– Trip Introductie: Punten inwisselen in India
– Oud & Nieuw in AirBerlin Business (van Berlijn naar Abu Dhabi)
– Hilton Al Ain
– Emirates First Class lounge Dubai (dit artikel)

Toen mijn verblijf in het Hilton Al Ain ten einde kwam, werd ik ’s avonds op mijn mobiele telefoon gebeld door Emirates om te bevestigen dat ik de volgende ochtend vroeg opgehaald zou worden om naar de luchthaven van Dubai gebracht te worden.

Ik had een extra vroege rit aangevraagd zodat ik op Dubai International Airport extra tijd zou hebben in de First Class lounge – daar had ik  erg goede verhalen over gehoord. De vriendelijke telefoniste van Emirates vroeg nog even of ik écht zo vroeg wilde worden opgehaald. En inderdaad: na mijn ontbijt de volgende ochtend zag ik in de lobby van het hotel een man in pak met een tablet met daarop het logo van Emirates en een bordje met mijn naam. Emirates had zich keurig aan de planning gehouden en mijn chauffeur had de 150 kilometer van Dubai naar Al Ain in alle vroegte afgelegd.

Ik volgde de chauffeur naar buiten en daar stond inderdaad meteen voor de deur een zwarte Mercedes te wachten met ‘Emirates First’ op de zijkant:

Ik nam plaats in de auto en meteen gaf de chauffeur flink gas en begonnen we aan de lange (saaie!) rit door de woestijn richting Dubai. In de auto besefte ik mij dat de auto waarmee AirBerlin me naar de luchthaven van Berlijn had gebracht een stuk luxer was dan deze auto. Dat vond ik wel opvallend: je verwacht niet dat AirBerlin de Business Class-passagiers in luxere wagens vervoert dan Emirates hun First Class-passagiers…

Toen ongeveer 30 kilometer voor Dubai de Burj Khalifa in de verte zichtbaar werd, was er een splitsing in de weg waar de nieuwe luchthaven van Dubai, Al Maktoum International Airport (’s werelds toekomstige grootste luchthaven ter wereld), al stond aangegeven.

Ongeveer twee uur na ons vertrek uit Al Ain, nam de chauffeur van Emirates de afslag van de snelweg die ‘Emirates First & Business Class-passengers’ heette – de premiumklanten van Emirates hebben kennelijk niet alleen hun eigen ingang van de luchthaven, maar zelfs een aparte afrit van de snelweg!

De Mercedes reed een tunnel in en stopte voor een ingang waar een heel legioen aan Emirates-personeel klaarstond om de deuren van de aankomende auto’s open te maken, de koffers uit de kofferbak te halen en de passagiers naar de incheckbalies te begeleiden. Ik bedankte mijn chauffeur en werd door een vriendelijke Emirates-grondstewardess begeleid de terminal in. Zoals te verwachten was, waren hier alleen Business Class- en First Class-check-inbalies. Verrassend genoeg was de inrichting niet echt indrukwekkend: het was een vrij ‘saaie’ vliegveldterminal. Er was geen rij bij de First Class-balies, dus ik werd meteen geholpen.

De grondstewardess die mij incheckte was erg vriendelijk en behulpzaam, maar ze was wel verbaasd dat ik slechts naar Koeweit vloog: ‘de meeste passagiers vliegen First Class juist op de lange afstanden…’. Ik vroeg of mijn koffer doorgelabeld kon worden naar een Etihad-vlucht die diezelfde avond van Koeweit weer naar Abu Dhabi zou vliegen en de verbazing op het gezicht van de stewardess werd almaar groter – kennelijk was dat niet een verzoek dat ze dagelijks kreeg. Raar verzoek of niet, mijn koffer werd keurig doorgelabeld naar Abu Dhabi.

Ik kreeg mijn boarding pass en ze legde uit dat ik gebruik kon maken van de First Class-lounge bij de A-gates, wat betekende dat ik eerst een stukje met de trein moest naar een andere terminal. Daar zou ik in de lift naar de First Class-lounge kunnen stappen. Zo gezegd, zo gedaan: ik ging door de veiligheids- en paspoortcontrole (dat samen nog geen 2 minuten duurde), nam de trein naar de A-gates en voor ik het wist kon ik de lift nemen een paar verdiepingen omhoog: waar de First Class-lounge op mij wachtte.

De ontvangsthal van de lounge straalde gelijk al luxe en exclusiviteit uit: ik kwam door de schuifdeuren de goud-met-marmeren ruimte in en een drietal medewerkers sprintten op mij af om mijn paspoort en Boarding Pass van me aan te nemen. Ook werd gevraagd of ze mijn colbertje konden aannemen (‘we zorgen dat hij in uw vliegtuig klaarhangt!’). Mijn boarding pass werd gescand en ik mocht de lounge naar binnen. Ik had wel gehoord dat de First Class Lounge van Emirates ontzettend groot was, maar ik was met stomheid geslagen toen ik door de deuren de lounge binnenliep: dit was niet zomaar een lounge, dit was het volledige vliegveld nóg een keer, maar dan alleen voor First Class-passagiers…

De Emirates First Class-lounge strekt zich namelijk uit over de gehele lengte van de terminal, met directe toegang tot alle gates rechtstreeks vanuit de lounge. Niet alleen heb je alle faciliteiten die je van een lounge mag verwachten, maar daarnaast is het ook nog eens een volledig functionerende vliegveldterminal, compleet met dutyfree-winkels en overal zit- en wachtruimtes. Met als grote verschil met de ‘gewone terminal’ dat je, wanneer je plaatsneemt in één van de luxe leren stoelen bij bijvoorbeeld een gate, meteen een glas champagne geserveerd krijgt!

Ik liep een beetje verdwaasd rond door de lounge, ontzettend onder de indruk van de grootte en de luxe afwerking van alles. De ervaring werd nog bijzonderder omdat het zó groot is, dat je praktisch geen andere passagiers tegenkomt. Ik ben in totaal 3 uur in de lounge geweest en heb maar 2 andere passagiers gezien – een heel aparte ervaring. Ik was nog steeds een beetje beduusd door de indruk die de lounge op mij maakte, dus ik besloot even te gaan zitten in één van de vele zitruimtes die er zijn.

Terwijl ik plaatsnam, kwam er gelijk iemand aangerend met een fles Moët et Chandon en een champagneflûte. ‘Weet u zeker dat u hier wilt gaan zitten? We hebben ook prachtige restaurants en luxe wachtruimtes hoor…’ – ik zei dat ik het prima vond om te blijven zitten en ik kon genieten van een glaasje champagne.

Ik nipte lekker van mijn champagne en besloot bij een buffetje dat klaarstond even wat snacks te pakken. Het eten was van ontzettend goede kwaliteit en als je bedenkt dat dit gewoon een wachtruimte bij een gate was en niet eens een echt restaurant of een bar, was de keuze ontzettend groot:

Ik at even wat kaas en dronk mijn glaasje champagne op en besloot op ‘ontdekkingsreis’ door de lounge te gaan. Zoals ik al zei, staat de hele lounge vol met allemaal luxe stoelen en wachtruimtes – en dat terwijl er helemaal niemand te bekennen was!

Door de hele lounge heen bevonden zich bordjes met aanwijzingen naar de verschillende faciliteiten: van een spa tot een sigarenbar en van verschillende à la carte-restaurants tot een bibliotheek, winkels en business centers. Ik nam eerst een kijkje bij een buffetrestaurant, maar ik besloot toch maar voor één van de à la carte-opties te gaan.

Toen ik richting het à la carte-restaurant liep, werd ik meteen door twee vriendelijke heren begeleid naar een tafeltje. Ook hier was ik weer de enige passagier, dus ik kon zelf kiezen waar ik plaatsnam.

Ik nam plaats aan één van de tafels het dichtst bij het raam, zodat ik nog wat vliegtuigen kon zien aankomen en vertrekken. Mijn stoel werd voor mij achteruit geschoven en weer aangeschoven toen ik plaatsnam en ik kreeg de menukaart overhandigd. Dat zag er goed uit:

Terwijl ik de kaart doornam, werd er gevraagd wat ik wilde drinken. Ik besloot nog een glaasje champagne te nemen en een beetje water met prik erbij. ‘Wat voor water wilt u?’ – ‘Water met prik’ – ‘Ja, maar welk MERK water?’ – kennelijk was er een compleet assortiment aan watersoorten en ik liet de keuze over aan de ober. Een minuut later werd mijn tafel ingedekt en kreeg ik mijn glaasje champagne, een flesje Voss-water en een broodmandje:

Ik had ondertussen de kaart doorgespit en zag op het losse ‘sandwich- en snackmenu’ ook een hamburger met friet staan. Een echte cultuurbarbaar als ik ben, ging ik niet voor eend, zalm of biefstuk, maar bestelde ik een hamburger! Als voorgerecht had ik een heerlijke salade met geitenkaaskroketjes:

En als hoofdgerecht dan de hamburger, die werkelijk waar heerlijk smaakte:

Ik sloot de lunch af met een lekker glaasje whisky en besloot het business center op te zoeken om daar alvast in te checken voor mijn aansluitende vluchten naar India, die binnen 24 uur zouden vertrekken. Er waren verschillende business centers in de lounge en ze waren allemaal erg goed uitgerust met razendsnelle computers, scanners, faxapparaten, telefoons, noem maar op.

Toen ik plaatsnam in het business center, kwam er gelijk iemand naar me toe rennen om te vragen wat ik wilde drinken – de service was constant ontzettend attent! Ik bestelde nog maar een glaasje champagne en binnen twee minuten werd dit bij mijn computer gebracht. Ik checkte in voor mijn vlucht en besloot nog even een rondje te lopen door de lounge. Ik verbaasde me nogmaals over de enorme uitgestrektheid (en leegte!) van de lounge. Ik heb zonder twijfel meer dan 200 man personeel gezien, terwijl ik geen enkele andere passagier tegenkwam. Ik had nog een uur tot mijn vlucht naar Koeweit en ik besloot naar een bar te lopen om daar nog wat te drinken. Daar kreeg ik van de barman de tip om naar ‘de relaxruimte om de hoek’ te gaan, waar hij mij een drankje zou brengen. Zo gezegd, zo gedaan en ik ging naar de relaxruimte, die net als de rest van de lounge pico bello in orde was:

Ik nam plaats op één van de heerlijke stoelen en voor ik het wist werd mijn heerlijke cocktail gebracht door de barman. Ik vermaakte me een tijdje met een tijdschrift en besloot nog een kijkje in de ‘slaapruimtes’ te nemen. Daar stonden nóg iets meer comfortabele stoelen compleet met hoofdkussens en dekentjes:

Ik zag ondertussen op één van de vele schermen die door de lounge stonden dat mijn vlucht gereed was om te boarden, dus ik liep door de lounge richting mijn gate. Bij de gate stond -hoe kon het ook anders- nog een klein buffetje met snacks en wat drankjes voor het geval dat je in de laatste minuten voor het boarden opeens weer dorst of honger zou krijgen.

Uiteraard stond er ook een groot rek met allerlei kranten en tijdschriften, zodat je die mee kon nemen het vliegtuig in.

Ik nam een paar tijdschriften mee en begaf me naar de gate. Die bevindt zich echt ín de lounge, dus je hoeft niet meer naar de ‘drukke gate’ op de begane grond.

Mijn boarding pass werd gescand en mij werd een erg fijne vlucht toegewenst. Ik liep door de schuifdeuren heen en kwam bij een lift terecht, die mij rechtstreeks vanuit de lounge naar de jetbridge van het upper deck bracht: zo was ik in no-time klaar om aan boord te gaan van de Airbus A380 die mij naar Koeweit zou brengen.

Conclusie

Omdat ik mij erg vroeg had laten ophalen bij mijn hotel, had ik ruim 3 uur om door te brengen in de Emirates First Class Lounge op de luchthaven van Dubai. Ik denk dat ik tijdens mijn hele verblijf met open mond rondgelopen was: ik viel van de ene verbazing in de andere. Sterker nog: ik bleef constant grinniken en lachen omdat de lounge in feite te bizar voor woorden is: hij biedt ruimte aan bijna 2.000 passagiers en heeft een oppervlakte van bijna 13.000 vierkante meter. En dat terwijl er hooguit een handjevol passagiers tegelijk aanwezig is!  Deze lounge (in feite een aparte terminal over de volledige oppervlakte van het vliegveld) was zonder twijfel één van de meest luxe en exclusieve ervaringen die ik ooit heb opgedaan. Zeker omdat ik het gevoel had de enige passagier te zijn in deze immense lounge met verreweg meer personeel dan passagiers. Deze lounge heeft werkelijk waar alles wat je als First Class-passagier maar kunt wensen en is naar mijn idee zeker de moeite waard om extra vroeg voor op het vliegveld te komen.

Uiteraard had deze luxe lounge de verwachtingen voor mijn First Class-vlucht naar Koeweit erg hoog gemaakt. Benieuwd naar mijn ervaringen op deze vlucht? Houd dan Ikvliegveel.com in de gaten!