Na een aantal weken in Azië was het tijd om in Nederland samen met mijn familie de feestdagen te vieren. Ik had een vlucht bij de KLM geboekt van Jakarta via Kuala Lumpur naar Amsterdam, met een Boeing 777-200.

Online Check-In

Precies 30 uur voor vertrek ging de online check-in open en bij het inchecken kreeg ik de aanbieding om voor 329 euro een upgrade te kopen naar Business Class. Daar heb ik niet lang over getwijfeld en met stoel 1D op zak kon ik mijn boardingpass printen. Op de dag van vertrek besloot ik om nog even te kijken hoe vol het toestel zat, en toen zag ik opeens dat de seatmap was veranderd naar die van de recent verbouwde Boeing 777-200 (de PH-BQB). Ook de nieuwe WBC op deze vlucht dus – een geweldig kerstcadeau! Ik besloot dan mijn stoel te veranderen naar de ‘mini cabin’ (één rij WBC achter de galley en voor economy) om zo te kunnen ervaren hoe het daar is.

Luchthaven & Lounge

Het verkeer in Jakarta is nooit een pretje. Ik moest die dag van terminal 3 naar terminal 2, wat uiteindelijk een rit was van 1 uur en 3 minuten. Het viel me op dat op de boarding-pass specifiek stond vermeld dat de check-in om 1600 uur open zouden gaan. Ik was uiteindelijk rond 15.30 uur in terminal 2, waarbij ik besloot om toch maar richting de check-in te gaan.

Dit was mijn 4^e keer in deze lounge dit jaar en elke keer was er maar een man of 4 a 6 in de lounge.  De lounge is niet groot maar verder prima. Valentijn maakte terecht op het forum de opmerking dat het niet een 5* lounge was (en dat klopt) maar er staat een buffet(tje) er was een aparte pasta bar en wifi en dat was prima.  Garuda heeft zich al extreem verbeterd en nu nog alleen de lounge omtoveren tot een echt flagship en dan kunnen ze mee doen in de big league!

Jakarta – Kuala Lumpur

Het leek er in eerste even op dat de vlucht redelijk leeg zou zijn (het was immers kerst avond), maar niets bleek minder waar. Business Class was 100% bezet en ook Economy class zat goed vol. Tijdens boarding bleek al snel dat de crew het moeilijk had om de passagieren in de mini cabin goed van dienst te zijn. Alle Economy Class passagiers moeten er immers langs lopen en daarom liet de champagne even op zich wachten.

De crew gaf aan dat het hun eerste keer was in de nieuwe WBC en het was even wennen. Ze vroegen zich af waarom KLM er voor had gekozen om de mini cabin te plaatsen want het was niet echt handig. Want ook de crew die in de economy class werkt moet elke keer met hun karren door de business class lopen en is er dus extra veel verkeer in de gangpaden voor dit deel van Business.

Voor de maaltijd service voor het korte stukje naar Kuala Lumpur was er keus tussen twee hoofdgerechten. Ik koos voor een noedel gerecht, dat niet echt overtuigend was.

Voor de landing van de vlucht van ongeveer 1,5 uur werden de huisjes uitgedeeld. Mij werd in eerste instantie geen huisje aangeboden omdat ik doorvloog naar Amsterdam en de crew de instructie had om zuinig te zijn met de huisjes. Bij navraag werd wel aangegeven dat als ik een voorkeur voor een huisje had, dat ze die dan wel apart konden houden voor mij. En zo werd het nieuwste huisje, #95, voor mij apart gehouden. Kort na de landing kwam de purser echter toch naar me toe met het huisje en kreeg ik hem direct mee.

Van Kuala Lumpur  naar Amsterdam

Na ruim een tussenstop van een uur in Kuala Lumpur mochten we het toestel weer in voor de vlucht naar Amsterdam. Ik nam opnieuw plaats op mijn stoel maar al snel kwam er een stewardess bij me die zei dat de businessclass verre van vol zou zitten op deze vlucht en of ik toch niet liever in de main cabin zou willen zitten. Haar argument was dat ik waarschijnlijk niet lekker zou slapen in de mini cabin aangezien achter mij de hele voorste rij van de comfort class vol zat met baby’s en dus besloot ik te verhuizen.

Kort nadat we in de lucht waren (het was inmiddels al na middernacht) begon er weer een maaltijd service, met de optie voor een express service of de normale service. Ik koos voor de normale service, mede omdat de eerdere service niet echt goed was bevallen. Eerlijk gezegd vond ik ook deze maaltijd tegen vallen. Het zal wel aan de catering in Kuala Lumpur hebben gelegen.

Na de maaltijd en een film was het tijd om te gaan slapen. De stoel ging lekker plat en na ruim 7 uren goed te hebben geslapen werd ik ongeveer 3 uren voor de landing weer wakker en ik zag dat sommige passagiers het ontbijt al geserveerd kregen.

Ik koos voor de zoete optie en hoewel er een puddingbroodje zou zijn, kon ik die nergens vinden, en was het eigenlijk gewoon een croissantje met jam en wat fruit. En dus opnieuw wat teleurstellend. Maar toch, ik had wel net 7 uur geslapen dus ik mag niet klagen!

Vlak voor aankomst werden er weer huisjes uitgedeeld en deze keer mocht ik wel een huisje uitzoeken en ging ik uiteindelijk naar huis met 2 huisjes voor mijn inmiddels redelijk groeiende collectie. Rond zes uur in de ochtend landden we dan  op Schiphol en werden we bedankt voor het vliegen met de KLM.

Al met al een aangename vlucht en de nieuwe WBC was een leuk kerst cadeau! De crew was altijd behulpzaam en pro actief (en volgens mij ook blij om met de kerstdagen thuis te zijn!). Voor 329 Euro was deze upgrade prima geprijst gezien  de lengte van de vlucht en zou ik het de volgende keer gelijk weer doen!

Hier nog wat extra foto’s: