Afgelopen maand ging ik op pad voor werk naar Montreal, Canada en het leek me de ideale gelegenheid om Delta One in een Boeing 767-400ER uit te proberen. Eerst ga ik een tussenstop maken in New York om een klant daar te bezoeken.

Het was nogal ingewikkeld om een ticket van BLL via JFK naar YUL te bemachtigen. KLM’s boekingsyteem had kuren wat er voor zorgde dat ticketprijzen opeens extreem hoog waren. Ik kreeg van onze travel afdeling alleen maar abnormale prijzen voorgeschoteld terwijl de prijzen op KLM.com wel normaal waren. Ik boekte daarom het ticket met mijn eigen credit card. Tot mijn verbazing schoot de prijs op KLM.com ook omhoog op het moment dat ik de betaling wilde uitvoeren. Zoals op de screenshot te zien is, werd de prijs met 4.669  Deense kronen (zo’n € 626) verhoogd, terwijl het ticket zelf  4.916 Deense kronen (zo’n € 659) kostte. Dus nagenoeg een verdubbeling van de prijs.

 

Ik vond dit zeer raar en probeerde wat andere vlucht opties uit, bijvoorbeeld BLL-AMS-DTW-YUL-CDG-BLL of BLL-CDG-JFK-YUL-YYZ-AMS-BLL en daar schoot de prijs ook omhoog. Opeens kostte een retour meer dan 1.300 euro. Dat kon niet kloppen.

Als Flying Blue Platinum lid kan ik gebruik maken van de Platinum lijn. Ik heb gebruik gemaakt van deze service om het ticket telefonisch te boeken en uitgelegd wat het probleem was. De dame aan de andere kant van de lijn was zeer kundig en snel van begrip en voerde mijn wensen in haar systeem in. Zij stuitte ook op een error en ik werd even in de wacht gezet. Een klein moment later was ze terug aan de lijn en bevestigde dat ik voor de normale prijs deze reis kon maken. Perfect!

Inmiddels was het zover en kon ik mijn koffer pakken voor de reis via JFK naar YUL. Ik had zin om te vliegen en het is altijd heerlijk aankomen op Schiphol. Het was een dag met perfect weer en ik word altijd heel gelukkig om vroeg op Schiphol te komen. Ik geniet op het observatie dek van alle vertrekkende en aankomende vliegtuigen, ontbijt rustig in de lounge en ik hou er van om mensen te zien reizen.

Ik vloog die dag met de DL47 van AMS naar JFK met vertrek om 9.25. In de lounge bedacht ik me dat ik net zo goed zou kunnen vragen om een upgrade te bemachtigen. Ik ging er eigenlijk van uit dat het niet de moeite zou zijn om te vragen omdat AMS-JFK een populaire route is en de 767-400ER een relatief klein vliegtuig is. Maar tot mijn grote verbazing was het mogelijk om up te graden en daar heb ik gebruik van gemaakt, wel door een sloot miles te moeten inleveren. Ik kreeg een nieuwe boardingpass uitgereikt en was helemaal in mijn nopjes.

Ik liep naar de gate, toevallig D47, dus dat was makkelijk te onthouden en het boarding proces was al begonnen. De 767-400ER verschool zich achter de inloopbrug.

 

Je merkt gelijk dat de cabine van de Boeing 767-400ER al wat langer meegaat dan die van de Airbus A330-200 en A330-300. Maar dat wist ik van te voren. De layout van het toestel is anders, maar alle Delta One stoelen hebben directe toegang tot het gangpad. Het grootste verschil is dat de stoelen geen ‘herringbone’ opstelling hebben en daardoor ook minder privacy. Ik zat in de middelste rij en zat eigenlijk heel dicht bij mijn (onbekende) buurvrouw. An sich niet zo erg, want ik heb interessante conversaties met haar gehad. Ondanks dat de specificaties vertellen dat de breedte van de stoel 21 inch, net als bij de Airbus A330-200/300, lijkt de stoel veel smaller. Later meer over de stoelen. De lay out is 1-2-1.

Ik werd verwelkomd door Joe, de purser, een ontzettend vriendelijke man van eind 50 die werkelijk waar een top prestatie leverde. Niets was hem te veel en was zeer attent. Vriendelijk, bescheiden en service minded. Hier mee merk je dat een FA echt het verschil kan maken.

Er werd een amenity kit uitgedeeld want altijd handig is, zeker een tandenborstel om je wat op te frissen als je aan komt. Verder bevatte de kit nog Kiehl’s lipbalsam en creme, een oogmasker, sokken, mondwater en oordopjes.

Joe reikte de menukaarten uit en serveerde me meteen een glaasje champagne, gewoon omdat het kon, en smaakte perfect.

De deuren gingen dicht en de vlucht vertrok op tijd vanaf de Aalsmeerbaan. De vluchttijd was gepland op 8 uur en 5 minuten.  De service begon vrijwel direct en als eerste werd een schaaltje met warme noten geserveerd. Er was ook de mogelijkheid om de Delta cocktail te bestellen maar het was nog vroeg dus ik hield het bij mijn glaasje champagne.

Het voorgerecht bood geen keuze was een beetje een rare combinatie. Balik zalm met mierikswortelroom en bagelchips, vers fruit en yoghurt. Zoals te zien, ziet er ook wat vreemd uit, het is vlees noch vis.

An sich smaakte het goed maar ja, er valt ook weinig te verprutsen aan een stukje zalm, wat vers fruit en kommetje yoghurt. Het was meer een klein ontbijt dan een voorgerecht.

Er waren meerdere keuzes in het hoofdgerecht. Het thema was “Nederland” en  er was keuze tussen kabeljauw met hollandaisesaus, taart met ossenhaas en Franse uien, met vla gevulde Belgische wafels, een soort tapasschotel en muesli met melk. De keus was eigenlijk snel gemaakt, ik bestelde de kabeljauw. Daar kreeg ik geen spijt van. Het was heerlijk.

Na het hoofdgerecht was er keuze uit verschillende deserts die vanuit een trolley gemaakt en geserveerd werden. Dat geeft toch wel extra cachet aan het vliegen in business class.

Joe maakte de klassieke Delta Sundae ijscoupe voor me en smaakte natuurlijk heerlijk. Joe was ook genereus, hij liet me ook toe om kaas als extra dessert te kiezen. En waarom niet? Het brood erbij was ook lekker.

Tussendoor kregen we een warm chocolate chip cookie geserveerd. Hoe Amerikaans.

Voor aankomst werd er ook nog een kleinere maaltijd geserveerd. De keus was tussen kip met citroengras in paddenstoelenbouillon of een vleeswarenplateau. Ik ging voor de kip. Het was lekker maar ook weer niet super memorabel.

 

Het was tijd om een dutje te doen, want de dag zou nog lang worden in New York door het tijdverschil. De Boeing 767-400ER is uitgerust met stoelen die volledig plat kunnen, zoals in elk Delta toestel met Delta One.

Over de stoel kan ik kort zijn. Deze zit minder fijn dan de in de Airbus A330-200/300. Het grootste probleem is dat de beenruimte veel en veel krapper is dan in de Airbus A330-200/300.

Dus de voetenruimte is een minpunt aan deze Delta One. Ik kon letterlijk mijn draai niet vinden. Ook de extreme turbulentie hielp niet de turbulentie was zo extreem dat ik los kwam van mijn bed toen ik een dutje probeerde te doen. Mission failed maar dat is niet 100% Delta’s schuld.

Verder kun je ook zien dat de cabine ouder is omdat het IFE scherm een stuk kleiner is dan in de Airbus. Ook is de resolutie een stuk minder. Het (overdadige) aanbod is gelijk en heb me goed kunnen amuseren. Een ander minpunt, net als in de Airbus, is de opbergruimte.

 

Uiteindelijk kwamen we netjes 20 minuten voor de verwachte aankomsttijd aan.