Klik (hier) voor de trip intro van deze reis
Na drie weken langs de oostkust van Amerika te hebben gereisd, was het tijd voor mij aller aller laatste weekje, maar dan aan de west kust. Ik vloog vanaf Washington Dulles (IAD) naar ‘sin city’ Las Vegas (LAS) met Southwest Airlines.
Toen ik mijn binnenlandse vlucht uitzocht en zag dat Southwest de beste connectie had, was ik als een kind zo blij! Southwest is een soort ‘cult’ airline die de luchtvaartwereld een nieuwe impuls gaf met haar busisness model.

Door mijn familie werd ik gebracht naar Dulles airport, waar het erg druk was, het was ook in Amerika het laatste weekend voor de scholen weer zouden beginnen. Ik nam afscheid en liep met mijn koffer door naar de Southwest check-in. Die zat ergens achterin verstopt en na enige tijd zoeken kwam ik aan bij de ‘Amerikaans’ aardige check-in dame van Southwest. Het gehele systeem is zo goed als geautomatiseerd en erg eenvoudig. Paspoort scannen, label printen en de koffer ligt al op de band. Southwest geeft passagiers nog een gratis check-in kofffer, waar andere maatschappijen snel 25 dollar voor vragen, dat is zeker een voordeel.

Na het inchecken van mijn koffer kon ik doorlopen naar de controle. Hier was het erg druk en moest ongeveer 15 minuten wachten tot ik aan de beurt was. Hoewel de airport toch best groot is, kwam ik tot de conclusie dat na de controle het er heel stil was.

 

Met de skytrain ging ik naar mijn terminal, om daar mijn laatste uurtjes door te brengen. Onderweg kwam ik nog een ad tegen voor de ‘Annual Dulles Day Plane Pull’.

Ik liep naar boven en kwam toen in mijn terminal, keek nog naar snel naar de borden en even kreeg ik een slecht gevoel ‘waar was mijn vlucht??????’. Na drie seconden kon ik weer rustig ademhalen want de vluchten stonden op alfabetische volgorde in plaats van tijd.

 

Na een hapje gegeten te hebben wij Chiptole (waarom hebben wij dit niet in Nederland!!!) liep ik wat in de tax free winkeltjes te kijken en was het tijd om naar mijn gate te gaan.

 

Hier had ik mooi uitzicht op de buurman, de A380 van British Airways.

Southwest heeft het ‘slimme’ boardingsysteem in gebruik genomen waar passagiers een letter en nummer krijgen en zo direct in de juiste positie kunnen gaan staan om te boarden.
Het vliegtuig kwam eraan en we konden rustig al in de juiste rij gaan staan. Dit verliep rustig en vooral, door het juiste optreden van Southwest grond personeel erg rap.

 

De beenruimte is best prima, ik kon mijn voeten normaal bewegen, maar was niet spectaculair veel. De welbekende nootjes kwamen de stewards snel langsbrengen toen boarden klaar was en we konden gaan!

 

Southwest is in Amerika een pionier wat betreft in-flight entertainment. wifi aan boord is daar een onderdeel van en ik was erg benieuwd of dit ook goed werkte. Voor acht dollar per 24 uur is er de mogelijkeid om wifi te kopen en na het invoeren van mijn creditcard gegevens had ik wifi op kruishoogte! Ik belde het thuisfront en de verbinding viel soms weg, maar was over het algemeen erg goed.

 

Niet alleen heeft Southwest wifi, maar heeft ook een ruim aanbod met live tv, series, films en muziek. Dit is erg uitgebreid en ik kon vanaf mijn Ipad live TLC kijken.

 

De vlucht verliep verder erg rustig, de meeste mensen sliepen of waren druk met hun device. De crew, die eigenlijk alleen maar uit mannen bestond, was erg attent en heerlijk Amerikaans aardig (daar moet je van houden haha)

 

Aangekomen op Las Vegas Airport, is het allereerste wat te zien is – hoe kan het ook anders – gokautomaten. Overal waar je kijkt staan deze en zijn vooral (oudere) mensen bezig hier hun pensioen mee aan te vullen.

 

Toen ik de roltrap naar beneden nam, zag ik de twee belangrijkste dingen die je op Las Vegas Airport niet kan missen, namelijk je koffer en de slijterij.

 

Na het ophalen van mijn koffer kon mijn Vegas avontuur beginnen!