Na een paar uur in de lounge was het eindelijk tijd om naar de gate te lopen. Heathrow is een van de meest vervelende luchthavens als het om priority boarding gaat. Er is nooit genoeg plek voor een rij, niks staat goed aangegeven en iedereen dringt voor. Ik ging in de premium rij staan, waar iedereens paspoort en boarding pass werd gecontroleerd. Ik vind het wel jammer dat Etihad niet een aparte rij heeft voor first class, want het duurde wel een tijdje voordat ik aan boord was.

Eenmaal aan boord en ik was de ellende vergeten. Ik had alleen maar één woord die ik constant bleef zeggen. “Wow!”.

Wat. Een. Mooie. Cabine.

Etihad verdient echt een prijs voor de innovatieve cabine. Er is maar één gangpad en veel ruimte in elke “First Class Apartment”. Ik werd verwelkomd door de “Residence Butler”, Michael, uit Duitsland. Er waren vandaag geen Residence passagiers dus hij hielp met het bedienen in First Class.

Michael vroeg wat hij voor me kon inschenken. Ik ging natuurlijk voor de Champagne. Hij vond dat ik een goede keuze had gemaakt, want Bollinger is zijn favoriet. Hij kwam al snel terug met een glas gouden bubbels en een standard welkomstbriefje van de purser. Kort daarna kwam Chef Scott, uit Ierland, met het menu. Hij vroeg of ik het menu met hem door wilde gaan. Scott stelde voor dat ik hem vertelde waar ik zin in had en dat hij mij vervolgens ging verassen met wat gerechten. Ik had eigenlijk wel zin in een goed stuk vlees en het maakte mij niet echt uit wat daar omheen geserveerd werd.

De deuren gingen al best snel dicht en we waren al in no time aan het taxiën naar de startbaan. Ik denk dat de gezagvoerder aardig wat tijd moest inhalen na al de vertraging van de inkomende vlucht. Eenmaal in de lucht stond Michael al best snel weer naast me met een nieuw glas champagne. Daarna begon hij mijn tafel te dekken en werd ik een amuse bouche geserveerd door Scott. Ik kan echt niet herinneren wat het was, want het leek niet op de starter van het menu, het was echter wel heel lekker!

Michael was echt super! Hij liep altijd langs met de champagne fles en water. Hij vroeg ook telkens of ik meer brood wilde. Misschien was hij zelfs een beetje té attent, maar hij bedoelde het wel allemaal goed. Je kon merken dat hij van zijn baan hield. Na mijn amuse bouche kreeg ik mijn voorgerecht, en dat was de “Arabic Mezze”. Na mijn voorgerecht kreeg ik een “palate cleanser” in de vorm van een sorbet.

Eindelijk was het tijd voor mijn hoofdgerecht. Ik denk niet dat ik nog veel plek had voor nog een voorgerecht. Scott kwam aan met “Steak and Mash”. Simpel, maar heel lekker. Normaal proeft aardappelpuree niet lekker op een vliegtuig en toch was deze lekkerder dan die van mijn moeder! 😉 De steak zelf was ook fantastisch, volgens Scott was die ook vers aan boord voorbereid.

Ik zat nu echt vol. Ik wilde Michael net vertellen dat ik geen plek voor een toetje meer had. Toen kwam Scott super trots al aanlopen met het dessert en durfde ik niet meer nee te zeggen. Michael hobbelde er ook al achteraan met een zoete wijn. Op dit punt waren zij meer aan het genieten dan ik! Het dessert was een chocolade lava taart met aardbeien, en ook nog aardbei cheesecake ijs er naast. Ik heb mijn best gedaan om een beetje van alles te eten, helaas lukte het niet helemaal en heb ik veel laten staan. Ik denk wel dat dit het beste toetje is dat ik ooit op een vliegtuig heb gegeten.

Ik besloot om nog een film te kijken na het eten. Het beeld was echt super scherp, ik denk nog wel beter dan mijn eigen tv! Michael kwam daarna langs om te vragen of ik de douche wilde gebruiken. Ik had nog nooit eerder in de lucht gedoucht dus dit leek mij wel een grappig idee. In de tussentijd zou Michael mijn bed opmaken. De douche is niet heel groot maar wel best mooi met alles in het zwart. Het idee dat je alleen vijf minuten water hebt vind ik best wel eng maar het is eigenlijk voldoende als je de douche steeds weer aan en uit zet. Er zit verwarming in de muren en vloer, dus het wordt niet koud.

Ik keerde terug naar een opgemaakt bed en plateautje met thee een koekjes naast het bed. Ik denk dat deze vlucht niet zo leuk was geweest zonder Michael! Hij liet echt zien hoe een vijf sterren service moet zijn. De mood lighting stond ook aan, het leek wel een andere cabine. Ik besloot nog een film in bed te kijken voordat ik ging slapen. Het scherm kan ook heel handig richting het bed gedraaid worden.

Ik sliep voor ongeveer 4 uurtjes en werd een half uur voor touchdown wakker gemaakt door Michael. Wat jammer dat de vlucht zo snel voorbij ging! Ik ging me omkleden terwijl Michael het bed opbergde. Scott kwam ook nog langs met ice tea, een koekje en een koude handdoek. De purser kwam ook nog langs en vroeg hoe ik mijn vlucht vond. We hadden nog een korte conversatie, en het kwam er op neer dat zij liever deze vlucht in de business class cabine stond omdat Michael het “First Class Protocol” (zoals zij dat noemde) beter kent dan iedereen. We waren al snel geland en bij de gate. Michael en Scott stonden bij de deur en zeiden iedereen gedag.

Conclusie

Dit was misschien één van de beste First Class vluchten die ik heb gehad. Het hard product op de A380 van Etihad is fantastisch, dat ook nog in combinatie met een top crew zorgt voor een perfecte ervaring. Echt eerste klasse. Michael en Scott waren goed op elkaar ingespeeld, hadden alles goed gepland maar waren alsnog vriendelijk en spontaan. Je kan eigenlijk niet meer vragen op een vlucht!

Je kan foto’s en updates van deze trip (en ook toekomstige trips) vinden op mijn Twitter en Instagram accounts. Alle gepubliceerde posts van deze trip vind je hier.

– Trip: Etihad naar India
– The Etihad Lounge Londen
– Etihad First Class Apartment naar Abu Dhabi (dit artikel)
– The Taj Bangalore

Heb jij al Etihad gevlogen op de A380?