Vorige week vloog ik met Thai Airways van Brussel naar Sydney. Dit is het verslag van het tweede deel van de reis naar Sydney. Thai Airways heeft mij aangenaam verrast met een zeer vriendelijke crew en een prima service! Je moet dan echter wel geluk hebben met de passagier naast je….

Dit artikel is onderdeel van een reeks artikelen over een langere reis door Australië, Nieuw-Zeeland en de Cookeilanden. Het eerste artikel met de introductie van deze trip vind je hier. En mocht je het verslag van het eerste deel van de reis van Brussel naar Bangkok nog niet gelezen hebben klik dan hier.

Transfer luchthaven Bangkok

Ik had voor de lange reis naar Sydney bewust een tussenstop van 12 uur ingepland om even bij te kunnen slapen in Bangkok. Het hotel lag op 10 minuten rijden van de luchthaven en het was geen probleem dat ik om 6 uur in de ochtend incheckte.

Een kleine vijf uur later ging de wekker en was het tijd om terug naar de luchthaven te gaan. Op de luchthaven van Bangkok kwam ik voor een verassing te staan. Ik moest ineens 700 baht luchthavenbelasting betalen, omdat ik het transfergebied had verlaten. Dit vond ik erg opvallend, aangezien ik sowieso het transfergebied moest verlaten om mijn koffer op te pikken. Ach ja, ik besloot maar niet moeilijk te gaan doen om die 20 euro.

Ik moest de 700 baht betalen bij het ticket center. De medewerkster van Thai Airways bij de servicebalie was erg vriendelijk, maar wat een administratie zeg. Een krabbeltje hier, een krabbeltje daar en hup nog een aantal kopietjes. Een klein kwartier later kon ik dan eindelijk mijn weg vervolgen.

Security en boarding

De security en paspoortcontrole verliepen opnieuw snel en voordat ik het wist zat ik klaar bij de gate. Aan de accenten te horen zat ik bij de juiste gate. Het duurde niet lang of men begon met het boarden van de Boeing 747-400. Eerst gezinnen en hulpbehoevenden, dan business class en frequent flyers en ten slotte de rest. Ik heb geen frequent flyer status bij Star Alliance en hoorde dus bij de laatste groep. Als ik geen voorrang heb bij het boarden ga ik gewoonlijk als een van de laatsten aan boord. Een nadeel is dan meestal dat er geen plek meer is voor je handbagage, maar dat kleine tasje dat ik had kon ik wel onder de stoel voor me zetten.

Aan boord werd ik opnieuw vriendelijk op z’n Thais verwelkomt. De crew was erg hartelijk en ook ik werd als een van de laatste passagiers vriendelijk door alle stewardessen in het gangpad verwelkomd. Ik had opnieuw een stoel achterin geselecteerd dus het was een stukje lopen. Eenmaal aangekomen bij mijn stoel bleek mijn nieuwe buurman niet zo aangenaam te zijn. Hij was niet erg vriendelijk en stonk ook nog eens naar drank!

Ik zat nog niet op mijn stoel of mijn buurman ging lekker uitgezakt zitten met zijn ellebogen half over mijn stoel. Het was erg irritant, maar ik besloot maar vriendelijk te blijven. Enkele minuten later vertrokken we na een uitgebreid woord van de captain met een kleine 10 minuten vertraging richting Sydney.

Service

Eenmaal airborne begon de crew direct met het serveren van drankjes met een zakje nootjes. Opnieuw viel me op dat de crew niet zuinig deed. Wilt u nog iets anders te drinken? De drank vloeide rijkelijk. De crew was ook erg hartelijk. Mijn buurman wist hiervan flink te profiteren en ging aan zowel het bier als wijn. Op de terugweg kwam de crew nogmaals langs met drankjes. En natuurlijk mijn buurman nam nog maar een biertje.

Ondertussen kwam er een steward langs die vroeg of ik inderdaad een lactosevrije maaltijd had besteld. En dat klopte! Een klein half uurtje later werden alle speciale maaltijden geserveerd. Mijn maaltijd bestond uit gegrilde groenten met gekookte aardappels en vis. Daarnaast kreeg ik een salade met dressing, gesneden tropisch fruit, een brood en een bakje met sinaasappelsap geserveerd. Ik kon alleen niet achterhalen wat voor vis het precies was. Het smaakte in ieder geval redelijk goed.

Alle overige passagiers konden kiezen uit kip of bief met noodles/rijst. Na het serveren van de maaltijd werden er nogmaals drankjes geserveerd. Mijn buurman nam nog maar een wijntje. Ik hield het bij een kopje groene thee.

Stoel

Het voordeel van de stoel helemaal achterin is de hoeveelheid beenruimte die iets meer is dan standaard. Bovendien heb je ook nog eens 15 tot 20 cm vrije ruimte tussen je stoel en het raam. Hier kon ik gemakkelijk mijn handbagage kwijt. Tijdens de nacht kon ik er ook nog eens mijn benen kwijt.

Kort na de maaltijdservice werd de verlichting gedimd. Helaas zat slapen er ook tijdens deze vlucht niet in. Ik kon mijn benen goed kwijt en een redelijk goede slaaphouding vinden, maar het constant openen en sluiten van de wc deuren en het daarmee gepaard gaande lawaai en licht werkte voor mij te storend. Bovendien kon mijn buurman ook niet stil zitten en werd ik constant aangestoten. De volgende keer toch maar oordopjes en een oogmasker meenemen aan boord!

Ik kon ook niet zo snel een andere vrije stoel vinden. Er was wel een hele rij met stoelen vrij bij de nooduitgang, maar daar mocht ik niet plaatsnemen, omdat deze gereserveerd waren voor de crew.

IFE

Het IFE vond ik redelijk. Net als tijden de vorige vlucht reageerde het scherm regelmatig traag. Iedereen leek hier last van te hebben. Regelmatig zag ik iemand vier tot vijfmaal ergens op drukken voordat het scherm reageerde. Het aanbod aan films was voldoende, maar helaas erg weinig series en muziek.

Nacht

Gedurende de nacht kwam de crew regelmatig langs met water en sinaasappelsap. Daarnaast waren er snacks en drankjes beschikbaar in de galley.

De nacht verliep verder opvallend rustig met vrijwel geen turbulentie.

Ontbijt

Twee uur voor de geplande landing in Sydney werd het ontbijt geserveerd. Mijn ontbijt bestond uit een warme maaltijd met pasta, een bakje tropisch fruit, een broodje met margarine en jam en een klein bakje vruchtensap. Opvallend genoeg kreeg ik ook een bakje met yoghurt, niet echt lactosevrij, maar ja. De crew kwam uiteraard ook nog langs met warme en koude dranken.

De maaltijd smaakte prima en ik vond de porties ook meer dan voldoende.

Landing en immigratie

Vrij snel na het afhalen van de restanten werd de landing ingezet naar Sydney. En een klein uurtje later stonden we dan ook met beide benen aan de grond in Australië.

Gelukkig was het erg rustig bij de immigratie en kon ik zo doorlopen. Helaas stempelen ze niet meer. Ik heb het nog gevraagd, maar ze hebben helemaal geen stempels meer dus dan houdt het op!

Inspiratie opgedaan? Heb je opmerkingen of vragen? Laat het dat weten door hieronder of op het forum een reactie achter te laten.