Santorini het droomeiland voor velen, met de witte huisjes en de bekende blauwe daken. Ook één van de duurste eilanden van Griekenland. Dus helaas niet voor iedereen haalbaar om naar toe te gaan.
Wil je er toch een keer heen, dan kan je er ook voor een dag heen. Zo bespaar je in ieder geval de hotelkosten. Verblijf bijvoorbeeld in Athene, daar zijn de hotelprijzen redelijk laag. Helemaal vergeleken met andere Europese steden.

Wij zaten voor ruim een week in Athene. Dit was voor mij alweer de derde keer. Vanuit Athene kan je echt alle kanten op. Zo kan je naar de eilanden per vliegtuig maar ook met één van de vele veerboten die uit de haven van Athene ( Piraeus) vertrekken.

Planning

Voorafgaand aan dit tripje heb ik eerst goed mijn huiswerk gedaan. Dit heb ik ruim een half jaar van te voren gedaan. Goede voorbereiding is het halve werk.
Eerst gekeken naar verschillende opties en eilanden. Begonnen met de veerboten. Dit kost toch een hoop meer tijd. Je moet eerst naar de haven van Piraeus en dan zit je nog uren op de boot. Je hebt fast ferries maar ook die doen er nog lang over. Naar Santorini doet de snelste veerboot er nog 4 uur en 50 minuten over.

Ik ging voor de grap eens kijken op de website van Skyscanner voor vluchten. Maar goed dat ik dit gedaan hebt. Dit scheelde namelijk veel tijd en geld. Ook had ik de perfecte vluchttijden gevonden. Zo konden we precies op en neer én hadden de hele dag voor op het eiland.
Voor 67 euro per persoon geboekt bij Ryanair. Bagage hoef je niet bij te boeken want je hebt voor de dag genoeg aan een kleine tas met de spullen die je nodig hebt voor die dag.

Vertrek

Enige nadeel is, je moet wel erg vroeg je bed uit. Onze vlucht vertrok om 07:00 in de ochtend. De wekker ging om 03:45. Plan dit dus ergens halverwege je vakantie. Zodat je de dag erna een relax dagje kan inplannen.

Wij verbleven met ons appartement in de wijk Koukaki. Dit is in het centrum van Athene. Normaal kan je vanuit daar met de metro, bus en taxi naar het vliegveld. Omdat het nachtwerk was, viel de metro af. Deze rijdt niet in de nacht. Er zijn ook maar een paar bussen die dan rijden richting het vliegveld.

Omdat wij geen zin in gedoe hadden en nog even rustig wakker wilde worden, gingen wij voor de taxi. Deze besteld via de Uber app. Dit om te voorkomen dat je wordt opgelicht. Dit is een veelvoorkomend iets in Athene. Dus boek altijd via de apps Uber of Freenow. Geen taxi zo aanhouden.
In de nacht betaal je wel een extra tarief voor de taxi. Wij waren nu 55 euro kwijt. De taxi doet er ongeveer 45 minuten over om bij het vliegveld te komen.

Eenmaal aangekomen op het vliegveld verliep alles soepeltjes. Keer wat anders om met alleen een tasje en een handdoek door de security heen te gaan. Wij waren de enige die verder niks van bagage meehadden en niet erbij liepen als de standaard reiziger. Met onze zomerjurken aan en sandalen gingen we richting de gate.

Aankomst

De vlucht is nog korter dan een vlucht van Amsterdam naar Londen. Je stijgt op en je gaat alweer dalen. Ze konden net één keer met het drankenkarretje langskomen. Het is Ryanair dus verwacht niks speciaals.
De bonus die wij hadden was de geweldige zonsopkomst.

Aangekomen in Santorini ben je zo het vliegveld uit. Het is maar een klein vliegveld. We stonden nog voor 08:00 buiten.
We kozen ervoor om met de taxi naar Fira te gaan, dit is de hoofdstad van Santorini. De startprijs voor de taxi is 40 euro. Niet heel goedkoop dus voor zo’n klein eiland.

Van het vliegveld naar Fira is het nog geen 15 minuten. Wij hadden alleen de pech dat iedereen zijn kinderen bij de school kwam afzetten. Hierdoor stonden we een tijdje vast in het verkeer. Maar we hadden een aardige taxichauffeur die ons nog wat extra informatie gaf.

Fira

Eenmaal aangekomen op de plek van bestemming, was het nog erg vroeg. Er was nog maar weinig open, het meeste ging rond 10:00 open. Het enige wat open was, was de McDonalds en de bakker ernaast. Beide zouden 24/7 open moeten zijn. Bij het bakkertje even een smoothie gehaald. Het is dat het nog zo vroeg was, want de bakkerij had zoveel lekkernijen.
Daarna begonnen we aan ons Santorini avontuur.

Voordeel van zo vroeg op het eiland zijn, is dat het nog heerlijk rustig is overal. De tijd dat we in Fira waren was het zo lekker rustig. Ook was het nog niet heel erg warm. Ik wil niet weten hoe het daar is midden op de dag in juli.

Voor we aan onze wandeling begonnen, zaten we eerst nog even een tijdje op een bankje. Beetje van het uitzicht genieten en met verbazing naar mega cruiseboten kijken. Hoe kunnen die dingen toch blijven drijven.

Voor mij was Fira mijn favoriet van de drie plekken die wij hebben bezocht op het eiland. Hier vind je veel van de witte huisjes en blauwe daken. Bij elk huisje of appartement denk je, hier zou ik best kunnen wonen. Ik denk alleen niet dat ik wil weten wat dat zal kosten. Zal een klein vermogen zijn.
Het schijnt dat de meeste oorspronkelijke bewoners zijn vertrokken. Dit door alle buitenlandse investeerders. Het is niet meer te betalen voor de Grieken zelf. Dat de keerzijde van de populariteit van het eiland.

Er is ook een wandelroute om van Fira naar Oia te lopen. Dit waren we van plan. Tot we 10 kilometer toch wel erg ver vonden. Dit ook omdat Griekse kilometers niet hetzelfde zijn als hier. Daar is niks vlak. De kuitjes worden wel getraind daar.
We hebben tot het Firostefani plein gelopen. Toen zijn we weer terug richting het busstation van Fira gelopen.

Vanuit Fira kan je met de bus alle kanten van het eiland op. Wij waren wel toe aan wat rust en strand. We pakte de bus naar Kamari. Neem cash mee voor de bus want het is allemaal erg oldskool. Zodra de bus rijdt komt iemand langs om tickets te verkopen. Enkele reis in de bus is 2 euro.

Kamari

Aangekomen bij de bushalte van Kamari is het een klein stukje lopen naar het strand. Op de route vindt je ook nog een supermarkt voor eventuele versnaperingen.
We kwamen bij het strand aan en zagen allemaal beachclubs. Omdat Santorini bekend staat als een erg prijzig eiland dachten we dat de bedjes wel het nodige zouden kosten. Beachclub Prince was de eerste welke we tegenkwamen. Wij eerst maar even gevraagd wat de kosten waren. Dit viel me erg mee. De bedjes waren gratis, zolang je maar voor 25 euro aan eten & drinken per persoon uitgaf. We moesten toch lunchen dus we zaten daar zo aan.

Santorini is een vulkaaneiland, verwacht dus geen witte stranden. Wel heel helder zeewater. Dus ga je de zee in, doe waterschoenen aan of leg je slippers zo dicht mogelijk bij het water. Want je verbrand je voeten anders aan het zwarte zand.
Santorini is eigenlijk een eilandengroep, ontstaan door een vulkaanuitbarsting. Het eiland wat wij Santorini noemen, heet eigenlijk Thira.

Bij beachclub Prince hebben we voor aantal uur lekker genoten van het heerlijk weer. Voor de lunch hadden we pastaatjes besteld. Omdat het vakantie was, had ik er nog een cocktail bij besteld. Het is immers ergens 5 uur op de wereld.

Oia

Aan het eind van de middag was het tijd om richting Oia te gaan. In de wc van de beachclub hebben we ons nog even opgefrist en weer ons toonbaar gemaakt. Toen weer richting de bushalte van Kamari.

Deze rit was de langste rit en nog wat dit maar ongeveer 25 minuten. Enige mindere zijn de slingerwegen en de afgronden op de route. Ik ben dan niet zo’n held. Dan knijp ik hem wel even.

Aangekomen in Oia merk je meteen dat dit de place to be is. Oia staat bekend om zijn prachtige zonsondergangen. Het was echt mega druk, en dit halverwege september. Dus kan je nagaan wat voor chaos het is in juli of augustus.
De straatjes zijn heel smal en leek wel of er busladingen aan mensen tegelijk werden gedropt daar.
Om de ergste mensen massa te ontlopen waren we maar even snel een souvenir winkeltje ingegaan. Dan waren de souvenirs in ieder geval al binnen. Ik verzamel magneetjes en sleutelhangers van overal waar ik kom. En ik neem vaak wat cadeautjes mee voor thuis.

Aan het eind van het smalle straatje kan je links of rechts afslaan. Bijna iedereen ging naar rechts. Dit zou de plek zijn voor de zonsondergang. Wij dachten, de groeten, we zoeken wel een andere plek.
Linksaf geslagen, loop je op een iets breder straatje. Hier vindt je leuke winkeltjes en restaurants.
Je hebt hier ook prachtige uitzichten, je kijkt zo de zee op. Hier zitten ook allerlei luxueuze hotels waarvoor je flink je portemonnee mag trekken.

Wij hadden een mooi plekje gevonden voor de zonsondergang. Vlak bij de St. George kerk. Hier had je alle ruimte en slechts maar een paar mensen. Wij waren zo blij dat we niet tussen die mensenmassa waren beland. Want dat was een hoop geduw en getrek geworden denk ik. Voor mijn humeur niet het allerbest.

Genietend van de zonsondergang hebben wij daar een tijd gezeten. Tot het weer tijd was om naar de bus te gaan. Het zat er weer op, ons rondje Santorini.

Terugreis

Om weer bij het vliegveld te komen moet je vanuit Oia twee bussen pakken. Eerst moet je weer naar Fira en vanuit daar pak je de bus naar het vliegveld.
In Oia hadden we meteen de bus. Verwacht wel een hoop chaos en onduidelijkheid bij de bussen op Santorini. Gaat niet zo georganiseerd zoals bij ons.

In Fira aangekomen moesten we nog een tijd wachten voor de bus naar vliegveld. Dus we gingen nog even het stadje in. Het was nu een stuk levendiger dan in de vroege ochtend. Het was gezellig druk overal. Je wilde eigenlijk niet weg.
Maar we moesten toch echt richting vliegveld. Na een hoop onduidelijkheid en verkeerde info, zaten we dan eindelijk richting het vliegveld. We waren bang dat we nog wat aan de late kant waren.

Eenmaal aangekomen op het vliegveld begon de ellende… Om bij de gates te komen, ging allemaal easy peasy. Eenmaal bij de gate werden we verrast met bijna 2 uur vertraging. Onze vlucht zou 23:20 gaan maar vertrok pas na 01:00. Zaten we daar uren te wachten, we hadden dus langer in Fira kunnen blijven. Maar wat te eten gehaald op het vliegveld. Gelukkig hadden ze oplaadstations voor je telefoon want die waren ook leeg.
Van de lange dag en korte nacht waren we helemaal op. Daardoor hadden we het ook koud gekregen. Zaten we daar met een handdoekje omgeslagen om warm te blijven.

De vertraging kwam omdat er in Athene een personeelstekort was bij de verkeersleiding. We kwamen dus ook pas erg laat aan in Athene. Om 02:00 zaten we pas in de taxi naar het appartement. We hebben dus bijna een dag van 24 uur gemaakt. Maar het was het waard.

Samenvatting

Ondanks de ellende op het laatste moment was dit toch wel echt een leuk uitstapje. Het is dus goed te doen om Santorini te bezoeken in één dag. Als je maar vroeg opstaat. En op tijd de vluchten boekt.

Het is natuurlijk wel een kort bezoek. maar ik denk dat je sowieso al genoeg hebt aan een paar dagen Santorini. Dan zou ik alweer doorgaan naar een ander eiland.
Het is een prachtig eiland maar het is ook niet zo groot en veel te duur om voor langere tijd te verblijven.
Griekenland heeft zoveel meer eilanden die net zo mooi zijn, of zelfs mooier welke nog niet zo bekend zijn. Dus ook niet zoveel last hebben van massa toerisme.

Wat nog het leukst was van alles, waren de verbaasde reacties van de Grieken die we spraken. Die verklaarde ons allemaal voor gek dat we voor een dag op en neer waren geweest.