me tot een aantal kleine hapjes. Ik vond de lounge tegenvallen omdat ik liever de nieuwe first class lounge had ervaren. Boarding zou om 7u beginnen maar de jongeman had me verteld dat ik om half 8 op mijn gemak naar de gate kon wandelen.

Ik hield het echter al snel voor bekeken in de lounge… Na een paar minuten wandelen door de ochtendspits op het vliegveld, kwam ik bij de gate terecht. Daar stond ik eerst bij de verkeerde ingang, die van economy class. “Sir, we have a dedicated area for premium passengers on the other side.”, dus 50 meter verder kon ik mijn boarding pass en paspoort opnieuw laten zien.

Nu moet je jezelf niks speciaals voorstellen bij die ruimte voor premium passagiers. Het was eenzelfde soort ruimte als voor economy passagiers. De stoelen waren er even oncomfortabel en je krijgt het gevoel alsof je in een aquarium zit. Het boarden liet even op zich wachten maar uiteindelijk mochten de first class passagiers aan boord gaan.

Etihad First Class Apartment

Ik werd onthaald door Alex(andra), zij was de food & beverage manager op deze vlucht. Ze leidde me naar mijn first class apartment, stoel 4K. Een ontzettend vriendelijke dame, ze maakte meteen een praatje met me, vroeg of ik goed geslapen had en of het de eerste keer was dat ik met Etihad op de A380 vloog.

De grote glimlach was niet van mijn gezicht af te krijgen! Vanaf het moment dat je de first class cabine binnen stapt, merk je gewoon dat er ontzettend veel aandacht is besteed aan details. De keuze qua kleuren en gebruikte materialen, de verlichting,… noem maar op.

Stoel 4K zit aan de rechterkant van het gangpad. In vergelijking met Qatar Airways first class, heb je bij Etihad veel meer privacy in het “apartment”. Het is echt onwerkelijk hoeveel plaats je er hebt! Ik voelde me een koning te rijk! Waar zal ik beginnen?

In de Etihad first class cabine zijn er 8 zogenaamde “apartments”. Tijdens mijn vlucht waren er 6 van de 8 bezet. Voor deze vlucht had ik al talloze reviews gelezen en gepraat met andere miles junkies over de ervaring. Maar op het moment dat je effectief in die stoel zit, kan je de grijns op je gezicht niet onderdrukken. Het idee dat je voor 40.000 miles first class vliegt, terwijl andere passagiers duizenden euros hebben betaald!

Aan de linkerkant van het apartment zit er een lange bank, die kan worden omgevormd tot een bed. Ik heb hier geen gebruik van gemaakt omdat het een dagvlucht betrof. Onder die bank zitten een aantal opbergvakken. Mijn trolley was te groot om erin te stoppen dus vroeg ik Alex waar ik deze kwijt kon. Aangezien er twee apartments vrij waren, werd mijn trolley in het apartment achter me neergezet.

Aan de rechtse kant zitten er een aantal opbergvakken. Eentje daarvan is een kleine minibar waar wat frisdrank en water in zitten. Daar boven bevindt zich een kastje met dubbele deuren waar de amenity kit van Etihad in staat. In vergelijking met de first class amenity kit van Qatar vond ik die van Etihad niet veel soeps. Daar bij kwam het feit dat alles los in het kastje stond of lag.

De bank was voor mij lang genoeg om erop te liggen. Ik hoop in de toekomst een nachtvlucht mee te maken zodat ik het bed kan ervaren.

Net zoals tijdens de vlucht in Etihad business class, van Jakarta naar Abu Dhabi, lag ook hier weer zo’n zalige deken! En dan is er die stoel… Zonder twijfel de beste stoel waar ik ooit op heb gezeten in een vliegtuig! De stoel is heel ruim qua breedte, maar ook qua diepte van het zitvlak. De langere mensen onder ons zullen dit zeker weten te appreciëren omdat het meer ondersteuning geeft voor de bovenbenen.

Je krijgt ook een pyjama tijdens de vlucht in Etihad First Class op de Airbus A380. Niet dat ik deze nodig had, maar het is wel een leuk hebbeding.

Naast de stoel zitten aan de linkerkant een aantal bedieningen. Eerst is er de afstandsbediening van het IFE systeem. Daaronder bevinden zich een aantal USB oplaadpunten en de aansluiting voor de koptelefoon.

In de armleuning van de stoel zit een touchpad verwerkt waarmee de stoel, verlichting en verduisteringen van de raampjes kan bedienen. Ik had al heel snel gevonden dat er een rugmassage functie in de stoel zat. Deze heeft gedurende de 8 uur durende vlucht aan gestaan, heerlijk!

Indien je de deur van het apartment open laat staan, dan kan je bij de buren naar binnen kijken. Door de opstelling van de verschillende apartments, krijg je een heel ruim gevoel. Ik heb mijn buurman nooit gehoord tijdens de vlucht, terwijl ie zijn deur ook de hele vlucht open heeft laten staan.

Camera’s

De Airbus A380 heeft verschillende camera’s aan boord. Er zit er eentje op het neuswiel en de andere zit in de staart verwerkt. Het leuke is dat je op zowel de afstandsbediening als op het scherm van de IFE verschillende camera’s kan bekijken. Tijdens het taxiën had ik het beeld van het neuswiel op het kleine schermpje.

Op het grote scherm had ik de “tail cam” gekozen. Zo krijg je een beeld van hoe immens groot de Airbus is. Het toestel heeft een enorme spanwijdte zoals je kan zien op de foto hieronder.

Service

Het zal net na 7u zijn geweest toen ik eindelijk neerstreek op mijn troon. Even later kwam Eyerusalem langs… “Mister Jansen, would you like something to drink? Maybe a glass of champagne?” “Heck, it’s still early but I will never say no to champagne”. Aan boord schonken ze Bollinger La Grande Année 2005 als brut champagne en een Duval Leroy Rosé.

De Bollinger smaakte heerlijk! Nog voor het opstijgen was ik al aan een tweede glas bezig. En geloof me, op een bijna nuchtere maag stijgen die bubbels snel naar je hoofd.

Bij mijn eerste glas kreeg ik een briefje van Khaled, de jonge cabin manager aan boord van deze vlucht. Kort na het opstijgen kwam hij zichzelf voorstellen. Ik dacht dat het een typische “meet & greet” zou worden, maar we hebben dik 20 minuten met elkaar zitten praten.

Hij deelde zijn ervaringen over het werken bij Etihad en ik vertelde hem over mijn afgelopen reis. Hij was nieuwsgierig hoe ik mijn vlucht bij Etihad had geboekt. Ik legde hem uit dat ik verslaafd was aan het verzamelen van miles en liet hem vallen dat ik over mijn ervaringen schreef voor InsideFlyer.

Tijdens de hele trip van 3 weken droeg ik overal een foto bij me van mijn pa. Hij overleed onverwacht in januari dit jaar en was gek op reizen. Op deze manier bracht ik een ode aan hem… Ondertussen had ik mijn koptelefoon op en bij het horen van het nummer van Mike & The Mechanics – The Living Years, moest ik mijn tranen de vrije loop laten. “I wasn’t there that morning when my father passed away, I didn’t get to tell him all the things I had to say…” Hij had dit zo verdomd mooi gevonden en op deze manier was ie er toch bij…

Toen ik van de emoties was bekomen kwam Roshan, de chefkok, bij me langs. Hij overhandigde me twee menukaarten: First Dining en First Cellar. De namen spreken voor zich. Hij vertelde me dat ie later zou langs komen om te informeren wat ik wilde eten. Er werd me gevraagd of ik speciale wensen of allergieën had.

Mijn excuus voor de slechte kwaliteit van de onderstaande foto, maar mijn camera wilde niet meewerken op dat moment. Als voorgerecht koos ik voor de “scallops”, gevolgd door de zalm als hoofdgerecht. Om het eten af te sluiten wilde ik graag een kaasplankje.

Roshan vroeg me of ik graag een aangepaste wijn wilde proeven bij de zeevruchten en vis. Hij hielp me bij het uitkiezen van een witte wijn. Ik ken zelf niet veel over witte wijnen en vroeg wat hij graag dronk. Zijn voorkeur ging uit naar de Chateau de Chassagne-Montrachet uit 2009.

Aangezien het licht van buitenaf zo helder en scherp was voor mijn ogen, had ik de ramen verduisterd. Hierdoor ontstond er een speciale sfeer in mijn apartment. Achter me hoorde ik de volgende fles champagne ontkurkt worden. Feest! Bubbels in de morgen, is een dag zonder zorgen! Eyerusalem verscheen kort nadien om mijn glas aan te vullen en ik kreeg 3 kleine schaaltjes met hapjes. Dit was een goeie compensatie voor al de champagne die ik in korte tijd op had. Mijn maag begon flink te knorren…

Ik had aan Roshan gevraagd om mijn eten te serveren niet lang na het opstijgen. Op die manier kon ik van de rest van de vlucht genieten. Eyerusalem dekte mijn tafel en ik kon het eten al ruiken. Ik was op dat moment echt toe aan eten.

Voor het voorgerecht op tafel verscheen kreeg ik eerst nog een amuse bouche, een overheerlijk hapje. En nee, het glas wat je op de foto ziet is geen gin & tonic! Maar een glas water, om de smaakpapillen te reinigen…

De witte wijn die ik had uitgekozen was ontzettend lekker, maar aan de zware kant. De sint-jacobsschelpen gecombineerd met de de smaak van de witte wijn, de zurige appel en het bijhorende sausje waren super. Een hele verfijnde smaak.

Terwijl ik volop aan het genieten was van mijn hoofdgerecht kwam Eyerusalem langs: “Mister Jansen, did you know we also serve a rosé champagne? Would you like to have a glass? I put it cold earlier.”

De volleerde alcoholist in mezelf kon dit aanbod niet weerstaan…

Bij het voorgerecht kreeg ik de keuze uit verschillende warme broodjes, ik koos voor een meergranen broodje. Ik weet niet wat voor granen er in het broodje zaten, maar de smaak ervan sloot mooi aan bij dat van het voorgerecht.

Het hoofdgerecht was simpel: gegrilde zalm met venkel, paarse worteltjes, rapen en een emulsie van waterkers. De combinatie van smaken is niet te beschrijven. Wederom geslaagd!

Ik liet het hoofdgerecht bezinken. Roshan stak plots zijn hoofd om de hoek en vroeg hoe het had gesmaakt. Heerlijk! Stuk voor stuk verfijnde gerechten, ik bedankte hem voor de maaltijd. Achter zijn rug stond ie klaar met de fles Duval Leroy… Vooruit, nog eentje dan en dan schakel ik over op water. Ja geloof het of niet, ik zat aan mijn limiet op dit vroege uur van de dag.

“You know what goes really well with the rosé?”  vroeg Roshan me. “Cheese!” antwoordde ik en de woorden waren nog maar net uitgesproken of daar stond Eyerusalem met het kaasplankje. Ik was helemaal in de wolken op zoveel vlakken.

Gedurende de rest van de vlucht heb ik enkel nog water gedronken. Ik had genoeg alcohol achter de kiezen als ontbijt. Later die dag moest ik ook nog een lange layover in Heathrow overleven. Dat is zo’n straf als frequent flyer, uren spenderen in een lounge waar een open bar is…

Ik heb nog een poging gedaan om naar een film te kijken, maar na 3 weken vliegen heb je wel zo’n beetje alles gezien.

Op een gegeven moment was ik de film beu en ben ik overgeschakeld op de camera in de staart van de A380. Dit leverde ontzettend mooie beelden op.

Opfrissen

Om er helemaal door te komen besloot ik om mezelf te gaan opfrissen in de badkamer. Ja in Etihad First Class is er een heuse badkamer aanwezig. Er zit zelfs een douche in! De badkamer is niet zo groot als die op de A380 van Qatar Airways, maar alles is er.

Nadat er een passagier in de badkamer is geweest wordt deze volledig schoongemaakt door de crew.

Je krijgt voor 5 minuten water om te douchen, voor mij was dat meer dan genoeg. Ik heb namelijk geen haar op mijn hoofd om te wassen. Douchen op zo’n hoogte is een speciale ervaring. Je hebt eigenlijk gewoon niet door dat je aan het vliegen bent!

Conclusie

Ondanks de tegenvallende check in en lounge was deze vlucht was een unieke belevenis! De cabine ziet er schitterend uit en je wordt door de crew in de watten gelegd vanaf het moment dat je aan boord stapt. Het enigste nadeel, als je het een nadeel kan noemen, is dat ik al een aantal dagen onderweg was voordien.

Hierdoor was ik redelijk vermoeid. Moest dit niet het geval zijn geweest, had ik met volle teugen of nog meer kunnen genieten. Het is in ieder geval voor herhaling vatbaar! Momenteel ben ik al volop aan het zoeken naar award tickets om het nog eens te beleven.