Omdat we pas ’s avonds laat op Rome Fiumicino landden en de volgende dag de ruines van het nabijgelegen Ostia wilden bezoeken besloten we een luchthavenhotel te boeken. Het Hilton en nabijgelegen Hilton Gardens zijn de enige hotels die op het terrein van de luchthaven liggen. Voor de Hilton Gardens moet je wel een shuttlebus nemen, terwijl het Hilton te voet bereikbaar is.

De Romeinse luchthaven is altijd een beetje een uitdaging voor zij die er voor de eerste keer landen. Er heerst een typische Italiaanse drukte, sommigen zouden het eerder een chaos noemen.  De signalisatie naar het Hilton was verre van optimaal. Wanneer je de bagageruimte uitkomt valt er nergens een bordje dat je de richting naar het hotel wijst te bespeuren. De infodesk verwees ons naar een lift in de hoek van de aankomsthal en zei dat we naar het bovenliggende verdiep moesten. Aan de lift zelf was er inderdaad een bordje waarop het Hilton stond aangeduid. Op de aangeduide verdieping was het nog wat zoeken, maar uiteindelijk vonden we dan toch een overdekte wandelweg die naar het hotel leidde. Het bleek toch nog een fikse wandeling te worden, voorbij de parkinggarages van de autoverhuurbedrijven en langs enkele daklozen die van de wandelweg hun slaapplaats gemaakt hadden

Check-in

Het hotel is een logische halte voor toergroepen die een vroege vlucht hebben en blijkbaar waren er net enkele bussen met Amerikaanse toeristen aangekomen, wat ervoor zorgde dat er in de, best wel aangename, lobby een lawaaierige drukte heerste. Het inchecken zelf verliep vlot, met een vriendelijke en zeer goed Engels pratende receptionist die ons in geen tijd onze kamersleutel gaf. Het internet bleek niet gratis te zijn, iets wat je vandaag de dag toch wel een beetje verwacht. Gelukkig bleek ik ook online te kunnen met mijn Boingo account. Er is wel gratis internet in de publieke ruimtes van het hotel.

Het hotel heeft vier vleugels en voor de duidelijkheid zijn de gangen van deze vleugels alle vier in een verschillende kleur geschilderd. Wij zaten in de rode vleugel, waar alle muren, deuren en zelfs het tapijt logischerwijs in het rood uitgevoerd waren. Misschien was dit wel een aardig idee, maar de uitvoering gaf de gang een op zijn zachtst gezegd een lugubere indruk. Je voelde je bijna in het Overlook hotel uit The Shining.

Gelukkig bleek de kamer zelf wat neutraler aangekleed te zijn. Ik veronderstel dat dit hotel in de jaren zeventig van de vorige eeuw gebouwd werd en dat er sindsdien niet al te veel meer veranderd is aan het decor van de kamer. Hoewel alles keurig onderhouden en netjes is doet het toch een beetje versleten en oubollig aan. Maar het bed was wel van uitstekende kwaliteit.

De badkamer was geheel in marmer uitgevoerd, proper maar aan de randen van het bad was de silicone dichting wel zwart geworde. De douchekop was duidelijk ook nog uit de jaren zeventig, maar leverde wel onmiddellijk warm water met een krachtige straal.

Waarschijnlijk gebruikmakend van het feit dat er in de omgeving geen restaurants of supermarkten zijn, was het roomservice menu aan de wel heel prijzige kant. In de hoteldirectory lazen we dat het hotelrestaurant open was tot middernacht. Het was ondertussen twintig voor twaalf, dus gingen we er nog snel heen. De bediening maakte ons echter direct duidelijk dat het restaurant reeds dicht was en dat we enkel nog via de roomservice konden eten krijgen.

Terug op de kamer wou ik een douche nemen maar merkte dat er geen shampoo of douchegel aanwezig waren, enkel lotion en après shampoo. Ik belde de receptie die mij verzekerde dit te zullen brengen. Drie kwartier later, het was ondertussen bijna één uur ’s nachts had ik echter nog steeds niemand gezien, dus belde ik de receptie nogmaals. Daar wist men mij te zeggen dat het druk was maar dat ik binnen de tien minuten mijn douchegel zou krijgen. Een kwartier later werd er dan uiteindelijk aan de deur geklopt en kreeg ik enkele flesjes met shampoo en douchegel toegestopt en konden we na een korte douche eindelijk gaan slapen.

Zoals eerder gezegd was het bed uiterst comfortabel, maar de airconditioning maakte een hels lawaai en je kon deze bovendien niet uitschakelen. Gelukkig brachten oordopjes soelaas.

’s Anderendaags besloten we het ontbijt over te slaan en meteen uit te checken. Een ietwat verveeld kijkende jongedame controleerde snel onze rekening en zei “It’s owkaaaye”. Er werd niet eens gevraagd of we een factuur wilden.

Al bij al verliet ik het hotel met gemengde gevoelens; het slaapcomfort is goed, maar de omkadering kan heel wat beter