Op airports is tegenwoordig van alles te vinden. Op Singapore Changi Airport huist een vlindertuin, bioscoop en zwembad, en op onze eigen luchthaven Schiphol kun je een casino bezoeken, rustig lezen in de bibliotheek en je eigen cocktail maken. Dat zijn dingen die je in eerste instantie niet verwacht; een airport is er toch om te helpen passagiers van A naar B te brengen? Maar tegenwoordig lijken airports soms wel op een pretpark om het passagiers zo aangenaam mogelijk te maken.

De airport zelf is één ding, maar ook in het gebied waar de airport zich bevindt wordt meer van belang, omdat er veel luchtvaartgerelateerde bedrijven, kantoren en diensten te vinden zijn. Voor dit concept, de lay-out van een airport en de omliggende omgeving, is de naam ‘Aerotropolis’ bedacht.

Het Aerotropolis-model komt uit de gedachte dat een airport, in aanvulling op de luchtvaart-gerelateerde werkzaamheden zoals het faciliteren van vliegtuigverkeer, er steeds meer nadruk gelegd wordt op niet-luchtvaart gerelateerde inkomsten en faciliteiten. De economische impact en commercieel bereik van de luchthaven kan zo worden vergroot.

In de praktijk betekent dit dat er rond de luchthaven steeds meer faciliteiten worden gebouwd die niet direct met een airport te maken hebben. Er ontstaat een nieuwe zone met kantoren, hotels en winkels. Hierdoor trekken steeds meer luchthavens weg uit de stadskern om zo te kunnen voldoen aan het benodigde land om te groeien. Maar de stad volgt de airport weer, om zo dicht mogelijk bij het knooppunt te zijn, en zo wordt de airport uiteindelijk een stad op zichzelf en groeit weer vast aan de bestaande stad.

In Nederland is een voorbeeld hiervan de Amsterdamse Zuidas waar een cluster van bankkantoren en advocatenkantoren een groot deel van het beeld vormen. In Maleisië is de Multimedia Super Corridor (MSC) verantwoordelijk voor het linken van de airport met de Petronas Towers in Kuala Lumpur. Samenvattend kan de airport city worden gezien als ‘alles wat om een airport heen zit’ en een ‘directe’ verbinding heeft met de airport.

De bovenstaande afbeelding is een blauwdruk van een areotropolis. In het midden is de airport ‘de parel in de kroon’ en er om heen zijn verschillende elementen te zien. Linksboven in is de stadsrand met naastgelegen beurscomplexen en vergaderzalen (Amsterdamse RAI is hier een voorbeeld van).  Rechtsboven in zijn er productiebedrijven die ‘JIT’ (Just-in Time) produceren en waar het van essentieel belang is dat goederen precies op tijd naar de klant gaan.

In het midden is links het hotel district te zien, waar de grote hotelketens vaak direct naast de airport hotels hebben staan en dat verder loopt in een IT district. Rechts zijn er meer logistieke bedrijven waarvan de magazijnen snel goederen kunnen leveren. Onderin zijn de overige bedrijven gesitueerd zoals ziekenhuizen, sport complexen en een logistiek park met directe verbindingen naar snelwegen.

Niet alleen grote projecten zoals de Zuidas of MSC rijzen op vlakbij airports, maar de afgelopen jaren zijn er steeds meer gespecialiseerde luchtvaartwinkels, tours en kantoorpanden die aan de behoefte van passagiers en andere klanten willen voldoen. Het markt segment dat hiermee bediend kan worden, door een aearotropolis is vele malen groter dan alleen passagiers die voor hun vlucht naar de airport komen. Naast de verschillende soorten passagiers (low cost, full-service of charter) kan een nieuw soort klant worden aangetrokken zoals de bewoners in de omgeving, meet & greeters en luchtvaartliefhebbers die hierdoor een extra reden hebben om de airport te bezoeken.