Onze reis naar Curacao was ver van te voren gepland en dus wist ik al weken van te voren dat onze vlucht op 30 september om 11:00 zou vertrekken. Totdat ik op maandag 29 september een sms Arke kreeg dat mijn vlucht van 11:00 naar 15:00 verzet was. Helaas voor ons geen Dreamliner (maar dat wisten we van te voren). Die 787 stond op Brussel met een enigine failure. Dat er na de uitval van  één vliegtuig uit de roulering bij Arke gelijk veel aanpassingen en onduidelijkheden ontstaan in het vluchtschema was wel te merken. Onze Boeing 767-300 was overigens prima.

 

 Op dit soort berichten sta je niet te wachten…

Na nog snel even naar college te zijn geweest (mijn school zit op een kwartier van Schiphol) was ik rond 13:00 op Schiphol. Mijn moeder had ons al ingecheckt en bij de Premium Comfort balie lag mijn boarding pass al klaar en zo kon ik doorlopen naar de paspoortcontrole. Na snel nog even wat gegeten te hebben liepen we naar onze gate G09, met als buurman de A380 van Emirates, die daar het turnaround process onderging.

Na de verplichte checks en met een overvolle gate area begon om 14:50 het boarden. De Estimated Time of Departure was dus al niet gehaald en met een vertraging van ongeveer een half uur zat ik toch op mijn Premium Comfort stoel: genoeg beenruimte en voor vertrek keuze uit een glaasje water, jus of processo. Op de stoelen lagen Rituals amenity kits, met een lippenbalsem, crème en kortingsbon voor Rituals erin. Verder kregen we ook het ‘standaard assortiment’ zoals sokken, oogmasker en een tandenborstel.

Goede beenruimte, met 94 cm erg ruim voor een vrouw van 1.65 m

Om 15:30 waren we dan toch klaar voor vertrek en met een glaasje jus in de hand zag ik de pushback beginnen en gingen wij op weg naar Curacao. Het IFE van Arke is niet erg uitgebreid, het is langzaam en de keuze vind ik erg beperkt. Uiteindelijk koos ik Despicable Me 2 en kon ik me een poosje vermaken.

 Minions houden mij gezelschap, boven de oceaan

Tijdens de film kreeg elke passagier een menukaart met de maaltijden die aangeboden werden en wat ze van Premium Comfort konden verwachten.Ik ben vegetariër en had van te voren een vegetarische maaltijd besteld, waarvan ik zeer positief verrast was over de smaak. Het was tofu met rijst, verse salade en als toetje verschillende soorten fruit. De crackers en  het ovenbroodje konden natuurlijk niet onbreken. Helaas paste dit alles echter niet zo goed op het tafeltje en was het soms even puzzelen waar ik alles neer moest zetten. Ondertussen kregen wij vanuit flightdeck te horen dat de originele route AMS – BON – CUR niet meer zou worden aangevlogen, maar dat er direct naar CUR gevlogen zou worden en passagiers met eindbestemming BON met Inselair naar CUR worden doorgevlogen. Dat scheelde voor ons wel, maar blijkbaar was een groot deel van de passagiers met eindbestemming BON hiervan niet op de hoogte en merkte ik dat er achter in de cabine wat rumoer was ontstaan. Allemaal door een kapotte Dreamliner…

Menukaart & infoboekje Premium Comfort service

 Vega maaltijd #1

Na drankje hier, drankje daar raakte ik in gesprek met de (enige) stewardess die Premium Comfort bediende. Een erg aardige vrouw, die mij uitlegde dat de Dreamliner stuk was en het hele vliegschema daarom om moest worden gegooid. Zij wisten zelf ook niet dat het toestel direct naar CUR zou gaan, ze vertelde dat dat net vanuit AMS was doorgegeven. Toen ik vertelde dat ik een luchtvaartgerelateerde studie volgde ging het gesprek snel al verder in ‘vliegtuigtaal’ en liet ze mij foto’s zien van de Dreamliner die ze zelf had gemaakt tijdens een training voor cabin crew. Erg leuke en spontane stewardess!

  vega maaltijd #2

Toen het tijd was voor de tweede maaltijd, zag ik dat de reguliere maaltijd ook een vegetarische maaltijd was en toen ik weer tofu kreeg heb ik die geruild met de pasta van mijn moeder. Als toetje was het verse fruit wel een stuk beter dan de chocolademousse die bij de reguliere maaltijd zat. Na de tweede maaltijd was het tijd voor koffie of thee met een bonbon en kregen we de de immigratiekaarten, die inmiddels een beetje gedateerd waren, aangezien het North Sea Jazz Festival er op stond en dat  was al één maand geleden afgelopen, maar dat terzijde.

Visum, almost there!

Met nog maar een paar uurtjes in de vlucht te gaan kwam er weer bericht van de captain – er zou toch naar Bonaire worden gevlogen en daarna door naar Curaçao. Tsja… Verder verliep de vlucht prima en waren we snel genoeg aan de andere kant van de oceaan.

Conclusie

Het vegetarische eten dat ik kreeg was veel beter dan wat ik normaal krijg. De service was prima, genoeg keren werd er gevraagd of wij nog iets willen drinken. Doordat we dus toch naar Bonaire gingen ben ik toch ‘even op Bonaire’ geweest. Na deze korte tussen-stop kwamen we uiteindelijk aan op Hato International Airport  en kon onze vakantie dan eindelijk beginnen!