Met hun hoge snelheden en spectaculaire stunts zorgen de Red Bull Air Races al enkele jaren bij toeschouwers wereldwijd  voor opwinding en adrenalinerushes. De piloten die aan deze races deelnemen hebben hun sporen reeds verdiend bij luchtshows over heel de wereld, voordat ze geselecteerd werden om aan de races deel te nemen, zo ook de Zweed Daniel Ryfa.

Tijdens de race moeten de piloten een parcours afleggen waarbij ze zogenaamde gates dienen te passeren. Deze gates zijn opgebouwd uit reusachtige opblaasbare kegels. Elke poort moet op een andere manier voorbijgevlogen worden. Sommigen moeten gewoon rechtdoor gepasseerd worden, anderen vormen een chicane en bij nog andere poorten moeten de piloten een verticale bocht maken.

Het race seizoen begint traditioneel in Abu Dhabi en trekt dan naar alle uithoeken van de planeet, van het Verenigd Koninkrijk tot China, om dan uiteindelijk te landen in de VS voor de finales.

Met het einde van het seizoen in zicht, met nog de ultieme race in Las Vegas te gaan, hadden we een interview met één van de stuntpiloten, Daniel Ryfa.  Daniel is al sinds jong gepassioneerd door het vliegen.  Toen hij 14 jaar oud was vloog hij al met zweeftoestellen en kort daarna ontdekte hij zijn liefde voor het stuntvliegen.  Daniel steunt ook het Aviatrix Art project. Dit project, mede opgericht door de Zweedse pilote Susanna, van wie je al een interview kon lezen op onze site, wil de strijd tegen kanker steunen, ondermeer door de uitgave van een kalender van vrouwelijke piloten.  Daniel maakt promotie voor het project via zijn helm.

Hoe lang vlieg je al in de Red Bull Air Race en hoe ben je erbij betrokken geraakt?

In 2009 won ik het Europese Aerobatics kampioenschap, wat de aandacht trok van de Red Bull Air Races organisatoren.  Zij nodigden mij uit om deel te nemen aan de selecties voor de challenger klasse.  In de loop van 2010 nam ik deel aan verschillende trainingskampen.  Normaal zou ik dan aantreden tijdens het raceseizoen in 2011, maar de races werden helaas stopgezet.  

In 2013 werd ik dan opnieuw gecontacteerd door Red Bull, die bezig waren met de voorbereidingen voor een nieuw raceseizoen.  Ik werd uitgenodigd voor een training in Texas, waar ik ondermeer psychologische testen onderging en een week oefenvluchten deed.  De piloten die de training doorstonden kregen een zogeheten “restricted super license”om deel te nemen aan de challenger klasse in 2014.

Kan je ons wat meer vertellen over het toestel waarmee je aan de races deelneemt?

Het is een aangepaste Extra 330LX enkelzitter. De piloten in de Challenger klasse delen drie identieke toestellen die door de organisatoren aangeleverd worden.  In de Master klasse hebben de piloten hun eigen team en eigen toestel, zoals bijvoorbeeld een Edgen540 of een MXS.

Tijdens de race moeten piloten hun toestel door verschillende poorten navigeren. Welke is voor jou de grootste uitdaging?

De basis poorten zijn niet zo heel erg moeilijk om door te vliegen.  Eigenlijk is wat voor en na de gates komt nog het lastigste. Zo is er de aanvlieghoek en moet je rekening houden met de afstand. Een belangrijke factor in elke race is ook de windsnelheid en -richting.  Tijdens de race gaat alles heel snel en heb je nauwelijks tijd om na te denken. Je moet dus al goed voorbereid zijn alvorens je op het parcours verschijnt.

De races vinden plaats wereldwijd, van Abu Dhabi tot Las Vegas. Het moet heel wat voorbereiding vergen om alles ter plaatse te krijgen. Loopt het wel eens mis?

De logistiek achter de races is inderdaad indrukwekkend.  Er zit een fantastisch team achter en dusver hebben ze alles telkens weer voor elkaar gekregen, ik kan er enkel maar respect voor hebben.  Afhankelijk van hoeveel tijd er tussen de races zit wordt alles per schip of vliegtuig vervoerd. Red Bull heeft er de laatste jaren ook naar gestreefd om het ganse proces efficiënter te maken en zo de impact op het milieu te verkleinen

Je staat op dit moment tweede in de challenger klasse. Hoop je om volgend jaar aan te treden in de Master klasse?

Moeilijk te zeggen.  Mijn ultieme doel is inderdaad de Master klasse, maar het is geen sinecure die te bereiken. Al dan niet opschuiven van Challenger klasse naar Master klasse hangt ook niet enkel af van je plaats in het  klassement. Maar als het mij volgend jaar niet lukt, dan blijf ik verder racen in de Challenger klasse tot de dag komt dat ik wel “promoveer”.

Heb je eigenlijk favoriete bestemmingen tijdens de wereldwijde tournee?

Weet je, ik kom overal graag. Ik hou er echt van om op nieuwe bestemmingen te komen of om nieuwe racetracks te ontdekken. Dat is altijd een fantastisch gevoel.

Je bent ook betrokken bij het Aviatrix Art project?

Klopt, ik ken een paar van de pilotes die meewerken aan dit project.  Eerder dit jaar overlegden Susy en ik over hoe we het Aviatrix Art project konden promoten tijdens mijn races. Uiteindelijk is dan de beslissing gevallen om hun website meer bekendheid te geven via mijn helm.  Ik ben erg tevreden dat ik zo kan meehelpen aan hun project, aangezien kanker een ziekte is die iedereen van dichtbij of veraf kan treffen. Het is belangrijk dat er nog meer bewustmaking is rond de nood om voor deze ziekte een remedie te vinden.

Bedankt voor het interview, Daniel, en veel success met de races!