Dankzij mijn lidmaatschap van het InterContinental Ambassador programma (klik voor meer info hierover) had ik nog een voucher voor een gratis weekend nacht in één van de IC hotels.  Om van die gratis nacht te kunnen genieten dien je een tweede nacht te boeken tegen het speciale Ambassador weekend tarief. Bij nogal wat hotels kost die betaalde nacht je flink wat meer dan wanneer je een normale rate boekt, dus moet je tocht eventjes zoeken om het meeste uit jouw gratis nacht te halen, in mijn geval bleek het InterContinental Lissabon een goedkope rate aan te bieden en zo kwam ik in de Portugese hoofdstad terecht.

Het hotel dateert uit 1984 en behoort sinds 2014 tot de InterContinental groep. Het ligt iets buiten het historisch centrum van Lisbon, aan het Eduardo VII park, met een goeie metro en bus connectie vlakbij op het Marques Pombal plein. Vanaf de luchthaven kan je het hotel gemakkelijk bereiken per bus.

Het inchecken verliep in een heel aangename sfeer, en de receptioniste maakte graag tijd voor een babbeltje. Dankzij mijn IC Ambassador status kreeg ik een upgrade naar een executive room met uitzicht op het park en gratis snelle wi-fi.  De lobby zelf oogt een beetje verouderd en straalt een eighties sfeertje uit. Bovendien zijn er ook renovatiewerken bezig, waardoor sommige delen van de lobby afgesloten zijn.

De kamer zelf was ruim en mooi afgewerkt. Als welkomstcadeautje vond ik een replica van de bekende trams die in Lisbon ronddenderen – het hoeft ook niet altijd chocolade te zijn. Daarnaast stond er ook een schaal met vers fruit en, nog steeds bespottelijk dat dit een “voordeel” is, enkele flesjes mineraalwater.  Het ruime bed vond ik, na eerdere zeer goede ervaringen in andere IC hotels, wat oncomfortabel, een zeer harde matras gecombineerd met veel te zachte kussens.

Verder trof ik in de kamer een Nespresso machine aan met enkele capsules en wat mogelijk ’s werelds duurste minibar was.  Ik heb al dikwijls hoofdschuddend prijzen van minibar over ter wereld bekeken, maar zo bont als hier had ik het nog niet gezien.

De kamer is smaakvol en luxueus ingericht en heeft ook een uitstekende geluidsisolatie, wat wel nodig is als je beseft dat het hotel vlak onder de aanvliegroute naar de luchthaven van Lissabon ligt. Een leuk detail is dat er in de kamerkluis een stopcontact aanwezig is, zo kan je jouw toestellen laten opladen ook wanneer je niet aanwezig bent. Helemaal te gek zou het zijn mocht het stopcontact ook effectief werken, wat hier dus niet het geval bleek te zijn.

De badkamer was kraaknetjes en had heerlijke lokale badproducten. Een beetje jammer wel dat er geen aparte douche was, iets wat je toch mag verwachten in vijf sterren hotels.

De gratis wi-fi bleek aanvankelijk nagenoeg onwerkbaar, het signaal was zo zwak dat je enkel wanneer je in de gang bij de kamerdeur zat je een werkbaar signaal kreeg. Toen ik enige tijd later na een korte wandeling in de stad dit meldde aan de receptie, beloofden die de zaak te bekijken. En tegen dat ik op mijn kamer aankwam rinkelde de kamertelefoon al.

De receptie had blijkbaar een extra router opgeduikeld en wou deze komen installeren in mijn kamer. Ik vroeg hen dit ’s anderendaags te doen, terwijl ik niet aanwezig was. Toen ik de volgende avond terugkwam was het probleem inderdaad opgelost en had ik een perfect signaal. Fijn dat er gereageerd wordt, maar een dergelijke issue zou je eigenlijk niet mogen tegenkomen.

Conclusie

Al bij al heb ik bij het hotel gemengde gevoelens. Het personeel was uitermate vriendelijk en begaan, maar het hotel zelf lijkt mij toch aan een upgrade toe om van een echt vijf sterren hotel te kunnen spreken.  Zeker als je het vergelijkt met andere InterContinental hotels.