Vorige week vloog ik met United Airlines in de Polaris business class naar New York. Voor mij en nog twee familieleden gebruikte ik 6 Global Premier Upgrades (upgrade certificaten voor Premier 1K leden) om zowel de heenvlucht als de terugvlucht business class te vliegen. United heeft op dit moment eigenlijk twee varianten van de Polaris business class: de oude en de nieuwe. Het nieuwe United Polaris business class product moet uiteindelijk op alle grote toestellen van de maatschappij beschikbaar komen. Lees hierover meer in dit artikel. Het toeval wilde dat we de terugweg de nieuwe Polaris business class hadden, maar daar volgende week meer over. In deze review lees je over mijn ervaringen met de oude Polaris business class.

Inchecken

Na een comfortabele overnachting in het Hilton Manchester Airport, waar je hier een review van kan lezen, stonden we omstreeks 6:45u in terminal 2 van de luchthaven om in te checken voor onze vlucht naar Newark. Er stond een behoorlijk lange rij voor de economy check-in balies, maar gelukkig waren wij als Polaris business class passagiers al snel aan de beurt.

We hadden onze boarding passen natuurlijk al in Brussel gekregen, maar doordat ik mijn koffer incheckte, werd toch nog besloten om ons alle 3 een nieuwe boarding pass te geven. Hierbij kregen we ook een lounge uitnodiging en bewijs van ingecheckte bagage. Vervolgens konden we met de trap naar boven om door de security te gaan. De veiligheidscontrole verliep niet heel erg vlot. Er was gelukkig wel een priority rij, maar alles verliep erg langzaam.

Escape Lounge Manchester Terminal 2

Na de veiligheidscontrole konden we weer met de trap naar beneden om zo via de duty free shops richting de gates te gaan. We hadden nog ongeveer een uur voordat we zouden boarden en besloten daarom maar om direct naar de lounge te gaan. Alhoewel op de achterkant van de lounge uitnodiging wel keurig stond aangegeven waar de lounge zich bevindt, was het toch nog wel even zoeken. De terminal vond ik er bovendien maar wat rommelig uitzien, maar gelukkig vonden we dan eindelijk de trap richting de lounges.

United Airlines passagiers hebben toegang tot de Escape lounge. Daarnaast bevinden zich hier nog de Aspire Lounge en de Virgin holidays v-room. Het was gigantisch druk in de Escape lounge en bij binnenkomst stond er ook nog een rij te wachten, maar gelukkig waren we hier snel aan de beurt. De vriendelijke mevrouw scande onze boarding passen en vervolgens mochten we meelopen naar een plekje waar nog drie zitplaatsen vrij waren.

Van te voren wist ik al dat ik niet veel hoefde te verwachten van deze lounge. Ik ben eigenlijk niet zo’n liefhebber van de ‘niet airline’ lounges. Gelukkig hadden we op Newark voor onze terugvlucht een veel betere ervaring in de nieuwe Polaris lounge, maar daarover later meer in een aparte review! Ik had gelukkig zelf al ontbeten in het hotel, dus besloot hier om alleen een cappuccino te nemen en nog wat zaken na te kijken op mijn laptop. Wel heb ik nog wat foto’s gemaakt van het buffet en dat zag er wel redelijk goed uit, al had het personeel door de drukte wel moeite om alles aan te vullen. Ook is er een bar aanwezig met verschillende soorten sterke drank.

Boarding

Na ongeveer een half uurtje besloten we dan maar richting de gate te gaan. Na nog wat vliegtuigen gespot te hebben, waaronder een Boeing 747 van Virgin Atlantic aan de gate, begaven we ons bij gate 208 en daar stond de Boeing 767 van United Airlines al klaar.

United Airlines maakt sinds een paar maanden gebruik van een boarding proces met groepen. Global Services en United 1K leden zitten altijd in groep 1 en wij natuurlijk ook als Polaris business class passagiers. Vervolgens mag groep 2 aan boord en tenslotte zijn groep 3-5 aan de beurt, hoofdzakelijk economy passagiers zonder status.

Het duurde echter nog wel even voordat we aan boord konden, dus namen we nog maar even plaats. Vervolgens werden er nog een aantal namen omgeroepen en uiteindelijk was het dan onze beurt om aan boord te gaan. De gate agent wenste ons een fijne vlucht naar Newark.

United Airlines Oude Polaris Business Class

Onze vlucht werd uitgevoerd door een Boeing 767-400ER en dit toestel is uitgerust met de oude Polaris business class. In totaal zijn er 39 flat bed seats, opgesteld in een 2-1-2 configuratie. We kwamen binnen via de tweede deur en mochten bij het tweede gangpad linksaf gaan richting de business class.

Het was vrij druk tijdens het boarden, maar gelukkig waren we als een van de eersten aan boord, waardoor ik nog wat foto’s kon maken van de cabine. Van te voren had ik onze zitplaatsen al kunnen selecteren, ik en mijn moeder zaten naast elkaar in stoel 6K en 6L en mijn tante zat achter ons in stoel 7L. De stoelen zien er wat oud uit, maar zijn prima als je samen reist.

Reis je alleen, dan is een stoel tussen de twee gangpaden misschien een betere optie, je zit dan alleen niet bij het raam en veel privacy heb je ook niet.

Stoel en amenity kit

Op mijn stoel lag een hele stapel van het bekende Polaris beddengoed: twee kussens en twee dekens. Ik moest eerst maar eens kijken waar ik daar allemaal mee heen moest.. De stoelen bieden redelijk veel beenruimte en voor de meeste privacy raad ik toch de stoelen aan het raam aan.

Ook vond ik op de stoel mijn amenity kit. Ik had eerder een zakje of tasje verwacht, maar alle spullen zaten in een soort van blikje. Het is bij elke maatschappij weer anders. In het blikje vond ik o.a. een oogmasker, vliegtuigsokken, een tandenborstel met tandpasta, oordopjes en een United Airlines pen.

Links van mij bevond zich de stoelbediening. De stoel kan in verschillende standen gezet worden en kan ook helemaal plat. Ook vond ik links naast mijn schoot de afstandsbediening voor het in-flightentertainment.

Rechts achter mijn stoel vond ik de aansluitingen voor het stopcontact en de koptelefoon. Ook kon ik hier een apparaat opladen via een USB-aansluiting. De koptelefoon zelf zit lekker en is van redelijke kwaliteit.

Service voor het opstijgen

Na ongeveer 20 minuten was het tijd voor een drankje voor vertrek. Mijn moeder ging voor de jus d’orange, maar zelf ging ik voor de champagne. Direct kon ik proeven dat het hier niet om een dure champagne ging.

Om welk merk het ging weet ik niet precies en dit stond ook niet op de menukaart aangegeven die daarna werd uitgedeeld. Ik nam nog wat foto’s en vervolgens was het wachten tot we zouden opstijgen.

Nadat alle passagiers aan boord waren, konden we dan met een kleine vertraging vertrekken richting de startbaan. Stoel 6L zit redelijk achterin de business class cabine en daardoor had ik een mooi uitzicht op de rechter motor van het vliegtuig.

Tijdens het taxiën zag ik behoorlijk wat toestellen voorbijkomen, vooral van Virgin Atlantic die een hub heeft op Manchester. Toen we uiteindelijk op startbaan stonden, duurde het niet lang voordat we de lucht in gingen. Het was die dag licht bewolkt en daardoor had ik nog een mooi uitzicht over de omgeving na het opstijgen.

Eten en drinken tijdens de vlucht

Even later toen het ‘stoel riemen vast lampje’ uit was, werden alle passagiers verzocht om de luikjes van de ramen te sluiten. Vervolgens werd mijn tafel bedekt met een kleedje en werd nog een drankronde gedaan. Ik ging weer voor de champagne.

Ook werd gevraagd wat we wilden eten als hoofdgerecht voor de lunch. Er was namelijk de keuze uit een traditioneel ontbijt, biefstuk en ei en een keuze uit croissants met beleg. Ik ging voor de eerste optie. De crew was zeker vriendelijk en geduldig toen ze de bestelling bij ons opnam. Al snel werd met het voorgerecht begonnen.

Dit bestond uit havermoutpap met mango vruchten, grapefruit en sinaasappelschijfjes met een croissant. Hierbij werd ook beleg geserveerd. De havermoutpap smaakte heerlijk, maar ik vond de croissant en de vruchten wat droog.

Nadat ik bijna alles op had vroeg de crew vriendelijk of ze konden afruimen. Op een paar sinaasappelschijfjes na had ik mijn bordje leeg. Vervolgens werd het hoofdgerecht geserveerd. Dit traditionele Amerikaanse ontbijt bestond uit roereieren, gegrilde bacon, varkensvlees, gebakken aardappelen met peterselie in een witte pudding, bloedworst, gebakken bonen en half gedroogde cherry tomaten.

Deze traditionele Amerikaanse keuze viel wel heel zwaar op de maag en het eten viel eerlijk gezegd wat tegen. Het varkensvlees was zo scherp dat ik er geregeld water bij moest drinken. Gelukkig kwam de crew regelmatig langs om te vragen of alles in orde was en of we nog iets wensten. Ook aan een refill van de champagne werd gedacht.

Ik had natuurlijk al ontbeten in het hotel die ochtend, maar dat was alweer bijna 5 uur geleden. Toch liet ik wel de helft van de hoofdmaaltijd staan, gewoon omdat het me eerlijk gezegd tegenviel. Nadat de crew mijn hoofdgerecht had afgeruimd, werd gevraagd wat voor dessert we wensten. Er was keuze uit een chocolade assortiment, een ijscoupe, maar ik ging voor het kaasplankje.

De kaasassortiment bestond uit Lancashire-kaas, Shropshire-blauwe kaas en Wensleydale-kaas met veenbessen. Ook werden hier roomcrackers en verse rode druiven bij geserveerd. Op de menukaart stond dat bij dit dessert ook Graham’s 2012 Late Bottled Vivtage-portwijn wordt geserveerd, maar ik heb nooit portwijn gezien.. En de crew heeft hier ook niks van gezegd.

Na deze heerlijke kaasmaaltijd was het afgelopen met het eten en drinken. Ik zou nog verwachten dat de crew langskwam voor nog een koffie- en theeronde, maar dit was dus niet het geval. Er werd enkel nog een flesje water geserveerd en daarna verdween de crew voor de komende uren. Passagiers hadden vanaf nu nog wel toegang tot de galley voor snacks en andere lekkere tussendoortjes.

In deze Boeing 767-400ER wordt gebruikt gemaakt van twee toiletten in business class en deze bevinden zich tussen de economy en de business class cabine. Gelukkig stond hier dus geen lange rij zoals dat vaak na het eten het geval is bij de toiletten in economy class.

In-flightentertainment

Na het toiletbezoek zette ik mijn stoel in een wat comfortabelere positie en ging ik het in-flightentertainment maar eens bestuderen. Er is een redelijk aanbod aan films en series, maar je kunt duidelijk zien dat het om een verouderde IFE gaat. Het scherm is wel lekker groot.

Ik bladerde wat door het aanbod. Doordat ik al vanaf 5 uur wakker was en vanwege de korte nachtrust in Manchester, besloot ik de komende uren dan ook maar eens wat te gaan slapen. Ik vind het hard product van de Polaris business class redelijk goed. De stoel zit zeker comfortabel en zeker het Polaris beddengoed is een groot pluspunt.

Ik sliep ongeveer 3 tot 4 uur, maar door het lawaai van de motoren sliep ik helaas niet diep en werd ik zo nu en dan wakker. De Boeing 767 is een tegenwoordig een oud vliegtuig geworden en de Dreamliner en A350 zijn een stuk stiller. Vervolgens gingen de lichten weer aan en zag op het scherm dat we nog ongeveer een uur hadden voor onze landing op Newark.

Pre-arrival snack

De crew kwam weer langs om een warm doekje uit te delen en na ons wat te hebben opgefrist, werd gevraagd wat we wilden eten voor de landing. Er was keuze uit een kipgerecht en een Pizza met salade. Ik ging voor de laatste optie en dit smaakte gelukkig een stuk beter dan de maaltijd die ik eerder had tijdens deze vlucht. Het betrof een Napolitaanse pizza met tomaten, mozzarella en basilicum. Ook de salade, geserveerd met komkommer en tomaat, smaakte heerlijk. Later kwam de crew nog langs met warme broodjes.

Daarna duurde het niet lang meer voordat de landing werd ingezet en even later zagen we New York al liggen. Het was net als in Manchester redelijk bewolkt in dit gedeelte van Amerika.

Voordat we er erg in hadden stonden we aan de grond op Newark en nadat we de crew hadden bedankt voor de uitstekende service aan boord, verlieten we het toestel.

Conclusie: United Airlines Oude Polaris Business Class

We hadden een redelijke goede vlucht met United Airlines. Helaas begon het avontuur wat chaotisch in de overvolle Escape Lounge op Manchester. United Airlines biedt een redelijk goed hard product aan in hun oude Polaris business class. De stoelen zitten comfortabel en zeker het Polaris beddengoed is een mooi pluspunt. De crew tijdens deze vlucht was vriendelijk en zeker in voor een praatje.

Het soft product is minder. Zoals dat vaak is met Amerikaanse maatschappijen, valt het eten en drinken vaak tegen en dat was helaas ook tijdens deze vlucht het geval. De champagne was niet heel lekker en ook de hoofdmaaltijd viel tegen. Bovendien werd er geen eens Port wijn geserveerd bij het kaasplankje, terwijl dit wel op de menukaart stond. Ik heb de crew hier niet op kunnen aanspreken, omdat ik dit pas later zag.

United Airlines vliegt dagelijks vanaf Schiphol met een Boeing 767 naar Newark, Washington-Dulles en Chicago en in dit toestel zul je dezelfde oude Polaris business class zien. Daarnaast wordt er gevlogen met een Boeing 777-200 naar Houston en sinds 30 maart met een Dreamliner 787-9 naar San Francisco. Ook deze toestellen zijn uitgerust met de oude Polaris business class. Tijdens de terugreis vlogen we in de nieuw Polaris business class. Een review van die vlucht komt volgende week online op InsideFlyer.