Afgelopen zomer vloog ik in business class van Taipei naar Siem Reap via Seoul met de Zuid-Koreaanse maatschappij Asiana. Mijn eerste vlucht, waarvan je hier een review kunt vinden (klik), viel helaas wat tegen. De crew was erg stijfjes, niet echt hartelijk en vrij onpersoonlijk – iets wat ik totaal niet had verwacht! Bij aankomst in Seoul was ik benieuwd wat de volgende vlucht mij zou brengen. Maar zover was het nog niet: ik had eerst tijd om even rustig bij te komen in de Asiana business class-lounge op het vliegveld van Seoul.

Asiana Business class-lounge

Ik had al een aantal keer eerder een vlucht gehad vanaf Incheon Airport, maar bij toeval vertrokken al mijn vluchten vanaf de satellietterminal. Ik had dus nog nooit de business class-lounge in de hoofdterminal kunnen proberen. Na even kort de vluchtinformatie te hebben bekeken, zag ik dat mijn vlucht vandaag wél van de hoofdterminal zou vertrekken: ik kon dus de ‘hoofdlounge’ van Asiana uitproberen. De lounge is ontzettend makkelijk te vinden, de ingang zit namelijk meteen in het midden van de terminal op de begane grond – tussen de taxfree winkels:

Als je vanaf de ingang een verdieping naar boven gaat, kom je bij de balie, waar een aantal vriendelijke dames meteen mijn boardingpass controleerden en me glimlachend de weg wezen in de lounge.

De lounge is ontzettend ruim en licht en bestaat uit twee delen. Ik ging vanaf de balie gezien rechtsaf, waar de inrichting een beetje aan de lounge in de satellietterminal doet denken:

Er was meer dan voldoende ruimte om te zitten en het was vrij rustig. Ik legde mijn spullen neer en ging kijken bij het buffet, dat betrekkelijk eenvoudig was: er waren wat snacks, broodjes en salades. Het aanbod was dus een stuk minder groot dan in de satellietterminal.

Na een paar drankjes gedronken te hebben en in het business center mijn mail weer te hebben bijgewerkt, zag ik op de informatieschermen dat mijn vlucht naar Siem Reap al aan het boarden was. Ik pakte mijn spullen en ging richting de gate, die nog een flink stukje wandelen verderop bleek te liggen.

Vlucht OZ737 van Seoul naar Siem Reap

Aangekomen bij de gate was het boarden al in volle gang. Ik maakte nog even een foto van de kleine Airbus A321 (één van de weinige narrowbodies op het vliegveld van Incheon) en ik ging aan boord.

Met de relatief slechte ervaring van de vorige Asiana-vlucht nog vers in mijn geheugen, ging ik een beetje twijfelachtig aan boord, maar mijn twijfel werd meteen bij binnenkomst weggenomen: ik werd door 3 stewardessen met een grote glimlach welkom aan boord geheten en meteen naar mijn stoel gebracht. Ik probeerde even een foto van de cabine te nemen en er kwam meteen een stewardess aangerend: ‘het is veel leuker als je zelf op de foto staat!’ – ze pakte mijn camera en zette mij op de foto in de cabine – erg attent!

Zoals op bovenstaande foto te zien is, is de A321 van Asiana uitgerust met de eenvoudige, regionale business class. De stoelen zijn lang niet zo luxe als die op de langeafstandsvliegtuigen van Asiana, maar gelukkig zaten ze ontzettend comfortabel voor een dagvlucht. Ze gaan een flink eind achterover, hebben een goede voetsteun en hebben ook een massagefunctie. De televisieschermpjes in het toestel zijn vrij klein, maar de selectie van films is goed.

Terwijl ik het mij gemakkelijk maakte in mijn stoel, kwam de purser naar me toe. Ze gaf me een hand en stelde zichzelf voor. Ze vertelde dat ik vanavond de enige passagier zou zijn in de business class en dat ze met de crew hun uiterste best zouden doen om het een geweldige vlucht voor mij te laten zijn. Wat een verschil met de stijve, onpersoonlijke service op de vorige vlucht! Ik bedankte haar vriendelijk en het drong langzaam tot me door dat ik dus bijna 6 uur als enige passagier in de business class zou vliegen.

Een andere stewardess kwam mij de immigratieformulieren voor Cambodja en een glaasje champagne brengen. Een goed begin van de vlucht!

Er werden even wat mededelingen door de PA gedaan, de veiligheidsinstructie werd afgespeeld en de Airbus A321 van Asiana ging op weg naar de startbaan. De zon begon ondertussen net onder te gaan, dus het licht en de kleuren waren erg mooi op het vliegveld.

Snel was de A321 in de lucht en gingen we op weg naar Cambodja. Zodra het lampje ‘stoelriemen vast’ werd uitgedaan, kwam één van de stewardessen mij de menukaart en de wijnkaart brengen. Ze vroeg wat ik wilde drinken en nog geen minuut later werd er bij mijn stoel een heerlijk glaasje champagne ingeschonken.

In tegenstelling tot de vorige vlucht, kreeg ik op deze vlucht naast het gewone menu een uitgebreide wijn- en drankenkaart. De menukaart bestond uit een tweetal westerse opties en een Koreaanse optie. De wijnkaart bestond uit een aantal verschillende alcoholische drankjes, drie soorten witte wijn, drie soorten rode wijn en twee soorten dessertwijn. Dat alles zag er als volgt uit:

Vrij snel kwam een stewardess, gewapend met een fles champagne om mij wat bij te schenken, mijn bestelling opnemen. Ik besloot voor de biefstuk te gaan. Terwijl die klaargemaakt werd, kwamen de 3 (!) business class-stewardessen één voor één even een praatje met me maken. Telkens werd mij weer een refill aangeboden en er werd mij op het hart gedrukt dat ik ‘het gewoon moest zeggen’ als ik nog iets wilde bestellen. Het was echt een ontzettend aparte ervaring als enige passagier, dus ik besloot nog even een foto te maken van de cabine tijdens de vlucht:

Na 2 glaasjes champagne (dat lijkt me een goede maatstaf voor tijd) werd mijn biefstuk gebracht, die er heerlijk uitzag:

De biefstuk smaakte ook erg lekker en was goed mals. Het is altijd grappig om te beseffen dat je eigenlijk gewoon een opwarmmaaltijd zit te eten die op één of andere manier heerlijk smaakt. Opwarmmaaltijd of niet: ik kon lekker genieten van het eten. Terwijl ik van mijn biefstukje genoot, zag ik in de verte de zon onder gaan: altijd een prachtig gezicht vanuit het vliegtuig!

Nadat een stewardess nog een paar keer had gevraagd of alles in orde was (het werd bijna een beetje ongemakkelijk, zo als enige passagier…) vroeg ik of ik een kaasplankje als toetje mocht. Dit werd binnen een paar minuten met een grote glimlach bij mijn stoel gebracht:

Ook het kaasplankje smaakte erg goed. Toen ik dat op had, kwam een stewardess vragen of ik de lichten in de cabine uit of aan wilde hebben. Dat was een vraag die ik nog nooit gehad had! Ik zei dat ik een filmpje wilde gaan kijken, dus ik vroeg of de lichten uit mochten. En inderdaad: vrijwel meteen gingen de lichten uit. Op dat moment vlogen we over het vasteland van China, waar ik telkens een fantastisch uitzicht op de vele miljoenensteden had:

Toen ik een filmpje aan het kijken was, kwam er iedere paar minuten een stewardess even kijken achter het gordijntje of ik ‘misschien nog wat wilde’. Nadat ze een paar keer gekeken hadden, besloot ik nog een glaasje whisky te bestellen – die de rest van de vlucht constant pro-actief bijgevuld werd.

Voor ik het wist, was de vlucht alweer voorbij en gingen we landen in Siem Reap. De stewardessen kwamen mij één voor één nog even gedag zeggen en me een fijne vakantie wensen en voor ik het wist, stonden we aan de grond in Siem Reap. Ik bedankte iedereen hartelijk voor de fantastische service en ging van de trap af richting de terminal. Als eerste (en enige!) passagier op dat moment was ik meteen aan de beurt bij de visa on arrival-balie en ik werd in no-time Cambodja ingestempeld: klaar om de tempels van Angkor Wat te gaan bekijken!

Conclusie

Een geweldige vlucht met hartelijke en persoonlijke service. De crew op deze vlucht deed er alles voor om het mij als (enige!) passagier goed naar de zin te maken. Met gezellige praatjes en heel veel refills is dat erg goed gelukt. Na mijn vorige vlucht met Asiana was ik een beetje sceptisch over de service geworden, maar op deze vlucht is dat meer dan goed gemaakt! Het eten en drinken was allemaal erg lekker, maar de stoel was een beetje aan de ‘eenvoudige kant’ voor zo’n lange vlucht. Het vliegveld van Siem Reap kan waarschijnlijk geen grote vliegtuigen (waarin de betere business class van Asiana geplaatst is) aan, dus het is niet zo verwonderlijk dat we in dit kleine toestel vlogen. Gelukkig was ik niet voornemens om te gaan slapen op deze vlucht, dus was een gewone, comfortabele stoel ook meer dan genoeg. Al met al heb ik een geweldige vlucht gehad en is mijn vertrouwen in Asiana helemaal teruggekeerd!