Na een verblijf van vijf nachten in het Hilton Hurghada Resort, waarvan je hier een review kan lezen, namen mijn vader en ik een taxi naar de luchthaven. We zouden terugvliegen met Turkish Airlines via Istanbul.

Aangekomen op de luchthaven viel ons direct de strenge veiligheidscontrole op. Om het terminalgebouw in te komen moet iedereen een e-ticket of boarding pass laten zien. Vervolgens volgt nog voor het inchecken security checkpoint nummer 1. Net als in Amerika moeten hier ook de schoenen uit. Egypte neemt het tegenwoordig heel serieus met de veiligheidsmaatregelen.

Inchecken

Aan de business class check-in balie kregen we elk twee boarding passen en werden onze carry-ons gelabeld met een Turkish Airlines Star Alliance Gold luggage tag. De gate agent vertelde dat er op deze luchthaven geen lounge aanwezig is. Dat vond ik in eerste instantie wat opvallend omdat ik dit gewend ben bij elke Star Alliance vlucht. Maar aan de andere kant is het ook begrijpelijk omdat de meeste passagiers op deze vlucht een vakantie package hebben geboekt en vaak helemaal geen elitestatus hebben. Na het inchecken konden we door de paspoortcontrole waarna nog een security checkpoint volgde! Daarna moesten we onze boarding passen nog een keer laten zien en we waren airside. Ik vind de luchthaven van Hurghada erg overzichtelijk. Eigenlijk is het gewoon een lange rechthoekige terminal met gates waaraan de vliegtuigen staan.

Boarding

Aangekomen bij de gate stond een hele lange rij met passagiers. De vlucht zat behoorlijk vol. Terwijl we in de priority rij stonden hoorde ik al het gescheur van de boarding passen. Toen ik echter aan de beurt was, werd mijn boarding pass niet gescheurd. In plaats daarvan legde de gate agent mijn boarding pass weg en pakte hij er een nieuwe. Hij vertelde dat ik een upgrade gekregen had naar business class. Mijn vader, die geen elitestatus heeft, kreeg automatisch ook een upgrade omdat hij op dezelfde reservering stond als ik.

We werden met de bus naar het vliegtuig gebracht. Het boarden begon al wat aan de late kant en vervolgens moesten we ook nog eens 10 minuten in de bus wachten voordat we het vliegtuig in konden. Uiteindelijk gingen de deuren open en stapten we als een van de eersten aan boord van de A320.

Aan boord

Dit toestel heeft 12 zitplaatsen in business class en 141 in economy. Jammer genoeg bleken de business class stoelen gewone economy class stoelen te zijn met een lege middenstoel. Dit trouwens in tegenstelling tot de A321 toestellen die tussen Amsterdam en Istanbul worden ingezet. Op deze toestellen zitten wel echte business class stoelen. De meerwaarde op onze vlucht lag hem vooral op de service en de catering. Wij hadden stoelen 3A en 3C. Op de stoel lag een kussen met deken.

Doordat we als een van de eersten aan boord waren duurde het nog wel even voordat we konden vertrekken. Ondertussen kwam de crew met van alles langs. Eerst werd ons iets te drinken aangeboden. We konden kiezen uit versgeperste sinaasappelsap, tomatensap en een soort van limonade met verse munt. Ik besloot voor de laatste optie te gaan. Daarna kwam de crew ook nog met kranten langs.

Uiteindelijk was iedereen aan boord en hoorde ik het boarding completed signaal. We taxieden naar de startbaan en stegen op met ongeveer 30 minuten vertraging. Het was die nacht helemaal onbewolkt dus ik kon nog een mooie glans opvangen van het toeristische Hurghada, allemaal lichten van de vele resorts. Turkish Airlines heeft op de A320 toestellen geen In-flightentertainment schermpjes. Economy class passagiers moeten het met de grote schermen boven de stoelen doen, maar business class passagiers krijgen een iPad met koptelefoon aangeboden. Op deze iPad vind je dezelfde informatie die je normaal gesproken op de IFE schermpjes terugvindt.

Catering

Even later werden ook de menukaarten uitgedeeld. Eentje voor het eten en eentje voor het drinken. De menukaarten waren mooi en duidelijk opgesteld in zowel het Turks als het Engels. Door het vroege uur werd er op deze vlucht een ontbijtservice aangeboden. Bij een eerste blik op de menukaart was ons niet meteen duidelijk hoe we moesten bestellen. De stewardess legde met een vriendelijke lach uit dat we eigenlijk konden kiezen tussen een continentaal ontbijt met gebakken ei en bacon en een Turks ontbijt. Het voorgerecht was voor iedereen gelijk. Ik ging voor de Turkse versie omdat ik graag verschillende dingen wil uit proberen. Wat betreft drinken was er ook voldoende keuze. Ik ging voor een jus d’orange met koffie.

De stewardess nam onze bestellingen op waarna ik mijn stoel in een wat comfortabele positie wou zetten. Helaas kon mijn stoel niet heel ver naar achteren omdat de persoon achter mij in economy class al niet zoveel beenruimte had. De stoelen in ‘business class’ hebben iets meer beenruimte dan in economy. Dat zit toch wel iets comfortabeler. Ik nam het IFE nog eens verder door waarna de crew langs kwam met warme doekjes. Het eten zou binnenkort worden geserveerd.

Vervolgens werd het voorgerecht geserveerd. Dit bestond uit vers fruit met olijven, kaas en een aantal Turkse specialiteiten. Even later kwam de crew ook langs met broodjes en croissants. Ik vond dit zeker in tegenstelling tot de service in economy een grootte meerwaarde hebben. Mijn vader, die op deze vlucht zijn eerste business class vlucht meemaakte, zei dit zeker geen straf te vinden.

Het duurde zeker niet lang en het hoofdgerecht werd al geserveerd. Dit vond ik zeker heel snel. Veel passagiers waren nog niet eens klaar met het voorgerecht. Het hoofdgerecht bestond uit een soort van Turks lekkernij dat deed smaken naar Spinazie. Heel speciaal maar zeker niet slecht. Ook hier werd weer Deens brood geserveerd.

Al vrij snel werd alles keurig afgeruimd en kwam de crew nogmaals langs met een koffie- en theeronde. Ik vond de service en catering zeker niet slecht voor een vlucht van nog geen drie uur. Ik besloot nog een koffie te nemen. Het was tenslotte al bijna ochtend vlak voor Istanbul.

Na de koffie viel ik nog even in slaap. Net voor de landing in Istanbul werd ik weer wakker. De crew kwam langs om de iPads en koptelefoons weer op te halen en om te zorgen dat iedereen zijn veiligheidsgordel om heeft. Buiten begon het al licht te worden.

De A320 landde keurig op tijd op de luchthaven van Istanbul waarna we het toestel konden verlaten. Business class passagiers mochten als eersten van boord en werden met een speciale bus naar de terminal gebracht. We hadden ongeveer vijf uur overstap tijd in Istanbul voor onze vlucht naar Amsterdam. Deze vijf uur hebben we doorgebracht in de Turkish Airlines CIP Lounge en dat is een belevenis op zich. De lounge is nog niet zolang geleden gerenoveerd en het resultaat mag er zeker zijn. Een review van deze lounge komt deze week nog online.

Conclusie

Turkish Airlines heeft mij positief verrast. Het is jammer dat er op de A320 geen echte business class stoelen zitten. De service en de catering waren zeker goed te noemen. Eerder had ik gelezen dat Turkish Airlines niet altijd even goed de Star Alliance Gold voordelen respecteert. Daarvan heb ik tijdens deze vlucht maar weinig van gemerkt. Na deze korte vlucht in business class kan ik zelf niet wachten om long-haul te vliegen met Turkish Airlines.