De Japanse maatschappij ANA (All Nippon Airways) stond al lang op mijn verlanglijstje om eens mee te vliegen. Maar aangezien ze maar op een beperkt aantal plaatsen in Europa vliegen, is het niet meteen de meest logische maatschappij om mee naar het verre oosten te reizen.

Vanaf Frankfurt had ik al vaak gekeken of er beschikbaarheid in de business class was om een award ticket te boeken, maar dat was maar zelden het geval. Nu heeft ANA een half jaar geleden Düsseldorf toegevoegd aan haar netwerk en tot mijn verbazing waren op de route Düsseldorf-Tokyo business class stoelen ruim beschikbaar. Daarbij komt dat ANA deze route uitvoert met hun paradepaardje: de nieuwe Boeing 787 – boeken dus!

Check-in op Düsseldorf Airport

Door omstandigheden bevond ik me al in Duitsland en was ik al vier uur voor vertrek op de luchthaven. De check-in balies openden pas exact drie uur voor vertrek. Aangezien ik alleen met handbagage reisde had ik natuurlijk via internet kunnen inchecken en met een mobiele boardingpas naar de lounge kunnen gaan, maar ik besloot te wachten. Bijna alle personeelsleden achter de check-in-balies waren Japans, iets dat best ongebruikelijk is op een buitenlandse luchthaven. Voor Japanners waarschijnlijk belangrijk, vooral vanwege de taalbarrières.

Stipt drie uur voor vertrek gingen de balies open. De ANA crew stond in een rijtje voor de balies en een van de ANA medewerkers speechte dat de balies opengingen en dat we allemaal hartelijk welkom werden geheten. Na deze mededeling maakte de hele crew een diepe buiging naar de passagiers! Wow, wat geweldig, ik voelde me gelijk in Aziatische sferen!

Lufthansa Senator Lounge

Aangezien ik nog ruim de tijd had voordat het vliegtuig zou vertrekken, besloot ik in de Lufthansa Senator lounge op de luchthaven een douche te nemen. Deze lounge in Düsseldorf is mooi, van alle gemakken voorzien, al was de keuze qua eten erg beperkt. Maar de douche was geweldig! Er zijn een paar badkamers en deze waren allemaal beschikbaar, dus ik kon direct terecht.

Eenmaal opgefrist en na een hapje en een drankje was het tijd om naar de gate te gaan.

Het boardingproces was al bezig en ik kon direct doorlopen. Aan boord werd ik welkom geheten en naar mijn plaats gebracht en direct daarna kwam de purser zich even persoonlijk voorstellen en noemde me bij naam, iets dat ik altijd wel leuk vind.

De ANA Boeing 787

De business class in de Boeing 787 van ANA is ingedeeld in een zig-zag. Altijd een rij van één stoel aan de raamzijde en in het midden één of twee stoelen. Langs het raam staat de ene stoel direct langs het raam, terwijl de volgende stoel juist meer aan het gangpad staat. Voor de meeste privacy zou ik altijd kiezen voor de stoel direct aan het raam. In het middenstuk is de enkele stoel (de ‘king seat’) heel fijn voor de alleenreizende met veel privacy. De stoel staat in het middel met zowel links als rechts een console. De dubbele stoelen staan beide aan het gangpad met een console in het midden.

Ik had stoel 9K direct aan het raam. Het console fleurt met de frisblauwe bovenkant met blauw neonlicht de cabine behoorlijk op, naast het statige donkerblauw en wit/grijs.

Het welkomstdrankje werd geserveerd en ik had een glaasje champagne. Een klein minpuntje was dat deze geserveerd werd in een plastic bekertje. De blauwe lijnen in het glas is het neonlicht van de console die weerspiegelt.

De stoel kan helemaal plat, iets dat tegenwoordig min of meer standaard is in vliegtuigen met een nieuwe business class.

Een nieuwigheidje van de Boeing 787 is dat er geen ‘window shields’ meer zijn, maar dat dit te regelen is door middel van een knop onder het raam en in vijf standen kan ingesteld worden of het raam helemaal helder, of juist donker moet zijn. Het duurt even een seconde of 10 voordat het effect zichtbaar is en het fungeert als het ware als een soort zonnebril. Ook in de donkerste stand kun je nog steeds enigszins naar buiten kijken.

Ook nieuw is dat de cabineverlichting aangepast wordt aan het moment van de dag, iets dat kennelijk een positief effect heeft op de gemoedstoestand van de passagier…

Catering

Al snel werden de menukaarten uitgedeeld en kwam een stewardess de ‘bestelling’ opnemen. Het bijzondere aan ANA is dat ze in de lucht echt Japanse maaltijden serveren, naast de reguliere westerse gerechten. Deze kans wilde ik niet laten gaan, dus ik ging voor de Japanse optie.

[row][third_paragraph]

[/third_paragraph][third_paragraph]

[/third_paragraph][third_paragraph]

[/third_paragraph][/row][row][third_paragraph]

[/third_paragraph][third_paragraph]

[/third_paragraph][third_paragraph]

[/third_paragraph][/row][row][third_paragraph]

[/third_paragraph][third_paragraph]

[/third_paragraph][third_paragraph][/third_paragraph][/row]

Vooraf werden echte Japanse zoutjes geserveerd en ik had er een rode wijn bij genomen. Maar aangezien de maaltijd zalm als hoofdgerecht had, vroeg ik de stewardess voor een suggestie, omdat rode wijn daar niet zo bij past. Ze adviseerde om een sake te proberen en stelde voor om een specifieke sake te nemen omdat die er het beste bij zou passen. Prettig zulke adviezen! De sake was overigens fantastisch.

Het entertainmentsysteem werkte zeer prettig met een groot touch-screen. Ik vond het aanbod aan films wat tegenvallen, dat was echt minimaal, tenminste als het om westerse films gaat. Er was daarentegen wel heel wat aanbod aan Japanse, Koreaanse en Chinese films. Onder het scherm zaten de aansluitingen voor Ipod, USB en netstroom.

Voor vertrek lag er op de stoel een (eenvoudig) toilettasje met zaken als oordopjes, tandenborstel, lotion, en dergelijke.

Ook lag er een mooie deken waarvan ik eerst dacht dat het een slaapzak was, zo voelde het tenminste aan. En een heel mooi extraatje: een matje met een ribbelprofiel om op de stoel te leggen zodra deze plat is! Heel fijn dit, want dat egaliseert en voelt daardoor nog meer aan als een echt bed!

Ook de tafel is heel goed. Deze zit onder het beeldscherm en wordt grappig genoeg door net zo’n wig vastgehouden zoals je dat ook in de galley ziet met al die bakjes en laatjes.
Uitgetrokken komt er een enorme tafel tevoorschijn die zowel links als rechts nog uit te klappen is. Zeer stevige constructie, geen wiebel.

Wat daarbij ook nog handig is, is dat de stoel ook ingesteld kan worden naar voren of naar achteren, zodat je met eten altijd een ideale positie kunt instellen om lekker aan tafel te zitten.

De vertrektijd van deze vlucht was even na acht uur ’s avonds vanuit Düsseldorf. Ik vind dit een ideale tijd om naar het oosten te reizen. De biologische klok kan tijdens de vlucht gewoon nog even blijven zoals die is: de meeste kans op een goede nachtrust. Kort na het ontbijt bij aankomst in Tokyo is het dan ineens een uur of vier ’s middags!

Ontbijt

Het ontbijt was trouwens ook heerlijk met twee rolletjes ei. Op dat moment van de dag had ik geen trek in Japanse toestanden, dus heb ik voor het westerse ontbijt gekozen. Prima voor elkaar.

Inmiddels naderden we Japan. Interessant detail om te zien was dat de route niet over Chinees grondgebied is gegaan en het vliegtuig bij Khabarovsk met een scherpe bocht rechtsaf ging…

Tijdens het laatste uur van de vlucht nog even een paar mooie plaatjes gemaakt:

De landing op het vliegveld van Tokyo Narita verliep prima en na een redelijk lange taxi arriveerden we aan de gate.
Al met al een zeer prettige vlucht! Zeker voor herhaling vatbaar!!