Meer van deze trip:

– Trip Introductie: Punten inwisselen in India
– Oud & Nieuw in AirBerlin Business (van Berlijn naar Abu Dhabi)
– Hilton Al Ain
– Emirates First Class lounge Dubai
– Emirates First Class naar Koeweit
– Radisson Blu Abu Dhabi Yas Island
– DoubleTree Agra
– Phoenix Park Inn Resort Goa (dit artikel)

Met de vele acties die Club Carlson de afgelopen jaren gehad heeft, heb ik een flink aantal Gold Points opgespaard. Vroeger was het altijd uitermate voordelig om deze Gold Points om te zetten in frequent flyer miles, waardoor je met soms 2 overnachtingen al 20.000 miles bij American Airlines kreeg – genoeg voor een gratis vlucht naar Hawaï! Die tijd is helaas voorbij, dus probeer ik mijn Gold Points op te maken aan hotelovernachtingen.

Eerder sliep ik op relatief dure bestemmingen op punten in Carlson hotels (bijvoorbeeld in het Radisson Plaza Resort Tahiti) om zo flink kosten uit te sparen. Maar op mijn afgelopen reis naar India besloot ik een paar van de Categorie 1-hotels van Club Carlson uit te proberen: voor slechts 9.000 punten per nacht sliep ik twee nachten in het Park Inn-hotel in Jaipur en vervolgens een week lang in het Phoenix Park Inn Resort in Goa, het hotel waar deze review over gaat

Aankomst en Check-In

Vanuit Jaipur vloog ik met Jet Airways via Mumbai naar Dabolim Airport in de Indiase kuststaat Goa. Door flinke vertraging door een medisch noodgeval aan boord, kwamen we bijna 3 uur te laat aan in Mumbai en zou ik mijn overstap hebben gemist. Echter: er stond iemand onderaan de trap van het toestel te wachten die me rechtstreeks naar mijn nieuwe vliegtuig reed – dat ze een halfuurtje voor me hadden vastgehouden. Geweldige service van Jet Airways!

Nog geen 45 minuten na het opstijgen in Mumbai, landde de Boeing 737 van Jet Airways in Dabolim. Ik haalde mijn koffer op en ging op zoek naar een taxi. Candolim, de plaats waar het Phoenix Park Inn Resort ligt, ligt op ongeveer een uur rijden van de luchthaven. Op internet en in een aantal reisgidsen had ik begrepen dat een prepaid-taxi ongeveer 500 rupees (6,5 euro) moest kosten. Aangekomen op de luchthaven bleek dat de taxibedrijven plotseling 1.000 rupees (13 euro) voor de rit vroegen. Ik vond dat nog steeds een schappelijke prijs voor een rit van een uur, maar de meeste andere passagiers barstten in woede uit en besloten een bus te nemen.

Na een rit die iets langer bleek te duren dan het beloofde uur, kwam ik aan in de drukke kustplaats Candolim. Na een beetje zigzaggen tussen de straatjes vol met restaurants, bars en winkeltjes reed de taxi de straat in waar het hotel gevestigd was: mooi ietsje achteraf van de drukke kustplaats. De ingang van het hotel zag er veelbelovend uit: de receptie is gevestigd in een oud Portugees landhuis.

Ook de receptie binnen zag er keurig uit, met een klein fonteintje in het midden en open aan alle zijkanten.

Ik nam plaats bij de receptie en zei dat ik een reservering had. Ik gaf mijn reserveringsbevestiging af en ik legde mijn Club Carlson Gold Elite-kaart op de balie. De receptionist schrok van de Gold Elite-kaart en liet hem aan zijn collega’s zien. Kennelijk (zo bleek ook later) verblijven er in het hotel voornamelijk Engelse en Russiche toeristen die er met pakketreizen naartoe gaan en nog nooit in hun hele leven van Club Carlson gehoord hebben, laat staan dat ze een Gold Elite-card hebben. Het was heel grappig om te zien hoe ze reageerden op de kaart en ik vroeg vriendelijk of er misschien een leuke kamerupgrade beschikbaar zou zijn. Al was dat niet het geval, dan was dat niet erg: ik had een ruime kamer met balkon geboekt en ik ging er van  uit dat ik me daar ook prima zou vermaken. De receptionist ging driftig typen in de computer en hij kwam uiteindelijk met de zin: ‘I am really sorry. We only have a very bad room available’. Ik dacht dat het een soort vertaalfout was en dat hij bedoelde dat er geen upgrade was – maar helaas bedoelde hij het letterlijk zo: ik kreeg een hele slechte kamer…

De Kamer

Vanuit de receptie liep ik via het zwembad naar het achterste gebouw op het terrein. Daar moest ik op de vijfde verdieping zijn, maar beneden in het gebouw kwam ik tot de conclusie dat er geen liften waren in het hotel… Ik sleepte mijn (uiteraard veel te zware) koffer vijf verdiepingen omhoog en weggestopt in een hoekje vond ik mijn kamer. Na 5 pogingen met mijn kamersleutel kreeg ik de deur open en ik schrok van wat ik zag: op de website van het hotel had mijn kamer eruit gezien als een mooie, ruime moderne kamer met een groot balkon. In plaats daarvan had ik een klein, donker kamertje zonder balkon.

Ik zette mijn koffer neer naast de prehistorische televisie (geen ’26 inch lcd-televisie’ zoals de website adverteerde) en ik nam de kamer even in mij op. Er waren twee eenpersoonsbedden (geen kingsize bed dat ik eigenlijk zou hebben), een oude televisie en een klein zithoekje.

Het was opvallend hoe vies en slecht afgewerkt alles was – dat had ik niet verwacht van een Carlson Hotel, zelfs niet in India.

Verder was er ook een badkamer met een wasbak, toilet en douche. Het douchen was tijdens mijn hele verblijf spannend: soms was er überhaupt geen water, soms een beetje. Soms was het water koud en soms ontzettend heet. Dat zorgde in ieder geval voor een beetje afwisseling.

Verder stonk de kamer ook ontzettend naar rook. Dat was voor mij een klein beetje de spreekwoordelijke druppel, dus ik besloot naar beneden te gaan om om een andere kamer te vragen. Aangekomen bij de receptie werd gelijk gereageerd: ‘You don’t like the room?’. Ik legde uit dat het totaal niet was wat ik had geboekt en ik vroeg inderdaad om een andere kamer. Mij werd verteld dat het hele hotel vol zat en dat er op dit moment niks anders was. Ik vroeg in ieder geval om een niet-roken kamer en er werd meteen iemand met mij meegestuurd die de asbak van mijn kamer zou halen – dat vond ik dan wel weer een grappige en praktische oplossing.

Hoe dan ook, de volgende dagen vroeg ik iedere dag of er een andere kamer  beschikbaar was, maar telkens bleef het hotel vol. Ik weet niet of dat echt zo was of dat ze me gewoon niet wilden verplaatsen, maar ik besloot van mijn kamertje maar mijn thuisbasis voor de week te maken. De airco maakte weliswaar ontzettend veel lawaai en koelde niet goed en de oude gordijntjes hielden ’s morgens het licht totaal niet buiten, maar ik heb er al met al best prima kunnen slapen.

Faciliteiten van het Phoenix Park Inn Resort

De kamer viel dus erg tegen, maar de faciliteiten van het hotel waren verder prima in orde: er was een mooi (maar klein) zwembad tussen de gebouwen waar de hele dag door de vele Engelse en Russische pakketreis-toeristen lagen te zonnebaden.

Er waren vrij weinig ligbedden voor het aantal kamers en de ligbedden in de zon waren dan vaak ’s morgens vroeg al bezet. Gelukkig was er altijd wel een plekje in de schaduw te vinden.

Aan het zwembad was een bar waar je ook het een en ander te eten kon krijgen en aan de andere kant van het zwembad bevond zich Chapora, het hoofdrestaurant van het hotel. Het eten en drinken was in zowel de zwembadbar als in het restaurant heel redelijk geprijsd en de kwaliteit van het eten was erg goed.

Service

Telkens vond ik het weer opvallend hoe vriendelijk al het personeel in het Phoenix Park Inn Resort was. Of het nou het personeel achter de receptie, aan de bar of in het restaurant was: iedereen had altijd een grote glimlach op zijn of haar gezicht. Dat was naar mijn idee een heel belangrijk element van het hotel. Het was ook erg grappig dat telkens wanneer je een biertje bestelde het gepresenteerd werd als een soort dure fles wijn: je mocht voelen of de temperatuur goed was, hij werd aan je tafel opengemaakt en je mocht eerst een slokje proeven voordat hij volledig ingeschonken werd. Ontzettend grappig!

Locatie

Over de kamer van het hotel was ik ronduit ontevreden. De faciliteiten waren redelijk, maar niet overdreven bijzonder en het personeel was gelukkig erg vriendelijk, wat het een en ander goedmaakte. Wat mijn verblijf toch erg goed heeft gemaakt, is de goede locatie van het Phoenix Park Inn resort. Het hotel ligt ongeveer 100 meter van de hoofdstraat van Candolim. Op die manier zit je toch op een rustig stukje en heb je geen last van alle hectiek van de hoofdstraat, maar is het slechts twee minuten lopen naar de vele winkels en restaurants aan de hoofdstraat. Verder is het ook vlakbij het kilometerslange zandstrand van Candolim, waar je voor ontzettend weinig geld de hele dag kunt genieten van eten en drinken op lekkere ligbedden in de zon. Een toplocatie dus!

Conclusie

In eerste instantie was ik vrij negatief over het Phoenix Park Inn Resort in Candolim. De kamer was erg klein, leek in de verste verte niet op de mooie kamers met balkons van de website en alles was ronduit smerig – compleet met kakkerlakken! De vriendelijke service, redelijke faciliteiten en goede locatie van het hotel maakten het gelukkig enigszins goed: door gewoon zoveel mogelijk buiten het hotel te verblijven en veel op het strand te liggen, heb ik ondanks de tegenvallende kamer een heerlijk verblijf in Goa gehad. Toch vraag ik me erg af waarom Club Carlson met dit soort lokale hotels van lage kwaliteit samenwerkt: zowel in Jaipur als hier in Goa viel mijn verblijf erg tegen, kreeg ik geen enkele Gold Elite-erkenning en waren de kamers simpelweg niet gelijk aan de gebruikelijke standaarden. Je zou kunnen zeggen dat dat aan het land ligt, maar in bijvoorbeeld het Doubletree Agra Hotel heb ik een geweldig verblijf gehad en was het niveau van het hotel volledig van Westerse standaarden. Zou ik teruggaan naar Goa? Misschien wel. Zou ik weer in het Phoenix Park Inn Resort verblijven? Hoogstwaarschijnlijk niet.