Vorige week vloog ik met Finnair van Helsinki naar Shanghai in business class. De vlucht werd uitgevoerd met een splinternieuwe Airbus A350. Ik had een bod uitgebracht voor een upgrade en deze werd geaccepteerd, maar was het het extra geld waard?  

Deze review is onderdeel uit een reeks van een rondreis door China en Japan. Het eerste artikel met de introductie van deze trip is inmiddels al gepubliceerd op Insideflyer.nl.

Helsinki Airport

Na een korte, maar aangename vlucht met Finnair van Amsterdam naar Helsinki ben ik direct richting de paspoortcontrole gelopen. Gelukkig is de luchthaven van Helsinki erg compact en overzichtelijk. Al snel stond ik bij de douane, waar het in tegenstelling tot op Schiphol erg rustig was. Bij de e-gate werd mijn paspoort om onbekende redenen geweigerd. Dan maar naar de handmatige controle waar ik overigens ook direct aan de beurt was!

Na de paspoortcontrole ben ik doorgelopen naar de Finnair lounge. Een review zal later in deze reeks gepubliceerd worden op Insideflyer.nl.

Boarden

Na een heerlijke lunch in de lounge was het tijd om richting de gate te lopen. Mijn gate (32A) was helemaal aan de andere zijde van het gebouw, maar gezien de beperkte omvang van de luchthaven was het maar enkele minuten lopen. Direct bij aankomst viel mij de ruime opzet van de gate en de duidelijke scheiding tussen priority en economy passagiers op. Hier kan menig airline nog veel van leren.

Ondertussen was het weer plotseling verslechterd. Het sneeuwde flink buiten. Na het schieten van een paar foto’s van de Airbus A350 in een sneeuwstorm was het tijd om te boarden. Het boarden verliep snel en efficiënt.

Aan boord werd ik vriendelijk welkom geheten door twee glimlachende stewardessen. Al snel had ik mijn stoel gevonden: 4A. Na het plaatsnemen werd mijn jas aangenomen en kreeg ik een welkomstdrankje. Ik kon kiezen uit champagne, water of sinaasappelsap. Aangezien ik net mijn tanden had gepoetst koos ik voor water.

Het weer verslechterde verder. De wind raasde luid langs het vliegtuig. Het leek wel turbulentie. De vriendelijke crew kwam ondertussen nog met kranten en een scala aan tijdschriften langs, waaronder National Geographic. Aangezien economy class nog aan het boarden was vroeg ik of ik een kijkje mocht nemen in de cockpit en dit was geen probleem.

Vertraging

Lezend in mijn National Geographic kondigde de piloot een vertraging van 10 tot 20 minuten aan vanwege het extreme weer. Een klein kwartier later begonnen we dan ook met de veiligheidsinstructies en waren we op weg naar de vertrekbaan. Eenmaal aankomen bij de vertrekbaan verslechterde het weer nog verder. Er lag al een dikke laag sneeuw en het leek wel alsof we al vlogen door de krachtige windstoten.

De vertraging liep verder op. Een kleine 45 minuten na de oorspronkelijke vertrektijd kregen we alsnog toestemming om te vertrekken. Het toestel moest echter eerst nog gede-iced worden.

Uiteindelijk vertrokken we met een uur vertraging richting de luchthaven Pudong van Shanghai. De Airbus A350 is opvallend stiller dan zijn voorganger waar ik enkele weken terug nog mee vloog.

Vlucht

De vlucht zou 8 uur en 50 minuten duren en is daarmee relatief kort voor een vlucht naar Azië. Helsinki ligt precies op de route van Amsterdam richting Azië en is dan ook een efficiënte stop. Een nadeel vind ik echter wel dat de red-eye vlucht vanuit Helsinki naar Shanghai net te kort is voor een optimale nachtrust.

Eenmaal op kruishoogte kwam de crew langs met fris ruikende doekjes en een drankje met een schoteltje fruit. Er is een uitgebreide drankkaart met keuze uit verschillende wijnen, champagnes en cocktails. Ik heb het gehouden bij een Spa Rood.

Helaas kreeg ik mijn Spa Rood niet geserveerd met citroen. Normaal gesproken wordt hier altijd om gevraagd, zelfs nog bij British Airways in economy class.

Business class cabine

De business class cabine aan boord van de Airbus A350 valt op door haar ruime opzet en rustgevende LED-verlichting. Met een 1-2-1 indeling heeft iedere passagier toegang tot het gangpad. De stoelen zijn schuin geplaatst en geven daarmee veel privacy. Een nadeel vind ik echter dat je in een raamstoel behoorlijk ver van het raam afzit. Te ver om foto’s te kunnen maken als je in je riem vastzit tijdens vertrek en landing.

Als business class passagier krijg je standaard een ruisonderdrukkende koptelefoon van Bose, slippers en een toilettas met tandenborstel, creme, een oogmasker en oordopjes.

Daarnaast krijgt iedere passagier een map met de menukaart, de drankkaart en een formulier voor de immigratie- en douane procedures in China. Tevens bevat de map een formulier waarop je kunt invullen wanneer en een welk ontbijt je wenst te ontvangen, en of je gewekt wilt worden voor het ontbijt.

Diner

Het menu is samengesteld door een van de topkoks van Finland, Eero Vottonen. Het diner bestond uit drie gangen. Ik had echter vooraf via de website van Finnair een vegetarische maaltijd aangevraagd en had dus eigenlijk niets vandoen met het menu.

Ongeveer 2 uur na vertrek werd de amuse samen met de eerste gang geserveerd. Ik kreeg gewoon een paar stukjes veldsla met een tomaatje. Dit vond ik een beetje goedkoop afdoen. Ze hadden z’n minst wat pijnboompitten of andere noten kunnen toevoegen.

De eerste gang zag er een stuk beter uit! Deze bestond uit in suiker gezouten komkommer, radijs en tofu met een mierikswortelsaus. De smaak was prima in orde!

Een kleine tien minuten later werd het hoofdgerecht geserveerd. Het hoofdgerecht bestond uit nieuwe aardappels, een vegetarische hamburger en geroosterde ui. Ook dit vond ik een beetje goedkoop afdoen. Er zijn zoveel alternatieven! Kijk alleen al naar het vegetarische menu van veel restaurants in Helsinki!

Het nagerecht bestond uit een paar stukjes galia meloen en 3 dadels. Ook niet echt om over naar huis te schrijven. Al met al vond ik het diner erg tegenvallen zeker op een intercontinentale vlucht die rond etenstijd vertrekt. Ik heb in economy class veel betere maaltijden gehad. En dat zegt genoeg!

Stoel, IFE & WiFi

De stoel zelf zit erg goed en kan natuurlijk geheel vlak. Als je vlak ligt voelt de stoel echter heel krap en smal aan. Ik slaap normaal gekromd op mijn zij, maar dat was haast onmogelijk. Het voelt gewoon veel krapper aan dan de business class vluchten die ik eerder heb gevlogen met South African Airways en Japan Airlines. Ik kon dan ook mijn draai niet vinden en heb niet echt kunnen slapen.

Dat ik niet echt kon slapen kwam ook doordat de crew pas relatief laat de verlichting dimde. Met nog ongeveer 4,5 uur resterende vliegtijd en een ontbijt 2 uur voor aankomst betekent het slechts 2,5 uur slaap.

Het IFE is lekker groot en heeft een touchscreen. Het IFE staat schuin ten opzichte van de stoel, maar deze kan verschoven worden zodat deze recht voor je zit. Helaas is dit niet toegestaan tijdens take-off en landing, waardoor je te ver van het IFE af zit om deze met touch te bedienen. Afgezien daarvan is het IFE makkelijk te bedienen. Het aanbod aan films is uitgebreid, maar het aanbod aan muziek en series vond ik bijzonder slecht. Ook was er geen nieuwsuitzending beschikbaar van BBC World of CNN.

Iedere passagier in business class krijgt gratis een uur WiFi met Nordic Sky van Finnair. De WiFi verbinding gaat via de satelliet en ik moet zeggen dat ik onder de indruk was van de snelheid. Ik kon zonder moeite foto’s en filmpjes versturen via WhatsApp.

Helaas krijg je tegenwoordig nog maar een uur gratis WiFI, voorheen was dit tijdens de gehele vlucht voor business class passagiers. Een extra uur WiFi kost je 7,95. Voor 3 uur betaal je 11,95 en voor de hele van de vlucht 15,95.

Ontbijt

Ongeveer 2 uur voor aankomst begon de crew met het serveren van het ontbijt. Het ontbijt bestond uit een omelet met spinazie, tofu en kidneybonen. Daarnaast werd er een broodje met jam en boter geserveerd. En het toetje bestond uit tropisch fruit en gelei van blauwe bessen en frambozen.

Het ontbijt had een leuke presentatie, maar ik vond de smaak van het hoofdgerecht een beetje tegenvallen. Het was erg flauw. Een beetje olijfolie of saus had veel goed gedaan!

Conclusie

Ik vond het al met al een beetje tegenvallen. Vooral het eten vond ik bijzonder slecht voor een business class vlucht. Ook de stoel vond ik niet zo comfortabel, met name het slapen waar de stoel eigenlijk voor bedoeld is was voor mij vrijwel onmogelijk!

De crew was bijzonder vriendelijk, maar doet alleen het hoognodige en het is net dat kleine beetje extra dat ik mis. Zo werd er niet actief gevraagd om het glas bij te vullen. En neem bijvoorbeeld dat stukje citroen, zulke simpele dingen! Ook vond ik dat de crew onvoldoende rekening hield met het maximaliseren van de rusttijd voor de passagiers. Zo werd het diner relatief laat geserveerd en pas 4,5 uur voor landing werd het licht gedimd.

Een groot pluspunt vond ik het IFE en de sterke WiFi-verbinding. Helaas is deze is slechts 1 uur gratis voor business class passagiers.